Bovenstaande is wel heel herkenbaar. Ik heb ook in mijn adviespraktijk soms door een bedrijf geheel of gedeeltelijk over te nemen meegemaakt dat door het bedrijf een frisse wind ging. Met name de ingeslapen afdelingen krijgen weer tekenen van leven, en met een positieve inslag zie je dat juist daar de resultaten vooruit gaan.
Interim management is niet altijd dat er veel ontslagen vallen, ook goede bedrijven krijgen soms te maken met tegenvallende resultaten. Door als adviseur of interim manager de vinger op de zere plek, afdeling te leggen krijgt een bedrijf vaak weer positieve energie

Sijbren Mulder heeft zijn eigen advies bedrijf onder de naam
Reflex Coaching en advies

www.deondernemerscoach.eu

Ik ben helemaal niet vies van reclame, maar als mij een column wordt beloofd, wil ik ook een column lezen. "Een column is een kort stukje proza waarin de auteur spits en uitdagend zijn mening ventileert." (uit Wikipedia) En wat staat er nu eigenlijk in deze tekst: Interimmanagers hebben een slechte naam. Dat is deels onterecht maar verklaarbaar omdat ze nu eenmaal pijnlijke beslissingen hebben moeten doorvoeren bij slecht lopende organisaties. Deels is het terecht, want niet alle interimmanagers zijn goed. Blijkt dat vooral interimmanagers die als zelfstandige werken goed zijn. Althans volgens anoniem geciteerde bronnen. Laat Wim Aalbers nu net zo'n zelfstandig werkende interim-manager en communicatieadviseur zijn. En niet te vergeten: schrijver van gladde stukjes die eerder een plek als reclame op zijn eigen website verdienen dan als column op www.managementsite.nl

Als ervaren interim manager kan ik toch sceptisch tegenover de stelling staan dat een interim manager altijd een positieve invloed heeft.
Er zijn wel degelijk een aantal voorwaarden aan succes verbonden. In de eerste plaats denk ik dat niet ieder bedrijf zonder meer geschikt is voor een interim manager. Een van de hoofdvoorwaarden is, dat binnen het zittende management een open verhouding bestaat, waarin verborgen agenda's onderdrukt kunnen blijven. Immers, het MT is maar al te vaak een speeltuin voor machtspelletjes, frustraties en andere vooruitgang belemmerend gedrag.
De CEO dient hier met kracht doorheen te gaan en niet deverwachting te hebben dat de interimmer zonder al te veel ruggesteun van hem 'daar wel eventjes korte metten mee maakt'. Vaak hebben al meerdere voorgangers hun tanden daarop kapot gebeten.
Familiebedrijven zijn daarin zeer berucht, omdat invloedrijke posities binnen een bedrijf ingenomen worden op grond van familiebanden en niet op grond van capaciteiten. En vertel het zoontje van de baas maar eens dat hij beter kan opzouten, als pa het bedrijf heeft gekocht omwille van de toekomst van zijn onmogelijke zoontje(s)
Maar ook management dat al jaren zit (en vaak intieme en minder intieme sappige details van elkaar kent en niet zelden gedeeld heeft) kan een machtig blok vormen tegen veranderingen in de organisatie, indien deze ook maar de schijn kunnen krijgen van het inleveren van 'macht' van een van hen.
Nee, was het allemaal maar zo simpel. De beste interim manager zegt na een verkenning van een aantal weken: 'Nee, dank u' tegen een opdrachtgever. Want zelfs 'Ja, mits...." geeft vaak niet de minste garantie op daadwerkelijke acceptatie. Vergeet niet, dat een interimmer in verbetertrajecten bijna altijd weerstanden oproept bij het ziitende management, omdat hij eigenlijk door zijn verschijnen al zegt:"Jullie hebben niet gebracht wat jullie eigenlijk hadden moeten brengen' en wordt daarmee per definitie door vele MT-ers als een bedreiging ervaren.
Valkuilen te over dus, maar indien het echt een keer goed klikt, blijft de interimmer vaak permanent op verzoek van de meerderheid van het MT en directie. Het beste bewijs dat hij het goed heeft gedaan, mijns inziens.