Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Mooie boekbespreking. Maakt me heel nieuwsgierig naar het boek, dat me overigens een standaardwerk voor de manager (en overigens ook de HRM-er) lijkt ;-)
Ik wil me hierbij graag aansluiten.
Eindelijk een boek dat niet meedoet aan de (veelal) Amerikaanse hosanna geluiden over de supermanagers van de grote voorbeeld ondernemingen.
De leidende thema's en de praktijkvoorbeelden zijn heel herkenbaar en geven de dagelijkse situaties goed weer die men als "gewone" manager zoal tegenkomt.
Duidelijk blijkt maar weer dat het "vlees en bloed" aspect heel belangrijk is en ervoor zorgt dat je als manager geaccepteerd wordt. Authenticiteit en integriteit zijn nl. de fundamenten van goed leiderschap.
Ik zal het met plezier gaan lezen!
Groeten
Han Dirks
goede bespreking van een interessant en hoogst actueel boek (gegeven de huidige crises). Reflecterend op mijn laatste dertig jaar als management adviseur constateer ik tot mijn spijt eveneens een groot gebrek aan leiderschaps- en interpersoonlijke vaardigheden bij zowel het bedrijfsleven, de politiek als de overheid. De prettige uitzonderingen niet te na gesproken. Die vaardigheden zijn noodzakelijk voor het [kunnen] geven en verkrijgen van vertrouwen, de basis voor elke goede [team]prestatie en veranderbereidheid. Ik ben het echter niet geheel eens met de quote dat "wat gezegd is vanzelfsprekend is, maar dat we het hebben vergeten". Het is m.i. erger: in onze formele opleidingen worden bijna uitsluitend vakmatige of technische vaardigheden aangeleerd, terwijl we ons de noodzakelijke interpersoonlijke vaardigheden maar zelf in de praktijk met veel vallen en opstaan moeten zien eigen te maken. Velen leren dit echter uit zichzelf nooit, en worden er door hun organisatie ook niet toe aangespoord [of gedwongen]. Organisaties kunnen wel tegen beter weten in blijven hopen dat die "leider op het witte paard" zich voor hun organisatie zal aandienen, maar we zullen die in onszelf en elkaar toch echt met veel inspanning moeten zien te ontwikkelen.