Het vrolijke management

Waar blijft het “Vrolijke Management?” vroeg Karel zich af, “het management dat zichzelf niet au sérieux neemt?”

Hij had net de laatste bladzijde van “De Vrolijke Wetenschap” van Friedrich Nietzsche omgeslagen. En was hierbij in gedachten verzonken geraakt. In de Vrolijke Wetenschap houdt Nietzsche ons voor dat zowel de rede als het geloof, de werkelijkheid verhullen. Hoe rationeler we denken en hoe sterker ons geloof, hoe meer we aan modellen, theorieën en godsbeelden denken en hoe minder we de realiteit bekijken. De oosterse wijsgeer Chuang-Tzu zou zeggen: “de vinger die naar de maan wijst, is niet de maan”. Karel had hier al een vrije vertaling van gemaakt toen hij weer eens tijdens een directievergadering zei dat de balanced scorecard een balanced scorecard was en niet het bedrijf zelf...

Tony de Bree
Lid sinds 2019
Jens, prima verhaal. Werkt goed in de prakijk. Ik kom zelf uit een artiestengezin en vrolijk managen" helpt zeker bij het (crisis)managen bij bv het splitsen van een groot bank in Nederland op dit moment. Maar is gemakkelijker als je zoals ik iedere morgen positief en vrolijk uit je bed komt!

Het moet wel in je zitten en natuurlijk overkomen. In de juiste context. Anders zie ik het al weer voor me (net als bij de mensen die leren presenteren vanuit de "Amerikaanse school" en altijd met een grap beginnen): gemaakt en geforceerd gedrag van managers.

Mvg
Tony de Bree
www.dagboekvaneenbankier.nl