Beste Richard,

"Vooral lekker authentiek jezelf blijven" Het slechtste advies aller tijden!" Ik vind dat je het begrip "authentiek" nogal geweld aan doet. Authenticiteit mag nooit als excuus worden gebruikt om stil te blijven staan, niets te leren of je niet te ontwikkelen. Tot zover ga ik helemaal met je mee. Authentiek staat echter ook voor oorspronkelijk, echt, geloofwaardig. En wie wil dat nu niet zijn? Werken aan authenticiteit kan dus wel degelijk een prima advies zijn.

Dag Rijk,

dank voor je authentieke reactie ;-) Als ik je goed begrijp, is authenticiteit dus geen excuus, maar een advies waar iedereen het bij voorbaat mee eens is. Dat vind ik geen prima advies, maar een joekel van een open deur. Een advies is iets waar je wat aan hebt, een open deur kan iedereen zelf ook wel verzinnen.

Met authentieke groet, en blijf vooral jezelf, geloofwaardig, echt en oorspronkelijk,
Richard Engelfriet

Nou, Engelfried, ik ben trainer en coach, maar ik ben het helemaal met je eens hoor. Mijn beroepsomgeving is doordrenkt met dit soort clichés. Volg je hart is er ook zo een. En dat doen mensen dan. Ze beginnen een B&B in het buitenland, en slechts 15% redt het. 85% heeft zijn hart gevolgd en is bedrogen uitgekomen.
Ook blijkt telkens weer dat organisaties behoefte hebben aan coaches en trainers die mensen helpen om zich gedrag eigen te maken, dat ze vanuit 'zichzelf' niet vertonen, Kan dat? Jawel, je kunt na een goede coaching een heel eind komen. Maar laten we eerlijk wezen: niet als een coach alleen maar tegen iemand zegt dat ie zijn hart moet volgen, of zichzelf moet zijn. Heere Heeresma noemde dit het 'Ontdek je plekje'-fenomeen. Hij werd daar in de 70's al niet goed van.
Tenslotte: wat is het verschil tussen narcisme en 'jezelf zoeken'?

Beste Richard, je zet je nogal af tegen het advies "blijf gewoon lekker jezelf" en dat je dat vooral juist niet moet doen. In het geval van die zangeres begrijp ik het helemaal wel, want in zo'n gekkenhuis als een songfestival krijg je als eenvoudige en nog niet zo ervaren zangeres geweldig veel mensen om je heen die tegen je aanpraten, over je kleding, je houding, je stem, je gebaren, hoe je niet nerveus hoeft te worden, hoe je moet omgaan met de pers, of je je wel of niet vooraf in al je concurrenten moet verdiepen etc. etc. Dat is een enorme golf van externe prikkels en invloeden die zo'n arm meisje over zich heen krijgt. Dan moet je vooral proberen terug te grijpen op de vaste waarden die je hebt, vooral als je het ook nog in de ogen van velen verprutst hebt. Dat wordt dan samengeperst in het nogal flauwe zinnetje "blijf vooral jezelf". In andere gevallen kan ik je helemaal volgen, want er zit iets tautologisch in: blijf jezelf. Je bent gewoon jezelf, iemand anders kan je niet zijn. Ook als je je verkleedt blijf je toch die en die persoon. Die trainers die dat tegen je roepen bedoelen ook iets anders, die bedoelen: spoor je kern op en tracht die te behouden, wat ook niet zo'n domme raad is. Maar het staat wel in tegenstellingen met de activiteiten van veel goeroe-achtige trainers die je juist helemaal willen afbreken en weer opnieuw opbouwen (wat gewoon niet kan). Wel leuk stukje, om de aandacht te vestigen op de enorme gemeenplaats "blijf jezelf"

Mijn bijdrage aan een semantische discussie over het woord "authentiek": het boek Uit het harnas! van Paulien Assink (19-5-2010) plaatst het begrip in een geheel andere, meer oorspronkelijke betekenis. De afgelopen jaren is het woord "authentiek" vooral samengevoegd met "leiderschap" door de markt doodgeknuppeld, waardoor het aan originele waarde sterk heeft ingeboet.
Met de strekking van de column, nl. het aan de kaak stellen van pure luiheid onder het mom van authenticiteit i.c.m. het inmiddels zeer gangbare adagium "ik ben ik, en daar moet de rest van de wereld maar rekening mee houden", ben ik het helemaal eens!

Authenticiteit kan alleen maar functioneren in samenhang met respect voor anderen en je eigen integriteit en vormt een soort drie-eenheid. Als je door je authentiek handelen dus anderen beledigd (Gordon voorbeeld) of bewust beschadigd, dan kan authentiek gedrag dus hier niet door de beugel.

Authenticiteit staat ook soms op gespannen voet met het vermogen om zich te ontwikkelen. Zolang echter je eigen integriteit en respect niet in het gedrang komen bij het aanleren van nieuw gedrag/afleren van oud gedrag dan is het wel degelijk mogelijk om je authenticiteit aan te passen. Het is zelfs een sterk punt als je de flexibiliteit hebt om je te ontwikkelen zonder je eigen integriteit en het respect naar anderen te verliezen.

Kortom als je authentieke gedrag je respect, integriteit of je ontwikkeling in de weg staat dan werkt deze belemmerend en moet je jezelf afvragen of je hier niet wat aan moet doen.

Beslissingen zoals het 'spontaan beginnen van een B&B in het buitenland' worden vaak onder het mom van het volgen van de eigen authenticiteit gedaan. Dit is echter een drogredenering; dit soort beslissingen neem je als het financieel verstandig is, als je het (samen) een verbetering van je leefomstandigheden vindt of omdat je denkt iets nieuws te leren. Alleen als er minstens 2 van de drie voorwaarden gelden dan is het zinnig om zo'n beslissing te nemen. Anders wordt het al snel jezelf voor de gek houden.

Uit het artikel begrijp ik dat de auteur stelt:
1-iedereen die ervoor pleit om jezelf te zijn is gek
2-de auteur is degene die dit verder zonder deugdelijke onderbouwing kan bepalen, zoals hij ook degene is die bepaalt wat je moet zeggen als je vals zingt
3-de lezer van dit stuk is te vergelijken met Holleeder (waarom wordt dit voorbeeld anders gebruikt?), onduidelijk is waarom
4-dat jezelf zijn kan botsen met fatsoensnormen (Gordon) en zakelijk succes (De Gruyter) betekent dat je er maar nooit aan moet beginnen.

Ik denk dat je anders voordoen dan je bent ook in strijd kan zijn met fatsoen en ook met zakelijk succes. Het eerste zien we bij FIFA (miljoenenschade) en het laatste bij VW (miljardenschade).

Ik ben een beetje ironisch in mijn reactie, ik probeer niet sarcastisch te zijn want in iedere opvatting kan een les zitten en die wil ik niet missen. Daarom hoop ik dat we de discussie over dit stuk met zo min mogelijk sarcasme kunnen voeren.

Beste Richard,

twee jaar geleden schreef ik dit stukje over authenticiteit; om andere redenen dan jij geef ik aan dat authenticiteit zich ook nog tegen je kan keren. http://www.1minutemanager.nl/bestuur-strategie/authenticiteit-leren-onzin/

NB ik moet altijd aan de positivo's (Koot en Bie) denken, ' Zoek jezelf, broeder' als weer eens iemand begint over authenticiteit of ' ik ben een mensenmens'.

hartelijke groet, Gyuri