Hear, hear, kort, krachtig en helder artikel, niets meer aan verbeteren zou ik zeggen.
Want verbeteren, laat staan van iets dat al goed is, maakt meer stuk dan je lief is!

Hier spreekt ervaring, ben blij met wat wel goed gaat en bouw daar op.

Een heerlijk tegendraads artikel! De waarheid ligt wel in het midden. Maar de trend is inderdaad aan het doorslaan. Als klant wordt je helemaal gek van alle vragen. Ik geloof wel dat feedback belangrijk is. Overigens sta ik wel achter het plan om meer te doen en te proberen om daar van de leren en het te verbeteren. In dat kader zou je snel in staat moeten zijn "de knop" om te draaien.

Als alle digitale rimramproducers hun updates ook wat zouden doseren, zou dat geweldig veel rust geven. Iedere keer je hele mailbox ondersteboven en ongevraagd ‘verbeterd’ is hetzelfde als een omgekeerde archiefkast. Timeconsuming. Werkverschaffing voor al die duizende IT-ers.

Geef mij maar de Japanse mentaliteit om steeds verder te verbeteren. Dat heeft geleid tot de meest betrouwbare auto’s op de wereld. Bovendien lijkt het mij tamelijk dom om feedback van je klanten niet serieus te nemen en te bedenken wat je kunt verbeteren. Als een organisatie dat niet nastreeft geef ik geen feedback meer. En ben ik er weg na een tijdje. Ik denk dat niet willen verbeteren vaak een vorm van luiheid is of het niet kunnen accepteren dat je niet perfect bent. Iemand die commentaar krijgt omdat hij vaak te laat op een afspraak komt kan natuurlijk zeggen: Tja, zo ben ik nou eenmaal. Je moet me maar nemen zoals ik ben. Lekker gemakkelijk. Maar ik werk niet graag samen met zo iemand. Volgens mij is de menselijke wereld geworden tot wat hij is door mensen die zagen wat er beter kon en daar hun schouders onder gezet hebben.

Herkenbaar, maar toch...

Zitten we niet allemaal vast tussen het verlangen naar iets beters en de angst voor verandering? Toch is blijven doen wat we deden geen optie, omdat de wereld om ons heen nu eenmaal verandert en ons 'doen' uiteindelijk niet meer passend en dus niet 'goed' meer is. We zijn onderdeel van een evoluerend proces, of we dat nu willen of niet. Urgentie en verlangen, helpt ons om onze angst te overwinnen en gewoontes los te laten.

'Veranderen' kán mijn inziens dus ook de beste vriend van het goede zijn. Wie echter denkt dat veranderen slechts een kwestie is van 'analyseren en 'uitrollen van een plan', zal er achter komen dat het resultaat geen verbetering is en soms zelfs dat het kind met het badwater is weggegooid. Hetzelfde geldt voor halfslachtige veranderingen -door angst, een gebrek aan urgentiebesef of een gebrek aan visie. In dat geval zal de mislukking de bevestiging zijn van het idee dat vroeger alles beter was.

In 'mijn' wereld zijn er die menen dat de 'transformatie in het sociaal domein' niet heeft gebracht wat we wilden. Daar breng ik graag tegenin dat er op veel plekken helemaal geen sprake is van een transformatie, maar slechts van halfslachtige of botte verandering. verandering die inderdaad geen verbetering blijken. Er zijn echter óók gemeenten waar wél getransformeerd wordt en waar dat tot goede resultaten leidt. Waar de verandering wel degelijk de vriend is van 'het goede doen'. Hopelijk helpen deze voorbeelden het verlangen en het urgentiegevoel elders voeden. Want soms is het gras bij de buren echt groener.

Prachtig artikel!

Een heerlijk artikel, met genoegen gelezen.
Dank aan de schrijver.

Vragen of je tevreden bent over de klachtafhandeling lijkt mij niet de kern van je product of dienst verbeteren. Ik lees hier juist voorbeelden die vragen om echt verbeteren. Als je met veel moeite en energie steeds je fouten moet compenseren kom je inderdaad aan vernieuwen niet toe. En hoe dat afloopt is bekend. Leuk om tegendraads te zijn, maar ik blijf toch maar liever leren van mijn fouten, en doe er wat aan.

Als de schrijver bedoelt dat de aandacht voor verandering vaak ten koste gaat van de aandacht voor het instandhouden van wat goed gaat, dan heeft hij zeker een punt wat mij betreft. Henk van Dongen is ook voor mij een belangrijke bron van inspiratie geweest, fijn om zijn naam weer tegen te komen!

Geweldig verhaal..
Precies zoals ik het in mijn loopbaan altijd heb ervaren..
Stuur 80% van alle managers naar huis en je zult zien: het werkt!!!
Het collectieve wantrouwen moet veranderen in vėrtrouwen!!

Beste Jan, een heerlijk en krachtig stuk om te lezen. Als men dit serieus zou nemen, kunnen heel wat coaches en adviseurs gaan nadenken over wat ze met hun vrije tijd moeten gaan doen.

Vooral de laatste alinea is erg herkenbaar! In zorg en welzijn zijn clienten en medewerkers vaak op zoek naar een bepaalde continuiteit, zodat zij zich persoonlijk kunnen ontwikkelen. In plaats daarvan gaat de energie vaak zitten in de zoveelste verandering, bedacht door de nieuwe manager die zichzelf wil bewijzen en die uiteindelijk ook weer vertrekt voor "een nieuwe uitdaging".
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er nooit eens iets moet veranderen om je werk goed te kunnen blijven uitvoeren!

Wat een wijsheid. Dank je , mooi geformuleerd.