Je kunt managementvaardigheden trainen tot je een ons weegt. En de hei platlopen met teambuilding en cultuurtrajecten. Soms is het nodig, maar vaak is de opbrengst beperkt. Terug op kantoor zijn we toch weer de oude, met onze eigenaardigheden en hebbelijkheden. Wie echt wil veranderen, die moet naar de kern. En die komt uit bij een klein aantal principes en menselijke behoeften, die het dagelijks functioneren van ieder van ons kleuren. Eén ervan is de behoefte aan liefde en waardering. Een verraderlijke valkuil voor wie wat wil bereiken.
Het zit in ons allemaal en het beinvloedt de wereldpolitiek en de sportvereniging, ons huwelijk en de relatie’s met onze collega’s en buren. De behoefte aan liefde en waardering is een belangrijke drijfveer voor ons gedrag en onze keuzes.
Iedereen heeft li...
Zet ze tegenover elkaar uit in een empathisch / projectief matrix met een (zeg 10 pts. schaal), dan kan elk mens een “score” hebben op dit diagram. Als we de extremen benoemen ziet dat er zó uit:
0-empathisch, 0 projectief = meestal een dode
10 empathisch, 0 projectief = slijmbal
0 empathisch, 10 projectief = dictator
10 empathisch, 10 projectief = aan het kruis gestorven
Een goede manager scoort ergens tussen boven de 6 maar onder de 9 op BEIDE schalen. Maar een goede ondergeschikte eveneens. Grote verschillen tussen beiden geven meestal trammelant, tenminste . . . als de leidinggevende zijn stijl niet kan variëren: aanpassen aan de persoon of de omstandigheden.
Ook moet de leidinggevende kijken naar de ECHTE behoefte. Sommige ego’s kun je niet genoeg prijzen: ze kunnen onverzadigbaar zijn. Dat kost je bergen energie en levert uiteindelijk niets op. Ook kan er een ongewoon grote behoefte aan veiligheid zijn, bijv. als iemand een laag zelfbeeld heeft of iemand niet met directheid kan omspringen en dat interpreteert als “agressie”.
Dan zijn er nog bijzondere situaties: als ALLES gedaan is (Processen op orde? Naar mensen geluisterd? Middelen OK? Planning redelijk? etc) en het gebeurt TOCH niet. Dan wordt het tijd de fluwelen hamer te verwisselen voor de houten. En ook dat kan niet iedereen. Remedie? Oefenen !!!
Groet,
Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer
Soms wordt ik ook wel eens een beetje moe van al dat 'inpakken van boodschappen'.
Waarom zeggen we niet gewoon wat we bedoelen? Tegenwoordig als we iets willen communiceren moet 't als maar precies juist gebracht worden, en als 't niet begrepen is dan ligt het aan de verzender...
...Een beetje intelligentie en empathie aan de kant van de ontvanger is toch óók geboden?
Anyway, goed stuk dus.