Een ZZP-er is ook maar alleen

Columns

Ofschoon de ZZP-er het antwoord lijkt op de vraag naar een optimale balans tussen vraag en aanbod, betwijfel ik of daar allemaal gezonde drivers onder liggen. Eerder harde noodzaak, denk ik. We plakken daar het plaatje ‘ZZP’er’ op terwijl het feitelijk een groot deel parttime werklozen zijn. Daarnaast is zonder meer een persoonlijk aandachtspunt voor iedereen die denkt zich ZZP’er te moeten noemen het krijgen van eerlijke feedback en de broodnodige eigen ontwikkeling.

Ik waarschuw jonge mensen er ook voor dit niet te snel te gaan doen. Juist grotere organisaties investeren in mensen om ze nog dingen bij te brengen die ze in hun opleiding niet hebben geleerd. Dat mis je als ZZP’er. Want als ze het druk hebben doen ze niets aan zichzelf. Hebben ze het niet druk dan gaan ze nieuwe klanten van...

Jos Steynebrugh
Wat ik heb gezien bij bijna alle ZZP-ers is dat ze basis vaardigheden missen.
Dat komt niet alleen door het gemis aan feedback en erkenning, maar vooral door gebrek aan ervaring.

Als je nooit een mailing hebt opgezet en uitgevoerd, omdat een secretaresse of de afdeling communicatie dat voor je deed, dan kan het een latertje worden.
Een simpel Excelletje kan een nachtmerrie worden als je daar geen ervaring mee hebt. Opzetten van een klanten databeestje idem dito.

Maar ook de baas die je niet meer achter je vodden zit om dingen goed en op tijd klaar te hebben doet een zwaar beroep op eigen discipline.

En zet nou toch je inkoop, BTW en andere financiële verplichtingen DIE JE VAN TEVOREN WEET op een apart bankrekening nummertje met pakweg 10% voor het buitengebeuren zodat je niet in de verleiding komt die net iets te vette auto te kopen.

Nou, dit soort commentaar kan je beter binnen houden, want men geniet eerst van het feit dat NIEMAND ze meer de oren wast. Nou, ja, behalve de fiscus dan.

Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing en Innovatie Consulent
Jean-Paul Roegies
De meeste ZZP ers die ik ken (ik ben er zelf ook een) passen helemaal niet in het hierboven geschetste beeld. Ik, en de meeste ZZP ers die ik ken, doen veel meer aan ontwikkeling en opleiding dan mensen in loondienst, juist omdat we zelf kunnen bepalen wat goed voor ons is en omdat we het geld dat daarmee gemoeid is er voor over hebben. Natuurlijk zijn er uitzonderingen die vergeten zich te ontwikkelen en te lang voortborduren op successen in het verleden. Die mensen komen zichzelf vroeg of laat tegen en ontdekken dat de unieke kennis en vaardigheden waarover zij beschikten gemeengoed geworden zijn. Overigens zie je dat ook (en misschien wel vaker) bij mensen die ineens (onvrijwillig) een einde zien komen aan een carriere in loondienst. Het is wat te gemakkelijk om alle ZZP ers zo af te schilderen.
Anna M Vos
Negatief beeld geschetst, vooral door Jos, helaas goeddeels herkenbaar. Alleen zijn sommige mensen - ik ben daar een voorbeeld van - niet gaan interimmen vanuit die vrijheidsdrang, maar uit noodzaak. (huis te koop, relocatie naar ver weg, kostwinner).

Mailingen wegdoen mag volgens mij al een poos niet meer en voor managers zoals ik heeft dat ook geen enkele zin. Ik heb eindbeslissers nodig. Mijn administratie doe ik braaf op een aparte zakelijke rekening en heb ik uitbesteed aan een adminkantoortje. Ik zet de helft van mijn omzet netjes weg. Tot zover goed he?

Parttime werkeloze, dat is geloof ik een goede omschrijving: dat is wel precies hoe ik het ervaar. En nog wel een in een catch 22 ook: voor vaste banen lijk ik niet meer in aanmerking te komen (ik wordt steevast afgewezen alleen op brief en CV) omdat ik 'teveel een interimmer ben' en interimopdrachten zijn er niet of weinig en het aanbod is heel erg groot (veel parttime werkelozen op de markt). Dus. Met al mijn werkervaring en als keigoede manager - al zeg ik het zelf - kom ik simpelweg niet meer aan werk, vast of interim.

Oplossing, heren? Want deze zzp'er voelt zich behoorlijk alleen.

Groet,

Annemarie Vos
manager op tactisch/strategisch niveau in zorgorganisaties

Meer over Human Resources Management