5 tips om politieke machtsspel te kunnen spelen

15 september 2003 - Om hogerop te komen binnen het bedrijf, is het noodzakelijk om deel te nemen aan 'het politieke spel'. Toch is het niet nodig om de eigen persoonlijkheid daadwerkelijk te veranderen: wie zich door heldere principes laat leiden, blijkt het in de praktijk vaak juist ver te schoppen. Mensen die zich direct volledig aanpassen maken zichzelf daarentegen machteloos. Dat meldt Psychologie Magazine.

Regels
Om het spel slim te spelen, moeten een aantal regels in acht worden genomen.

1. Denk niet zwart/wit
Het is soms noodzakelijk om samen te werken met minder sympathieke personen.

2. Zet aversie tegen macht opzij
Macht is essentieel voor het verwezenlijken van gestelde doelen.

3. Wees niet bescheiden
Als u ergens een bijdrage aan heeft geleverd, zorg dat u daarvoor dan ook de c...




Prof.Dr. Hans Luijten
De illusie dat we via trucjes ons gedrag kunnen veranderen is een illusie. Een echte identiteit bouw je niet zomaar op. Gelukkig prikken mensen met mensenkennis door deze "Amerikaanse" gimmicks heen. Overigens wel leuk voor de komende winteravonden om dit soort Libelle-achtige tips te oefenen.
Joke van Galen
Ik ben het met prof.dr.Luijten eens, dat je gedrag niet via trucjes verandert. Wat mij meer stoort is dat we denken, dit gedrag in stand te moeten houden. Wat is er mis met "ouderwertse" manieren, zoals hoffelijk, beleefd, eigenheid en meebewegen zonder je integriteit te verliezen?
En hoe kun je aan de top het goede voorbeeld geven als je nooit geleerd hebt hoe je goed en fatsoenlijk met elkaar om kunt (zou moeten) gaan?
Hoe vaak krijgen we nog de opdracht om onszelf te verloochenen, alleen maar om onze (opgedrongen) ambities waar te kunnen maken?
Voor mij hoeven dit soort artikeltjes niet meer op deze pagina. Ik vind het afbreuk doen aan de kwaliteit van het geheel.
O, en ik schat de lezers van bladen als Libelle eigenlijk ook wel wijzer in.
Vriendelijke groeten van Joke van Galen

Fred Akkerma
Geachte prof. dr. Luijten, beste Joke,

Dit berichtje is een abstract van een artikel in Psychologie Magazine, zoals ook gemeld. Voor het artikel werd het boek <i>Enlightened Office Politics</i> van Deborah en Michael Dobson als uitgangspunt gebruikt en werden topvrouwen (o.a. Trude Maas)uit het bedrijfsleven geïnterviewd, die zich in deze lessen herkenden.

Ik zou niet weten waarom het als verkorte, feitelijke weergave niet in deze rubriek past. Dat psychologen nu en dan schromelijke onzin de wereld in blazen mag genoegzaam bekend zijn. Dat ze soms impact hebben (negatief of positief) ook.

Fred Akkerma
Paul van der Maesen de Sombreff
Hiervan kan je er vele opnoemen, en herkenbaar zullen ze ook zijn. Alleen, wat schieten de lezers ermee op?