Dissonant? Trek Rode kaart!

Columns

De voorzitter van de Raad van Toezicht (RvT) bij Amarantis Koos Janssen kaart een probleem aan, maar zorgt niet voor nakoming van de gemaakte afspraken. Natuurlijk, met onwillige honden in de directie is het moeilijk hazen vangen. Maar een werkgever kan niet over zich heen laten lopen.
Als reden voor zijn gedrag geeft hij op dat hij slechts 10 keer per jaar bij Amarantis aanwezig was, dat de samenwerking is gebaseerd op vertrouwen, en dat hij naast het burgermeesterschap nog 9 andere commissariaten heeft. Wie neemt de burgemeester hier nu in het ootje? Een voorzitter tackelt het kernprobleem, ook als dat betekent dat hij er 24 keer per jaar moet zijn..

De Medezeggenschapsraad keurde tot 3 keer toe de financiële begroting af, voor de jaren 2008, 2009 en 2010. Deze situatie werd besproken op...


Dik Brouwmeester
De Nederlandse gemeentelijke en parlementaire democratie loopt op haar laatste benen. Uitgehold en uitgelachen door de politiek zelf.
Bas van Buuren
Auteur
Beste Peter,

Dank voor je reactie. Je hebt helemaal gelijk. Zoals het nu gaat kan het niet langer. Dan gaan we failliet. Bestuurders zijn vaak koortsachtig bezig de dingen juist te doen, dus bezig om de oude economie voort te zetten.

Terwijl het NU gaat om de juiste dingen te gaan doen, de ommezwaai maken naar de nieuwe economie. Internet volwaardig inzetten, daarmee kleinschaligheid en flexibiliteit organiseren, de burger serieus gaan nemen, volwaardig laten participeren, en een open cultuur faciliteren.

Van schaamteloos leiderschap gaan naar fouten durven maken, durven toegeven. Kijk eens naar de cultuur bij Google. Daar wordt je alleen aangenomen als je fouten durft te maken. Dat geeft inspiratie. Dan gaan alle remmen los. Daarom kunnen zij ook zo snel veranderen. Die mentaliteit hebben we in het non-profit bestuur ook nodig.

De juiste dingen doen is de ommezwaai durven maken. Als non-profitorganisatie dus je beleid, begroting en uitvoering gaan aanpassen aan de krimpende economie. Maar dat is snijden in eigen vlees en dat doet zeer. Vandaar veel struisvogelpolitiek.

Ook bij de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), die de gemeenten nog steeds op een dwaalspoor houden door te adviseren vanuit een scenario van economische groei, terwijl we aankijken tegen een fors aantal jaren van krimp-scenario..

Vriendelijke groet,

Bas van Buuren
Dik Brouwmeester
Beste Bas,
Dank je voor je antwoord. Er is heel veel behoefte aan denken in oplossingen en richtingen, in plaats van uit gaan van (nog meer) regels, protocollen en structuren. Daar hebben we intussen wel genoeg van.
En ja, dat kan niet zonder pijnlijke maatregelen. Want heel veel raden, adviesorganen, commissies en wat dies meer zij bestaan dankzij regels, protocollen en structuren.

Ik woon in Zeeland. Jarenlang is er veel geld uitgegeven aan vaak onbegrijpelijke campagnes om onze provincie te promoten. Het resultaat was zeer pover. Nu staan we voor de opgave om creatief om te leren gaan met krimp. Het grappige is dat als dat lukt, Zeeland wellicht nieuwe aantrekkingskracht krijgt.

Het stomme is dat alleen groei maar als positief wordt gezien. Maar mensen, organisaties en zelfs producten kunnen door groei en ongecontroleerde ontwikkeling ook kapot gaan. Je moet ook kunnen zeggen: 'zo is het goed, we laten het eens een tijdje zo'. Of: 'we laten het los, het is mooi geweest.'

Wil iets kunnen groeien, dan heeft het ruimte nodig.

Vriendelijke groet,

Peter Urbanus (overigens geen manager maar journalist, tekstschrijver, redacteur en parttime denker :-) )
Dik Brouwmeester
Ook weer interessant en veelzeggend:

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3365462/2012/12/19/Handjevol-partijleden-verdeelt-de-beste-banen.dhtml
Bas van Buuren
Auteur
Beste Peter,

Dank je wel voor je reactie. Je laat je hart spreken en dat is waardevol. En slaat de spijker op zijn kop. Het gaat niet om een betiteling, bijvoorbeeld manager, maar om degene die hem invult. Doe je dat met hart en ziel, open- en eerlijkheid, ook naar jezelf, durf je emoties te laten zien, zeg je bij een fout sorry, hoe kunnen we het oplossen, zie je andere mensen en hun belang écht staan, sla je met de vuist op tafel als het nodig is, blijf je hetzelfde zeggen als het spannend wordt, en ben je bovenal van onbesproken zuivere intenties..

