Veerkracht

Columns

Hij zat op zijn knieen onder zijn bureau. Tenminste, onder zijn oud en versleten tafeltje. In het halfduister tastte hij naar het spiraalveertje uit zijn balpen. En dat voor de derde maal, stel je voor. Drie keer na mekaar had hij aan zijn pen zitten draaien en prutsen waarna de huls vooraan losschoot, het veertje er van tussen vloog en van de tafel rolde, aan de achterkant langs Murphy's muur uiteraard, om dan ergens op de grond neer te komen onder zijn bureau. Opstaan, kruipen, zoeken, tasten, vinden, terug gaan zitten, vastdraaien, zich opnieuw zenuwachtig zitten opwinden aan zijn tafel, losdraaien, losschieten, wegspringen, vallen en dat drie maal na mekaar.

En het was daar, de derde keer onder dat bureau, zijn handen in het stof, dat hij niet alleen het veertje maar ook de moed terug ...