De malaise bij Ajax is een schoolvoorbeeld van de gevolgen van een slecht strategisch plan.
Het is de moeite waard het zo vaak aangehaalde beleidsplan 2006-2011 eens kritisch tegen het licht te houden vanuit de eisen die je aan een strategisch plan mag stellen. Wat staat er nu werkelijk in? Vooral ambities, sportief en financieel. Maar een strategie is niet 'we willen de oorlog winnen' of varianten daarop. De vraag is nu juist: Hoe gaan we de oorlog winnen? En wat doen we anders of beter dan de concurrentie die immers ook de oorlog wil winnen? Dat staat er niet in.
In plaats daarvan gemeenplaatsen over hoe een club gerund moet worden, hoe supporters als klant worden behandeld en dergelijke. Strategische keuzes worden er niet gemaakt. Je kunt het voor 90% zo op pakweg Anderlecht of Feyenoor...
Dat leek bij Ajax inderdaad onvoldoende duidelijk. Echter ziet de schrijver mijns inziens over het hoofd, dat de invulling niet in handen lag van steeds de juiste mensen. Om een voorbeeld te noemen: Koeman is b.v. een resultaat- en geen opbouw-trainer.
Grootste zwakte van Ajax dient overigens ook genoemd te worden - "je sterkte is je zwakte" - nl. de totale veronachtzaming van het verdedigende aspect van het voetbal. Alsof een bedrijf het zich zou kunnen veroorloven om zoiets met de kosten-zijde te doen!