Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Zet ze tegenover elkaar uit in een empathisch / projectief matrix met een (zeg 10 pts. schaal), dan kan elk mens een “score” hebben op dit diagram. Als we de extremen benoemen ziet dat er zó uit:
0-empathisch, 0 projectief = meestal een dode
10 empathisch, 0 projectief = slijmbal
0 empathisch, 10 projectief = dictator
10 empathisch, 10 projectief = aan het kruis gestorven
Een goede manager scoort ergens tussen boven de 6 maar onder de 9 op BEIDE schalen. Maar een goede ondergeschikte eveneens. Grote verschillen tussen beiden geven meestal trammelant, tenminste . . . als de leidinggevende zijn stijl niet kan variëren: aanpassen aan de persoon of de omstandigheden.
Ook moet de leidinggevende kijken naar de ECHTE behoefte. Sommige ego’s kun je niet genoeg prijzen: ze kunnen onverzadigbaar zijn. Dat kost je bergen energie en levert uiteindelijk niets op. Ook kan er een ongewoon grote behoefte aan veiligheid zijn, bijv. als iemand een laag zelfbeeld heeft of iemand niet met directheid kan omspringen en dat interpreteert als “agressie”.
Dan zijn er nog bijzondere situaties: als ALLES gedaan is (Processen op orde? Naar mensen geluisterd? Middelen OK? Planning redelijk? etc) en het gebeurt TOCH niet. Dan wordt het tijd de fluwelen hamer te verwisselen voor de houten. En ook dat kan niet iedereen. Remedie? Oefenen !!!
Groet,
Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer
Soms wordt ik ook wel eens een beetje moe van al dat 'inpakken van boodschappen'.
Waarom zeggen we niet gewoon wat we bedoelen? Tegenwoordig als we iets willen communiceren moet 't als maar precies juist gebracht worden, en als 't niet begrepen is dan ligt het aan de verzender...
...Een beetje intelligentie en empathie aan de kant van de ontvanger is toch óók geboden?
Anyway, goed stuk dus.