Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Ik wil wel bijdragen, maar niet nu...
Die uitvluchten ken ik nu wel. Ik zou zeggen: wees dan een vent en zeg eerlijk: ik wil niet bijdragen !
Wat een dergelijke opstelling met leiderschap (rubriek) te maken heeft, is mij verder een raadsel.
Bedankt voor je reactie. Wat ik duidelijk probeer te maken is dat goed leiderschap in ieder geval betekent dat de leider betrouwbaar moet zijn. Achteraf (belasting-)regels aanpassen getuigt daar niet van.
je moet je wel realiseren, dat ELKE (beleids)verandering de verandering van een wet/regel/afspraak betekent, dus of het nu gaat om het aanpakken van oudjes, vermogenden, het aanleggen van wegen, de energie-transitie of wat dan ook.
Als een verandering ons goed uitkomt, zien we meestal niet dat dit voor anderen ook negatieve gevolgen heeft...
Leiderschap is volgens mij (o.a.) een balans tussen vasthouden aan een goede lijn en het inzetten van nieuwe richtingen. Het eerste is volgens mij gemakkelijker dan het tweede. (Het tweede heb je liever niet als dit jou slecht uitkomt.) Bij het tweede komt het er ook op aan om de nieuwe richting goed uit te leggen. Daar is Rutte inderdaad niet goed in (bovendien vindt hij het prima om steeds de minder vermogende groepen te laten opdraaien voor de problemen), en de PvdA helaas ook niet.
Ik zou zeggen: het is duidelijk wie het meest geprofiteerd hebben van de boom tussen 1990 en 2007 en wie het minste last hebben van de crisis daarna: dat zijn de mensen die in de eerste periode vermogen hebben opgebouwd en dat zijn de mensen die nu op een (financieel) goede positie zitten.
Dus: als je vindt dat de lasten van de crisis eerlijk moeten woren verdeeld, dan moeten de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, dus ... 1 + 1 = 2.