Je stelt: "Wat ik in ieder geval weet is dat over deze keuze niet goed is nagedacht. Men heeft zich te snel laten leiden door een idee, uit een bepaalde invalshoek en men heeft niet gekeken naar de impact op het geheel."

Een interessante stelling, zeker gezien de nauwgezetheid waarmee vertrouwenscommissies doorgaans hun werk doen (even daargelaten of je niet liever een directe verkiezing had gehad), en dat vergeleken met jouw toch vrij snelle reactie.

Je was er, net als ik, niet bij en kent, net als ik, slechts een deel van de relevante factoren en het doorlopen beslissingsproces. Maar blijkbaar toch genoeg om het (a) beter te weten en (b) toch niet met een betere oplossing te komen.

Op deze manier heb je als consultant altijd gelijk, maar voeg je weinig toe.
Zeker in het licht van je stelling "Ik vind dat je als consultant / adviseur een positie moet innemen" (zie http://www.managementsite.nl/columns/1356/Geen-vertrouwen-in-ABNAMRO-wel-in-Fortis.aspx) valt me dat eigenlijk een beetje van je tegen.

Als Rotterdammer denk ik dat de Rotterdamse bevolking sinds enkele decennia geleden - toen Cruyff voor Feijenoord kwam spelen - niet het probleem heeft met Amsterdammeers dat Hans Bool heeft. Er is een traject van 9 maanden afgelegd om tot de huidige keuze te komen. Toen Opstelten burgemeester werd, de eerste VVD-er als burgemeester sinds vele decennia, had Rotterdam daar ook geen probleem mee. En welke Rotterdammers (behalve de Leefbaren) denken dat de nieuwe burgemeester de taken minder goed aankan dan andere kandidaten?

Moet de burgemeester de interne organisatie vertegenwoordiger zijn en visie hebben? Een gemeentesecretaris is hoofd van het ambtelijk apparaat en wat visie betreft is net de Stadsvisie 2030 voor Rotterdam vastgesteld. En verdere visie zal de nieuwe burgemeester vast wel hebben.

Ik begrijp denk niet waar dit artikel over gaat. Is nu het punt dat we beter moeten kijken naar de bedrijfsarchitectuur (een na laatste zin?).

Ik kijk naar het "gebouw Rotterdam" en vraag me dan af of daar de nu gekozen burgemeester bijhoort. Ik vind van niet en geef daar een schets van. Dus neem ik positie in, m.i. Tevens hoef ik niet bij het proces aanweziggeweest te zijn, om mijn beeld te schetsen en te laten zien dat ik het er niet mee eens ben. Bij de ABN ben ik ook niet echt betrokken geweest en toch was de advertentie van onlangs precies wat ik van ze verwacht had. Typisch ABN dacht ik. En nu denk ik: typisch Nederland, om niet goed te denken hoe een internationale stad met zo'n primeur komt aanzetten.

Als je naar het uiteindelijke gebouw kijkt, dan weet je ook hoe het proces tot stand gekomen is, meestal is dat via een traditionele kosten-baten-analyse. Wat ik voorstel is een compleet andere benadering, gebaseerd op een concept, principes en beeldvorming. Waar moet Rotterdam aan voldoen? En wat betekent dat voor de bestuurder.

Was Napoleon een Fransman? Niet echt, kijk de geschiedenisboeken er maar op na. Dat immigranten belangrijke posities innemen is dus niet nieuw. Echter de naam Napoleon past typisch bij Frankrijk, het verschil met het oorspronkelijke Italie is minimaal. Dat kan je niet zeggen van de naam van de huidige burgemeester van Rotterdam.

Een vrouw als burgemeester zou me zeer logisch geleken hebben, een prima representatie van de Rotterdamse bevolking. Een vrouw is altijd goed, past ook bij het tijdsbeeld en is een zeer neutrale keuze. Kijk op het internet en men zoekt "vrouwelijke en allochtone burgemeesters." Een Marokaanse (vrouw) had m.i. nog net gekunt en een homofiel (geimmigreerd vanuit Marokko) was ook prima; typisch Nederlands had ik dan gedacht. Dat denk ik nu niet.

Een betere oplossing aandragen? Typisch een uiting van de "hoe-dan-wel-cultuur," dat is een van de redenen waarom we nu met de kredietcrisis zitten; je mag niets meer zeggen of afwijkende meningen laten horen; ook als dat evt. met emotie gebeurt of negatief klinkt. Ben ik niet gevoelig voor.

