Het begint voorjaar te worden dus is het weer tijd voor het jaarlijkse bonussenfestival … en voor het inmiddels traditionele geklaag daarover. Dat geklaag wordt dit jaar versterkt omdat de indruk bestaat dat topmanagement nu ook al beloond wordt voor het niet halen van de doelen (de NS) of het verkleinen van de omzet (Philips). Toch lijkt de onrust van de laatste jaren weinig indruk te maken op de bestuurders want de bonussen blijven groeien en uitgedeeld worden, ongeacht het effect dat dit gebruik teweeg brengt bij werknemers en in de samenleving.
Laten we de problemen met prestatiebeloning, in de vorm van bonussen, nog ’s op een rijtje zetten. Allereerst bestaat er een conceptueel probleem: waarom moet ik mensen extra belonen voor het doen van het werk waarvoor ik ze heb aangenomen? Het...
Wij hebben de afgelopen jaren een klasse van roofridders ontwikkeld die alles op alles zal zetten om rijk te worden en hun kinderen en kindskinderen een onbezorgde toekomst te bezorgen. Wij leven nu in de nieuwe Middeleeuwen. De nieuwe "edelen" houden hof op aandeelhouders-vergaderingen en worden de voeten gewassen door bankemployees en organisatieadviseurs. Of je de wereld beter achterlaat dan die was, is voor hen niet relevant. Het motto van de roofridders en hun voetvolk en bewonderaars is "wie veel geld heeft, heeft het goed gedaan " en dan dondert het niet of je Timmer of Hilton heet. RvC-leden verkeren voortdurend in de kringen van de nieuwe adel en en geloven ook in het motto. Hoe is van hen te verwachten dat zij eens onderzoeken "wat de mensen in de top persoonlijk bijdragen aan het succes van de organsatie (al dan niet HPO)?". Ze lezen liever interviews met deze toppers en bevestigen hun succes (en daarmee van hun toezicht) door grote bonussen uit te keren.
Ik ben het al dertig jaar eens met je betoog, maar geld gaat voor rede, blijkbaar.
In feite is het nog veel erger, omdat juist exorbitante bonussen van het management dodelijk zijn voor de motivatie van hun medewerkers. Immers, bij alles wat je manager je opdraagt, ga je je toch afvragen of dat goed is voor het bedrijf, of het goed is voor jou, of alleen maar bedoeld om zijn bonus te spekken? En wat een bonus voor de bestuursvoorzitter van meer dan tien miljoen doet voor de werknemer met minimumsalaris, laat zich toch gemakkelijk raden.
Daarbij, het merkwaardigste is dat de hoogste bonussen worden gevangen door de werknemers (zijn het eigenlijk wel werknemers?) die ze het minst nodig hebben.
Werkelijk, we leven in een graaicultuur!
Mijn opa was captain of industry in de Nederlandse zuivelindustrie in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Melk was toen vooral babyvoeding en grondstof voor tal van zaken. Het eenvoudige product melk was de passie van dat bedrijf. En het was de droom van mijn opa om van melk het product te maken zoals we dat nu kennen. Gepasteuriseerd en gekoeld en dus lekker.
Mijn opa is daar miljonair mee geworden, maar kreeg zijn bonussen pas toen 'ie het al geflikt had'. Zoals het hoort dus. Dat er niet heel veel bedrijven zijn die 'geld verdienen' niet op de eerste plaats zetten klopt. Maar er zijn dan ook niet veel HPO's.