Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Verder is je voorbeeld erg situationeel en daarmee altijd juist. de antwoorden op de vragen zijn daarbij ook open deuren, je moet wel een idioot zijn om deze anders te beantwoorden dan het deel na ....of. De reis op zich kan echter uitermate aangenaam zijn, zelfs een doel op zich. Alle andere aspecten zijn verwaarloosbaar, maar als je het adres niet weet van je hotel, kon het wel eens erg lastig zijn om te kunnen genieten van die ondergaande zon.
Het teveel doordrijven van SMART-aspecten en daaraan onwrikbaar vast te houden lijkt overigens inderdaad niet juist. Panta rhei -alles veranderd, ook doelstellingen. Is het niet de kracht van een goed management daar mee om te gaan?
je treft doel! in veel trainingen (voor P&O-ers en managers)die ik geef rond het thema plannen maken en doelen stellen, zuchten deelnemers erg hard als ik weer met de SMART-term aankom. Ze worden er mee 'doodgegooid'. "Nee, he, niet weer! Dat werkt toch niet." Ik roep er dan snel achteraaan (als een soort verontschuldiging) dat het gaat om een concreet en meetbaar doel. Begin met het einde voor ogen (Covey citerend). Maar wat jij zegt, snijdt hout! Het gaat ook om het gevoel, niet alleen maar om de rationele feiten, dat je weet dat je het gehaald hebt. Goed om te vragen: "hoe voelt het, nu je het gehaald hebt?" Of: "welk gevoel is belangrijk (wat wil je), als je de eindstreep gehaald hebt." Hartelijk dank voor de tip. Deze zal ik zeker inbrengen als ik de volgende keer voor een groep morrende managers of P&O-ers sta!
Marcel
Word je werk er makkelijker op als je alleen het eind doel voor ogen houdt? Hoeveel zekerheid heb je over dat einddoel waar je zo veel geld voor hebt betaald? Wat doet het met je als je einddoel tegenvalt?
Wat ik zie is dat SMART goed werkt als er met plezier aan gewerkt kan worden. De druk op SMART verhoogt dat plezier niet. Zou het geen uitdaging zijn om mensen in te laten zien dat SMART ook meer plezier in je werk kan opleveren?
Hier kan ik nou wat mee. Txs. Hier gaat het om het sturen door inspiratie. Wat mij betreft is ook het andere - SMART, dwz heldere afspraken - belangrijk, maar dan voortaan wel volgtijdelijk en in de juiste balans.
En toch heb ik er goede ervaringen mee, in combinatie met het schetsen van het eindplaatje (en vooral het gevoel daarbij). In de zin van: Laat mensen verlangen naar het varen op de eindeloze, blauwe zee. Om vervolgens het bouwen van de daarvoor benodigde boot te vatten in een SMART-doelstelling.
De reactie van Yvonne sprak me aan: 'Eerst inspireren en dan smart doen'. Vervolgens denk je: 'In Smart zit toch ook 'aansprekend' (zwoele zomeravond-gevoel, krekels, uitzicht over de baai en lavendel)? Je hebt m.i. toch een belangrijk punt. De volgorde van Smart is misschien niet zo handig, of moet je toch eerst zo specifiek mogelijk proberen te zijn in wat je wil, en het daarna voor de anderen aansprekend maken? Dus SMART toepassen op meerdere niveaus en per niveau creatief met de volgorde spelen?
Wat je aangeeft klopt. Een minder bedreigende manier is de tijdslijn hanteren die veel in projectmanagement wordt toegepast:
Vroeger Nu Straks Later
Met andere woorden:
Waar kom ik vandaan, waar staan wij nu, wat moet ik straks geregeld hebben om later mogelijk te maken.
Door “terug te redeneren” wordt voor de deelnemers aan het proces een en ander als véél minder bedreigend ervaren.