Talent ontwikkeling en innovatief organiseren

Cover stories

Talent is hot. Anno 2013 heeft een substantieel deel van het televisieaanbod een variant op de aloude talentenjacht als format. Of het nu gaat om zang, dans of variaties daarop, we mogen graag kijken naar talent (en het evident ontbreken daarvan).

Het begrip talent doet de laatste tijd ook steeds meer zijn intrede binnen organisaties. Veel organisaties claimen aan talentontwikkeling of -management te doen. Ook zijn bedrijven op zoek naar dé talenten op de arbeidsmarkt, waar de ‘war for talent’ los barst. Zo valt in een column over de RAET HR Benchmark 2012-2013, te lezen dat het belangrijkste thema voor HR functionarissen het werven van talent is. Dat het werven van talent een uitdaging is, bewijst een recent bericht van BNR over onderzoek van Manpower. Uit het onderzoek blijkt dat 1 op de...

Han Oei
Lid sinds 2019
Om met de conclusie te beginnen: ik ben het eens met de stelling dat echte aandacht voor talent binnen organisaties vraagt om een nieuwe manier van denken en organiseren: van angst en controle naar vertrouwen en begeleiding. Functie- en productiegericht denken op basis van competenties staat inderdaad nog vaak centraal in het 'oude' denken.

De omslag naar een organisatie die haar talenten en passie van haar medewerkers centraal stelt vraagt ook om een verandering van 'binnen' naar 'buiten'. Wat is het bestaansrecht van de organisatie, welke waarden horen hierbij en hoe kunnen de waarden en talenten van individuele medewerkers hieraan verbonden worden? Vaak zijn organisaties primair gericht op de buitenwereld en passen zij zich hier zo veel mogelijk aan. Op zich niets mis met 'marktgericht' denken, maar dan wel in verbinding met eigen kracht.

Ter aanvulling op de 'nature' or 'nurture' discussie en het verschil tussen talent en competentie het volgende: In de door Carl Jung ontwikkelde analytische psychologie wordt het verschil gemaakt tussen natuurtalenten waarmee je geboren wordt en kwetsbare kracht. Sommige competenties zijn niet van nature ontwikkeld en vertegenwoordigen het ervaringsgedrag. Dit zijn competenties, die u zichzelf heeft aangeleerd. Het kost u veel energie, met name onder hoge druk, om deze competenties te leveren en het bijbehorende gedrag te laten zien. U moet hier als het ware voor ‘stretchen’. Wanneer de druk op het werk te groot wordt, kan een stretchgebied een valkuil worden.

Door bij aannamebeleid of in ontwikkeltrajecten inzicht te geven in wat een medewerker van nature goed kan (en evt. nog zonder veel moeite verder kan ontwikkelen) en waar zijn kwetsbare kracht ligt (en dus onder druk in valkuilgedrag stapt) is het mogelijk een passende 'fit' te vinden tussen organisatie en medewerker hetgeen in beider belang is.

Het “Odin Development Compass” (ODC) (http://bit.ly/RkX3Fq) is hier een geschikt instrument voor. De ODC meet de onbewuste drijfveren (archetypes) van mensen en hun (werk-gerelateerde) competenties. De meting biedt fundamenteel inzicht in menselijk gedrag en de onbewuste aansturing die daaraan ten grondslag ligt. Hiermee is het een waardevol instrument voor zowel assessment als coaching.

Hoe mooi zou het zijn als we de diversiteit aan persoonlijke talenten en waarden van medewerkers kunnen verbinden aan het bestaansrecht en de collectieve waarden van de organisatie?

Han Oei
Perspectiefbieder om mens en organisatie (weer) te laten stralen.
http://oeivoorgroei.nl | http://unityone.nl | http://coaching.nl
Wilco van Gelderen
Pro-lid
Heren, een mooi stuk dat goed aangeeft hoe onze beelden over werk en werken veranderen. Wellicht ter <a href="http://api.ning.com/files/JOi7zGa2fuwF5MV78FRP3aZRD8xqO7JzAtFpWxUSEs1rAfmzSUctqeXkIsBxRzBHkvx4Ol3QMuIR5lWReZp1OUshG062U2wp/Hoeonswerkverandert.png " target="_blank" rel="nofollow">aanvulling</a>.

Meer over Talent ontwikkeling