Hoe gaat het? Ja, druk! Zullen we binnenkort eens een afspraak maken om even rustig bij te praten? Ik heb nu namelijk geen tijd.
We hebben het allemaal druk. Druk zijn is nog steeds een soort statussymbool. Je bent goed bezig als je dag en nacht bereikbaar bent voor je werk. Je bent goed bezig als je heel goed kunt multi-tasken terwijl je in de auto zit. En hoe hip is het om ’s ochtends vroeg met een gehaaste tred binnen te komen op je kantoor om vervolgens met een zucht te vermelden dat je er al een dag op hebt zitten? Fantastisch!
Ondernemers zijn ook mensen die het altijd druk hebben. Druk zijn betekent werk. Als je het als ondernemer niet druk hebt ga je namelijk failliet. En dan ben je geen ondernemer meer.
Een groot percentage van werkend Nederland geeft aan dat het werkdruk ervaart...
Allemaal zaken die ik ook benoem in mijn trainingen, en het moeten hardop vervangen is een briljant idee wat ik graag ga gebruiken als dat mag.
Wie voor het tiende jaar op rij een substantiële verhoging van de productiviteit moet zien te realiseren met dezelfde of opnieuw 10% minder mensen en middelen zal zich waarschijnlijk slecht herkennen in de geschetste keuzevrijheden. Zeker bij weinig rooskleurige vooruitzichten op de arbeidsmarkt.
Het vergroten van de veerkracht is een mooi streven en kan zeker nuttig zijn maar ook met een een goede planning, een opgeruimde werkplek etc. zijn het aanpassings- en inspanningsvermogen van het individu niet grenzeloos. Ongeacht het bestaan van werkdruk is het ervaren van werkdruk een probleem van de gehele organisatie en niet slechts van het individu.
Persoonlijk zit de stroom waar we met zijn allen inzitten, daar waar de energie zit nog al op mijn irritatie. Er is ook nog iets nodig zoals een gezonde discipline en focus.
Kantoorpolitiek? Angst voor ontslag, uitholling? Overal bij willen zijn, ook al heb je niets te melden?
Het leven draait om keuzes van eenvoudige tot complexere. Aan allen kleven consequenties, leuke en minder fraaie gevolgen. En daar wringt mogelijk ook de schoen. Uiteindelijk willen een leven dat ons aanstaat en dat is niet voor iedereen zo simpel te bereiken. We zijn verschillend in talenten en behoeften. Materieel bezit is niet synoniem met geluk. Met veel geld kun je comfortabel ongelukkig zijn. Zolang er geen mate van (bijna) volkomen werkgelegenheid is en daardoor werkgevers de (in zijn algemeenheid) werknemers voor het uitkiezen hebben, is er de druk om behoud van inkomen en stap voor stap verbetering van de eigen positie. Hoewel een Neen op z'n plaats is wordt dit lang niet altijd geaccepteerd, ook niet onder collega's. Dus ja! en druk zijn, is een uiting van geslaagd zijn. Uiterlijke schijn is sterker, we associeren ons graag met suc6 en minder met de andere kant van de medaille. Neemt niet weg dat relativeren absoluut op z'n plaats is. Daar aandacht aan besteden siert je.
Werkdruk bestaat en bestaat niet. Beide kunnen waar zijn in de beleving van mensen Dat ligt er met net aan hoe je er over denkt, naar kijkt en ervaart. De positief ingestelde medewerker waarbij het glas half vol is, ziet kansen, neemt regie en ervaart keuzes. De ander met een minder ‘gevuld glas’ voelt ‘druk‘ van boven, ziet risico’s is afhankelijker en ervaart minder speelruimte.
Interessanter is hoe mensen op hun pad tot deze zienswijze zijn gekomen. Wie was hun voorbeeld? Hebben ze leren ’kijken’, anders ‘denken’ en ‘ervaren’? Wie leerde hen dat, op hun pad van ontwikkeling? Hoeveel ruimte was er om met verschillende ‘zienswijzen’ te experimenteren? En wat past bij je? Hoe heb je leren ‘durven’?
Werkdruk bestaat en bestaat niet. Beide kunnen waar zijn in de beleving van mensen Dat ligt er met net aan hoe je er over denkt, naar kijkt en ervaart. De positief ingestelde medewerker waarbij het glas half vol is, ziet kansen, neemt regie en ervaart keuzes. De ander met een minder ‘gevuld glas’ voelt ‘druk‘ van boven, ziet risico’s is afhankelijker en ervaart minder speelruimte.
Interessanter is hoe mensen op hun pad tot deze zienswijze zijn gekomen. Wie was hun voorbeeld? Hebben ze leren ’kijken’, anders ‘denken’ en ‘ervaren’? Wie leerde hen dat, op hun pad van ontwikkeling? Hoeveel ruimte was er om met verschillende ‘zienswijzen’ te experimenteren? En wat past bij je? Hoe heb je leren ‘durven’?
Je hebt niet altijd te kiezen. Het is vaak slikken en het werk erbij nemen, maar wel open een eerlijk aangeven dat het ten koste gaat van project x,y en z, planning, concentratie, motivatie etc. Zeg je nee, dan komt die klant niet binnen en is de toekomst van het bedrijf weer een stuk onzekerder.
Als je ervoor kiest om 'nee' te zeggen op cruciale momenten, is de kans groot dat je 'werkweigering' of een slechte beoordeling aan je broek krijgt.
werkijver bestaat niet, werklust bestaat niet, IQ bestaat niet, EQ bestaat niet, zelfs bitcoins bestaan niet, het zijn slechts door mensen toegekende definities voor dingen die vaak niet materieel te vangen zijn.
Ik weet niet of God, Allah, Zeus of Thor bestaan en als er goede en minder goede mensen bestaan dan zijn het vooral de beste mensen die werkdruk ervaren want zij willen altijd hun best doen. Toevallig heb ik tijdens mijn loopbaan nogal veel werkdruk ervaren, maar ja... toeval bestaat niet!
Gelieve voor deze niet bestaande wijsheid drie gram liefde en een liter hoop te deponeren in het fonds van relativeren.