Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Het venijn zit hem volgens mij in het volgende stukje tekst van je artikel:
"...Iedere rol omvat een breed gedragen, door de professionals gedefinieerde, werkwijze; een professionele standaard die leidt tot goede kwalitatieve en kwantitatieve resultaten..."
In de private sector zijn de nodige organisaties al langer bezig met een rolgebaseerde benadering. Om tot een collectief resultaat - dat is immers het doel van een organisatie - te komen heb je meerdere rollen nodig. Bij een complex samenspel van technologie, organisatie en personen zie je dan al snel dat er geen compromis komt voor een collectieve professionele standaard. Een collectieve professionele standaard is echter onmisbaar om tot een gezamenlijk resultaat te komen...
Ik maak even een uitstapje: Veel auteurs die schrijven over vertrouwen, gedrag, samenwerken en (professionele) ontwikkeling vallen terug op voorbeelden uit de sport en refereren aan een voetbal of hockeyteam dat tot uitmuntende prestaties is gekomen (of pakken een te simpel, geisoleerd praktijkvoorbeeld). De vergelijking met een hockeyteam of voetbalteam is volgens mij niet juist. Ik zie professionals in een organisatie veel meer als individuele 'atleten'. Zo heb je een wielrenner, schaatser, tennisser, hardloper, schaker, dammer, .... . Elke 'atleet' acteert binnen zijn eigen, individuele complex van technologie, organisatie en personen.
Nu weer even terug naar je artikel: Een collectieve professionele standaard komt er niet met alleen vertrouwen en dat heeft niet te maken met het gebrek aan vertrouwen in iemand of teveel control willen. De verschillen (complex van technologie, organisatie en personen) tussen professionals zijn daarvoor (veel) te groot. Dat is 'simpelweg' besturingsproblematiek...
Wat mij betreft moeten helemaal van al dat regeltjes geneuzel af!
Werknemers kunnen namelijk thuis haast alles!
Want thuis hebben ze een hypotheek van ruim 250.000 euro!
Runnen ze een gezin
Nemen ze zelfstandig moeilijke beslissingen.
Maar worden op hun werk worden ze daarentegen vaak… als een halve imbeciel aangestuurd!
Denk eens na hoe je het zelf zou vinden… als je als een kind word behandeld?
Als je daar bovenop aan je werknemers regelmatig vraagt
“hoe zij zelf denken hun dagelijkse werkzaamheden beter te kunnen verrichten?”
vergroot je hun betrokkenheid enorm!
Dát levert zonder regeltjes betere prestaties en een blijvende mentaliteitsverbetering op!
Peter van RieI
Teamthinking