In een vliegtuig vliegen als metafoor voor veranderingsprocessen: ik vind het een originele invalshoek. Maar ik vind het jammer dat Meijers zich weer bedient van een eindeloze stroom praktijkvoorbeelden van wat niét werkt.

Ik word daar een beetje moedeloos van. En dat terwijl ManagementSite zich profileert met 'altijd op zoek naar wat wèl werkt.'

Om te veranderen moeten we weten wat wel én wat niet te doen: vuistregels en valkuilen. Hier op ManagementSite brengen we beide zijden van de verandermedaille voor het voetlicht.

Ik waag het te betwijfelen of het verstandig is om valkuilen te benoemen... Volgens mij werkt dat namelijk averechts: mensen vallen vaker in zo'n valkuil. Waarom? Omdat het onderwerp van de valkuil (onbewust) blijft hangen in het brein. Zo is de consumptie van 'plofkip' bijvoorbeeld toegenomen als gevolg van de anti-reclame van Wakker Dier.

Hetzelfde geldt overigens voor het blijven herhalen van 'fabels', 'mythes', 'taboes' en 'vooroordelen'. Daardoor blijven ze juist voortleven als 'fabels', 'mythes', 'taboes' en 'vooroordelen'.

Ander voorbeeld: als sporttrainers herhalen wat hun pupillen fout doen, wordt de foute beweging in hun brein geprent. Daarom krijgt elke sporttrainer in opleiding het dringende advies mee om de goede beweging voor te doen aan hun pupillen. Hoe vaker, hoe beter.

Ik ben niet zo bang voor het onbewust beïnvloeden of primen. We hebben het hier niet over slechte gewoonten (onbewust versterken rookverbod stickers de behoefte bij rokers om te roken) of het aanleren van fysieke vaardigheden. En mijn kinderen waarschuwen niet de vingers te branden aan het fornuis zorgde er niet voor dat ze dat vervolgens wel gingen doen.

Als iets niet (langer) werkt, teveel bijwerkingen heeft of averechts uitpakt met het huidige denken en doen, dan kan dat alleen maar liggen aan hoe we gewend zijn te denken en doen. Willen we het huidige ontstijgen dan moeten we breken met deze gewoonten. Om dat te doen moeten we eerst weten om welke zienswijzen en praktijken het gaat. En eigenwijs als we zijn willen we ook graag inzien waarom we ze beter kunnen laten. Vervolgens doorbreken we een gewoonte door bestaand denken en doen in onze hersenen zelf bewust te vervangen. Doet iemand dat niet bewust dan valt hij of zij op de automatische piloot gewoon terug in ingesleten routines en zienswijzen. Hierdoor zijn bestaande vuistregels de routinematige valkuilen voor nieuw te leren vuistregels. Daarnaast werken regels in bepaalde situaties en slechts als voldaan is aan specifieke voorwaarden. Weten wanneer ze wel en wanneer niet toe te passen, omdat het dan niet werkt, is van onschatbare waarde.