Open Einde

Columns

Bijna elke column eindigt ermee: stappen om iets toe te passen. Als je mazzel hebt zijn het er drie, maar ik telde er laatst een keer twaalf. Onzin! Wat moet je met zo’n serie uitleggerige handvatten voor de praktijk. Van iemand die het schijnbaar weet. Die stappen moet je als lezer zelf bedenken.

Op sociale media, in de krant, aan de koffietafel, delen en liken we tweede-hands wijsheden dat het lieve lust is. Waarom toch?

Ik wil af en toe het gevoel hebben zelf de bron van een bijzonder inzicht te zijn. Zelf een mening te kunnen vormen. Daar gaat het toch uiteindelijk om? Durf je als manager of adviseur de oplossing een keer achterwege te laten? En mensen autonoom te laten denken? Hier een pleidooi voor een open einde.

45 Years

Ik was laatst met mijn vrouw naar de film “45 Years” (2015)...

Ronald van Domburg
Pro-lid
mooi pleidooi, geeft stof tot nadenken.
Ik realiseer me, dat ik als hogeschooldocent studenten ook stuur in de richting van stappenplannen en projectfaseringen. Hoe ga je die innovatie daadwerkelijk implementeren? welke stappen moet je daarvoor zetten?
Het belang daarvan is, dat studenten daadwerkelijk nadenken hoe je een goed idee echt tot leven kunt brengen. De beperking is, dat het lijkt alsof alles maakbaar en planbaar is, terwijl de realiteit zoveel complexer en ongrijpbaarder is.
En misschien moet je als jong-volwassene wel beginnen met concrete stappenplannen om door ervaring erachter te komen, dat je hier soepel en flexibel mee om moet gaan.

Meer over Organisatieadvies en consultancy