Er schijnt een akkoord te zijn over de opbouw en uitkering van pensioenen. Ik schrijf schijnt, want er is reden genoeg om aan te nemen dat de betrokken partijen het niet met elkaar eens zijn. Alleen al het feit dat Minister Kamp deze zomer laat doorrekenen wat voor jong en oud de gevolgen zullen zijn van het akkoord. Eerst een akkoord sluiten en dan doorrekenen wat de gevolgen zijn? Het kan niet anders of partijen gaan nog op hun instemming terugkomen. “Ja, maar dat hebben we niet afgesproken.”
Referendum
Illustratief zijn ook de reacties binnen Nederlands grootste werknemersorganisatie, de FNV-bond. De FNV organiseert onder de eigen leden een referendum over dit akkoord. En de suborganisatie FNV Bondgenoten geeft haar leden een negatief stemadvies mee. Leden moeten niet akkoord gaan met d...
Het voorstel is ook niet consequent: dezelfde drempel zou dan eveneens ingebouwd moeten worden aan werkgeverszijde.
In feite pleit de voorzitter van de NCD voor oligarchische referenda.
Maar als je het eens omdraait: FNV mag alleen representeren wanneer zij weet wat onder haar doelgroep leeft.
Haar doelgroep is immers breder dan haar verzameling leden. Toch? Want wat doet zij anders aan de onderhandelingstafel, als sociale partner? Dat er in toenemende mate onrust ontstaat, politiek vertegenwoordigers terecht kritiek leveren en vragen stellen, dat zou toch al een teken aan de wand moeten zijn dat het gepolder over pensioen onvoldoende representatief geweest is. Polderpensioen moet zo niet verworden tot kolderpensioen.
Overigens, hoe valt uit te leggen dat de verplichte deelname voor individuen zou impliceren dat de politiek en pensioenfondsen/-verzekeraars een loopje kunnen nemen met hun verantwoordelijkheid om transparant te informeren over de zekerheden en onzekerheden? Je gaat een patiënt toch ook niet verwijten dat ie de fout van de neurochirurg had moeten zien aankomen?
Ik zie uit naar uw reactie!