Zo creëer je een angstcultuur. Zeven gouden tips

Columns

Angstcultuur. Lekker woord. Fascinerend woord. En ik schiet altijd een beetje in de lach. Waarom? Misschien door de onbeholpen knulligheid van de menselijke natuur. Dat we zo naar de kloten zijn met z’n allen, dat we elkaar gaan intimideren. Dat we elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Dat we elkaar ‘dingen te verstaan’ geven, in plaats van dat we gewoon even wat uitspreken, vragen, overleggen, of afstemmen.

Angstcultuur. De fantasie gaat lopen en er komen hele scènes voor de bedrijfscabaretvoorstelling boven. Hoe gaat dat bij een angstcultuur? Loopt iedereen heel voorzichtig over de gang van het kantoorpand? Praten mensen zacht? Houdt iedereen z’n kaken stijf op elkaar tijdens een vergadering?
Veranderd het onderwerp als Henk binnenkomt? Twee geschrokken gezichten, direct weer in de pl...

Ramses Schenk
geinig! Goede tips....
Paul Kemperman
Lid sinds 2019
Heel herkenbaar. Als (ex-) ambtanaar van de gemeente Zevenaar heb ik ervaren dat een angstcultuur goed kan gedijen in een organisatie waar ook vriendjespolitiek voorkomt.
Hans
Angstcultuur is ook een geniale moderne vondst van slecht functionerende personen. Het gebruik van deze term is vaak dodelijk en dus effectief. Ben je een kneus, probeer een netwerk van kneuzen te organiseren en sla toe op een zwak moment van de vermeende dictator. Breng een paar roddels de wereld in, loop naar de krant. Ik las net over mevrouw Albayrak en die zou ook angstcultuur hebben geschapen bij het COA. Nou ik ben benieuwd wat voor vreselijke dingen zij heeft gedaan. Mijn intuitie zegt niks.

Meer over Verwaarlozing en organisatierot