White Knuckle Syndrome

Het bedrijfsleven is ziek en dat is terminaal. Het leidt in zijn algemeenheid aan het White Knuckle Syndrome en het enige dat we kunnen doen is de pijn bestrijden: palliatief zou een arts zeggen. Het syndroom is het gevolg van chronische organisatiestress en krampachtig optreden. We hebben al eens geleerd hoe we een rat worden, nu moeten we leren om goede geneesheren en –vrouwen te worden.

Stelt u zich een van de meest chaotische steden ter wereld voor en vervolgens hoe een taxichauffeur hier zijn werk moet doen. En bedenk hoe u zich als klant van die taxichauffeur voelt. U met haast in de taxi, die zich van het hotel naar het vliegveld, tussen de koeien en andere rammelbakken door een weg baant naar uw doel. En natuurlijk zo snel mogelijk.

De klanten die durven te kijken en/of voorin durv...

Frenk Haarlem
Leuke column, heel herkenbaar. Met name het bruggetje waarmee wij als manager moeten inzien dat we 'boven' rattengedrag van andere konkelende medewerkers moeten staan. Dat is niet altijd even gemakkelijk. Ook je voorbeelden zijn herkenbaar alleen ben ik van mening dat het jammer is dat je het H2O-model hier maar kort hebt aangehaald terwijl dat volgens mij de kern van je betoog is. Ik heb je boek gelezen er daar schrijf je 1/4 over het syndroom en 3/4 over het H2O-model; hier andersom.

Ik zag verder je website en wil je veel succes wensen met al wat verder op je carrierepad komt. Complimenten!

Meer over Organisatiecultuur