En dan praten we over een topper, anders over een dissonant. Houding en gedrag zijn (veel) belangrijker dan kennis en ervaring. Kennis en ervaring zijn een probleem in non-profit organisaties. De verkeerde kennis en verzuurde ervaring. We houden elkaar in de wurggreep. Waardeloze protocollen en procedures uitvoeren. Klopt precies wat in de Volkskrant wordt beschreven, we smachten naar de mensen met een onafhankelijke frisse blik, omdat de rest, als we niet uitkijken, aan een ernstige vorm van bedrijfsblindheid lijdt. Wie heeft er nog overzicht en weet waar je moet beginnen?

Ja, Peter het gaat om die creativiteit los te maken. Krimp maakt het dus veel leuker. We moeten een nieuw wiel gaan uitvinden. Ons licht elders opsteken, de jonge onderzoeker zijn, vragen stellen, verwondering hebben, hoe doen jullie het dan? Eens in een andere branche rondkijken, of in een andere provincie. Dan kom je verder. Met nieuwe inspiratie verzuurde mensen vlottrekken. En misschien dat Zeeland die omslag eerder in de vingers heeft, vanwege de nuchtere 'zeeuws meisje' mentaliteit en blij zijn met wat je hebt ?


Vriendelijke groet,

Bas van Buuren
Dik Brouwmeester
Beste Bas,
Regels en protocollen zijn een manier om echte eigen verantwoordelijkheid te ontlopen. Zolang je voldoet aan de regels is jouw stukje verantwoordelijkheid afgedekt. Maar uiteindelijk loopt alles spaak. Maar wie neemt de eerste stappen om tot een andere aanpak te komen en anders te gaan kijken? Er is ook moed voor nodig en je zult op zeer gevoelige en lange tenen trappen.
Ik zeg trouwens niet dat regels en protocollen niet nodig zijn. Maar ze bieden vaak alleen schijnveiligheid en -zekerheid.

In Zeeland, waar iedereen elkaar lijkt te kennen, lopen even goed veel zaken scheef hoor. Mensen die hier een innovatief bedrijf starten komen vaak van buiten. Anderzijds heerst hier wel een praktische geest van aanpakken.

Ik ben overigens op deze website terecht gekomen omdat Paul Verburgt hier zijn columns publiceert, nadat hij eerder was bedankt door NuZakelijk (ten onrechte vind ik ).

Vriendelijke groet,

Peter Urbanus
Bas van Buuren
Auteur
Beste Peter,

We mogen geen fouten maken. Dus gaat alles onder het tapijt: neem de provincie Noord-Holland. Hooijmaijers hield het rapport 9 jaar lang geheim: Het belang van grondeigenaar Visser gaat boven het belang van de bevolking van Muiden:

http://nos.nl/artikel/453652-hooijmaijers-hield-rapport-geheim.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+nosnieuwsbinnenland+%28NOS+Nieuws+-+Binnenland%29

In Zeist gebeurt precies hetzelfde. Insiders schatten het totale verlies van het project Kerkebosch op 30 miljoen euro. Tot nu toe ligt er voor 5 miljoen aan verplichtingen. En niemand wil ingrijpen, en doorvertalen wat de impact is van aanhoudende krimp op de begroting. Stichting Beter Zeist schat het verlies over alle projecten op zo'n 60 miljoen.

De financiële informatie is geheim. Van de leden van de raad wordt geëist dat ze zich daaraan conformeren. Dus komt de kern van de zaak niet boven tafel. De raad wordt gemangeld in regels en procedures. Neem tijdrekken: schriftelijke beantwoording van vragen. Antwoord leidt tot hopeloze complexiteit: Babbelonië. Niemand begrijpt het nog. Nog erger is de pijnpunten doorschuiven. Onder het mom van andere prioriteiten, schuift de secundant van het College, de griffier, de onwelgevallige onderwerpen naar het volgend jaar door. En het excuus is dat dat efficiënter is, want 'dan behandelen we ook de begroting, en we hebben al zo'n overvolle agenda'. De raad heeft het nakijken..

