Spiegeltje aan de wand.

Columns

De jaren 60 herhalen zich, ditmaal in de omgekeerde lachspiegel en als dubbele farce en satire in een wedstrijd zonder grenzen. Wetenschappers, werkgevers, politici, cabaretiers, boeren burgers en buitenlui zijn het zicht op de werkelijkheid een beetje kwijt. Bijna geen dag gaat voorbij of de emoties laaien hoog op, wild, wilder, wilderst.

Een meesterprovo is opgestaan die dagelijks verse koekjes van eigen deeg bakt en uitdeelt. Gretig stort iedereen zich op het baksel en de super- en sublatieven vliegen ons voortdurend om de oren, politiek cabaret anno 2009 komt - nu de cabaretiers niet meer durven - van de politici, hun media, en in het voetspoor de voorheen brave burgerij die zich gretig uitleeft op Internet en andere fora.

De opgeroepen emoties en bijbehorende weelderige terminologie...

Tony de Bree
Lid sinds 2019
Mooi stuk, Jacques.

De vraag is of het een "anjerrevolutie" wordt of een gewelddadige. Wat denk je?

Tony de Bree
www.dagboekvaneenbankier.nl

p.s.
Volgens mij niet alleen politicologen trouwens.....
Lenin Strawskim
Voor zover ik kan volgen wat je wilt zeggen, denk ik dat ik het er mee eens bent. Het is jammer dat je verhaal zo'n warrige tirade is.

Meer over Verwaarlozing en organisatierot