Boeiend stuk en tegelijk treurig stemmend.
Hoe je in een commercieel bedrijf ervoor kan zorgen dat allerlei disfunctionele elementen in één business unit BV terecht kunnen komen om die vervolgens failliet te laten gaan, kan ik me wel iets bij voorstellen.
Maar hoe doe je dat bij de(ze) brandweer? Via privatiseren en de huidige brandweer laten verliezen bij de aanbesteding?

Beste Simon,

Ik ben erg benieuwd welke andere bronnen, naast het boek van Schaap, geraadpleegd hebt?

Groet, Ruud

Het is ook goed om te lezen wanneer je niet tot de leidende groep behoort. Hoe je dan behandeld wordt.

Na gevoelde én uitgesproken politieke urgentie, een raadsdiscussie waarin alle schuldigen worden aangewezen en de raad zichzelf vergeet, veel mediaaandacht waarin scoren belangrijker is dan analyse hóóp ik voor álle partijen op een langetermijnaanpak. Toen Schaap recent in een vraaggesprek de operationele integriteit van zijn oud-medewerkers hekelde werd duidelijk hoezeer ‘iedereen’ het moeras in getrokken wordt. Een ding is vooraf al duidelijk, met moderne ‘wicked problems retoriek’ heeft dit niks te maken. Zoek eens onder leiderschap, negatieve aandacht en moreel gezag. Oh ja, en erken dat dit veel ‘korte pijn’ met zich meebrengt. Dan schrikken de verantwoordelijken er straks niet zo van. Fatsoen moet je doen ! en lijden kan (op termijn) bevrijden! Schaap heeft een belangrijk document geproduceert en daarmee, mits in goede (ambtelijke - én politieke) handen, alsnog een bijdrage geleverd aan zijn oude dienst. w.g. Antoon Duijnker.

Ik heb dit twee keer meegemaakt, zij het minder erg.

De enige manier om dit op te lossen is: (gedrags)normen stellen, ze consequent handhaven en bij herhaalde overtreding subiet richting ontslag werken. Dat laatste is cruciaal maar ontbreekt toch wat in het artikel. Dat is nog steeds een taboe. Uit het interview met Leen Schaap blijkt dat hij mislukte ontslagprocedures had; dan ben je bijna nog verder van huis. Maar lukt dit wel door goed te "schaken" (en het arbeidsrecht op je duimpje te kennen!!!!), dan is het vrij snel afgelopen met de ellende, zo is mijn ervaring.

Ik kan bevestigen dat "de omgeving" nooit de moed had om in te grijpen. Dus het is eenzaam maar ook leuk en zeer dankbaar werk als je van knokken houdt. Want het kan alleen maar beter worden.

Ben benieuwd of het GVB (ook Amsterdam....) en de NS (rondje kerk) inmiddels al aangepakt zijn/worden. Want daar is de maatschappelijke verspilling van belastinggeld nog aanzienlijk groter dan bij de relatief kleine brandweer.....