Deze column heb ik geschreven, omdat ik als politiek-bestuurlijk verslaggever voor de locale radio van de gemeenteraadsvergaderingen in Zeist, in gewetensnood kwam. De gemeenteraad beslist, voor de bevolking van Zeist. Het zijn echter het subsysteem van ambtenaren, gemeentesecretaris, wethouders en burgemeester die de broek aan hebben..

Dus je ziet dat 'alles spaak loopt. Dat vraagt moed, want je stapt op gevoelige lange tenen'. Zo was ik al wekenlang in verhitte discussie met mijn Radio-collega en met de Coördinator van de radio. Mijn collega is Bestuurder geweest in het Onderwijs, en de Coördinator heeft zelf jarenlang in de Raad gezeten. Wat ik deed was heel erg eng..

Eind van het liedje is dat de boodschapper zelf de Rode kaart kreeg. Wanneer het systeem faalt, wordt degene die wel zijn verantwoordelijkheid neemt, door de anderen verbannen uit het systeem. Daarvoor worden 1001 drogredenen aangevoerd: procedures, tradities, contracten.. Wil de échte dissonant opstaan?

Interessant wat je zegt, mensen als Paul Verburgt, die écht iets te zeggen hebben, zijn juist interessant. Deze column heb ik ook aangeboden bij het Financiële Dagblad en bij Binnenlands Bestuur. Het FD vond het vooral een locale issue.. Het BB vond dat er teveel thema's tegelijk behandeld werden.. ManagementSite.nl vond de adviseur als dissonant niet bewezen. Het zij zo..

Maar goed, we gaan naar het einde van het jaar. Laten we niet vergeten waar het echt om gaat. Dat is dat iedereen in dit land een mening mag hebben, zolang je eveneens respect hebt voor mensen met een andere mening. Iedereen maakt zijn eigen keuzes. Allemaal hebben we ons eigen levenspad, en daar hoort het leren van levenslessen bij:

1. 'IK BEN BLIJ MAN': de heerlijke positiviteit van Churandy Martina

http://youtu.be/MKxvQXWVSp0

2. 'IK HOU VAN MEZELF': de verhelderende eenvoud van Harrie Jekkers

http://youtu.be/mdUf1OOKPS8


Vriendelijke groet,

Bas van Buuren
Dik Brouwmeester
Beste Bas,
Ik ga het op mijn gemakje lezen.

Over Harrie Jekkers gesproken: http://www.youtube.com/watch?v=_DUL7iNohho

Vriendelijke groet,

Peter Urbanus
Dik Brouwmeester
Beste Bas,
Ik vrees dat er bijna geen een gemeente te vinden is waar dit soort zaken niet voor komen, helaas. Nederland is geen democratie maar een schaars verlichte oligarchie. We noemen dat de wet van behoud van gezeik.

Soms denk ik er over om de (gemeentelijke) politiek in te gaan, want er zijn best partijen met acceptabele standpunten. Maar ik hoef maar een zo'n voorbeeld te zien en ik ben weer voor maanden ontmoedigd.

Prettige feestdagen en alvast een gezond en succesvol 2013!

groeten, Peter
Bas van Buuren
Auteur
Beste Peter,

Hilarisch dat liedje van Harrie Jekkers..thanks..sorry, reactie duurde even...ik heb een paar andere dingen gedaan.. zoals geluisterd naar de oudejaarsconferantie van Guido Weijers:

`Wie is Estelle Gullit? Ja, de ex van Gullit.. maar wie is Estelle? Ok, de nicht van Cruijff...maar wie is Estelle zelf? Ok, ze is nu met Badr Hari..maar wie is Estelle eigenlijk?´

´Waar het om gaat is dat je jouw bijdrage levert..je hebt de YOLO ´ers (you only live once)..of zij die iets moois willen achterlaten...neem Gerrit Komrij...Dave Bruback...Freddie Mercury...´

Ik hoor bij de mensen die iets moois willen achterlaten. Ik kan niet beoordelen of jouw bijdrage bij de gemeente moet liggen of elders. Als je het als enige ziet, ligt er een taak..

Moge 2013 een magnifiek jaar voor je worden, met alle mensen waar je van houdt, en dat al je dromen en diepste verlangens uit mogen komen, en ik gun je een prachtige bijdrage..


Vriendelijke groet,

Bas van Buuren

Meer over Besturen en organiseren