Helemaal mee eens. Er zijn echter organisaties (waaronder commerciële ondernemingen) die het prettiger vinden om gewoon maar te doen in plaats van eerst eens na te denken. Ik zie er organisaties op kapot gaan en dat is jammer omdat (zelfs bij wildcards) de meeste relevante ontwikkelingen echt wel te spotten zijn; scenario's bieden hiervoor de handreiking om zo'n traject maar eens te visualiseren en bespreekbaar te maken. Geen glazen bol, maar goed verstand, gevoel voor oplossingen en een neus voor ontwikkelingen... Het is niet zo moeilijk.

Ik ben het hier ook helemaal mee eens. Ik werk zelf al jaren met scenarioplanning om organisaties te helpen zich voor te bereiden op de toekomst, en gebruik ook de 'what if' vraag: wat gaan jullie doen als dit je toekomst wordt? Scenarioplanning koppel ik dan aan bedrijfstrategische concepten van o.m. Treacy & Wiersema (waardedisciplines), Porter (concurrentie), Abell (business definition) en Collins (egelprincipe) om in een serie werksessies met betrokkenen een bedrijfsstrategie te ontwikkelen die geschikt is in meerdere scenario's (en niet alleen in de meest aantrekkelijke!). Ook voor deelaspecten ven een bedrijfsstrategie (bijv. HRM, R&D) is scenarioplanning zeer geschikt. Mijn ervaring is dat mensen scenarioplanning niet alleen een erg nuttig hulpmiddel vinden (het biedt veel structuur, en tegelijkertijd veel ruimte om met onzekerheden over de toekomst om te gaan), maar ook een erg inspirerende en leuke manier om tot een goede strategie te komen. Zowel in de publieke als private sector, en zowel bij hoog-opgeleiden als bij LBO/MBO niveau.
En er zijn al veel goede scenario's, dus het tijdrovende en ingewikkelde 'bouwen' van scenario's is maar zelden nodig. Meestal gaat het vooral om het doorvertalen van bestaande scenario's naar de eigen sector/markt.

Kortom: een aanrader!

Willem Koerselman, senior consultant bij KWR Watercycle Research Institute in Nieuwegien

In het artikel wordt een interessante vraag gesteld: waarom wordt een methode zoals Scenario Based Planning (SBP) niet op een grotere schaal toegepast? SBP helpt mensen zich voor te bereiden op een onzekere toekomst zodat men ‘getraind’ is snel en adequaat op te treden bij onverwachte veranderingen. Bedrijven die in het verleden veel aan het ontwikkelen van scenario’s hebben gedaan kunnen wel eens veel profijt hebben in de huidige crisis. Ik denk dat SBP niet populair is als methode omdat veel managers / directeuren / beleidsbepalers op zoek zijn naar een methode die de toekomst (beter) voorspelt. Mensen worden vaak gelukkigere wanneer ze minder onzekerheid hebben over de toekomst. Ook al is dit een schijnzekerheid. Een methode, zoals SBP, die zich bezig houdt met een toekomst die zich waarschijnlijk nooit gaat voordoen is wellicht niet tastbaar genoeg om op grote schaal door bedrijven te worden toegepast.

Maar wellicht is het succes van een methode (bij het grote publiek) ook wel gewoon een kwestie van de goede marketing.