Strategie is inderdaad niet 'het doel', maar de vastgestelde weg om naar dat doel te gaan.
Dat leek bij Ajax inderdaad onvoldoende duidelijk. Echter ziet de schrijver mijns inziens over het hoofd, dat de invulling niet in handen lag van steeds de juiste mensen. Om een voorbeeld te noemen: Koeman is b.v. een resultaat- en geen opbouw-trainer.
Grootste zwakte van Ajax dient overigens ook genoemd te worden - "je sterkte is je zwakte" - nl. de totale veronachtzaming van het verdedigende aspect van het voetbal. Alsof een bedrijf het zich zou kunnen veroorloven om zoiets met de kosten-zijde te doen!

Een goed strategisch plan is natuurlijk belangrijk, zo niet doorslaggevend. Uitgangspunt zou moeten zijn "dat Cruijff alles beter weet". Ik zal toelichten wat ik bedoel. Natuurlijk moet je in een beursgenoteerd bedrijf samenwerken. En dat kan Cruijff niet: hij gaat er vanuit dat hij, zeker op het technische vlak, "alles beter weet". En dat zou zijn omgeving moeten accepteren. Ga er vanuit dat zijn ervaring uniek is. Accepteer je Cruijff dan als "dictator" ? zult u nu vragen. In zekere zin wel. Adopteer zijn visie, maar laat niet Cruijff zelf zijn zaken regelen, maar laat het regelen door capabele mensen die (bijna) onvoorwaardelijk vertrouwen hebben in de visie van Cruijff. Je beschermt Cruijff en zijn omgeveing dan tegen Cruijff zelf, maar je profiteert wel van zijn unieke visie. Je zet eigenlijk een hek om Cruijff heen, zodat e.e.a. op betuurlijk/organisatorisch niveau in de hand blijft.