Door anders te denken kan je veel sneller to-the-point komen. Als jij denkt dat de vertrouwenscommissie hier criteria voor had en expliciet een immigrant wilde hebben dan vind ik het prima, maar ik denk dat ze een proces-gerichte besluitvorming hebben gehanteerd en niet een waar eerst een profiel wordt geschets van wat wenselijk is.

Maar keuzes overvallen ons, omdat we niet voorbereid zijn. Het ontbreekt aan visie aan lange termijn denken en dus moeten we snel een keuze maken die niet ideaal is. Anders waren er b.v. vrouwelijke kandidaten geweest.

Verder over innovatie. MIsschien pakt het goed uit. Nu de burgemeester er is kunnen we hem alleen maar steunen, maar ik zou hebben gezegd; begin eerst eens met een stad als Gouda en kijk dan verder. Innovatie brengt risicos met zich mee.

Dat je het beroep IT architect beschermt is volgens mij niet nodig. Ik ben onafhankelijk, geen architect, ik heb alleen een boek geschreven over bedrijfsarchitectuur waarin een profiel van een bestuurder staat opgenomen (hoofdstuk 10); deze zal soms de rol van architect moeten spelen, als hij dat niet zelf kan moet hij die rol inkopen of beleggen bij het team, anders komt er geen evenwichtige bouw. Daarnaast zijn nog vele andere rollen nodig. In mijn visie is er geen functie van architect nodig, maar moet de rol van architect wel belegd zijn binnen de organisatie; en daar schort het heel erg aan. Men bouwt vollop binnen bedrijven, maar de samenhang is soms ver te zoeken. In dit voorbeeld van Rotterdam laat ik dat zien, volgens mij visie: het is transparant iedereen mag er op reageren. Onafhankelijk, zonder dat ik zelf architect ben. Dit is hoe ik denk, soms negatief, dat is een stijl. Verder gewoon eerlijk zoals ik voel en denk.

Als je van tien architecten een visie vraagt ontvang je elf meningen; net zoals bij economen. Dat hoort bij het beroep.

volgens mij is aboutaleb nog maar enige jaren amsterdammer, nl toe hij daar wethouder werd, hij woonde daarvoor in rijswijk, zijn dochter was een klasgenoot van mijn zoon op het Haganum, dus feitelijk iskomt hij voor de tweede maal als buitenstaander binnen.

@Peter,

Met deze column - op deze managementsite - poogde ik een vergelijking te maken tussen een gemeente en een bedrijf. Mijn gekozen stijl - iets te stelling en wellicht enigzins arrogant (je hebt gelijk @G-J)- lokt misschien niet de juiste dialoog uit, terwijl dat wel de bedoeling was.

Of je het nu bedrijfsarchitectuur noemt of samenhang, het gaat om het volgende:

ING is in 2006 de Formule 1 gaan sponsoren. De F1 maakte een internationaal (globaal) publiciteitsbereik mogelijk. Wat men m.i. niet genoeg meeneemt in de besluitvorming is hoe een dergelijke stap - in dat geval van sponsorship - de hele bedrijfsvoering en het imago beinvloedt; het belang van performance management, resultaat gerichtheid, een cultuuromslag, personeel krijgt gratis kaarten, maar vinden ze het echt leuk, vraag ik me af. Typisch Amerikaans. Net als de CEO van Wolters die uit de VS "moet" komen, om een cultuuromslag te bereiken. Waarom, vraag ik me af. ING is inmiddels (bijna) uit de bocht gevlogen. Het sponsorship van de veel degelijkere en menselijkere Marathon in New York geeft een heel ander imago. De Rabo sponsort wielrennen dat past bij een bank met een AAA rating.

Als inhoudelijke discussie biedt deze case van Rotterdam voldoende aanknopingspunten: cultuurproblemen, voorzitterschap, imago, interne focus, externe focus, etc. Een simpele reactie zou kunnen zijn: "je vergelijking gaat mank want... dit of dat. Een burgemeester is geen CEO en een stad geen bedrijf." Punt.

Ik hoor je zeggen dat de Rotterdammers "ook geen probleem hadden met Opstelten." Dat kan je opvatten als een cultuurprobleem: men vindt alles goed. De stap naar onverschilligheid is dan niet te groot.

Nee, het moet zeker niet gekker worden als je een hele column gaat schrijven over iemand die zogenaamd geen burgemeester zou mogen worden vanwege een vermeend cultuurprobleem.

De enige reden waarom deze man geen burgemeester zou moeten worden, is wanneer hij geen goede bestuurder zou zijn.
Maar je rept met geen woord over zijn bestuurlijke kwaliteiten en bent alleen vergelijkingen aan het trekken om een punt te maken. Voor mij blijft het punt echter vooralsnog onduidelijk.
Zijn 'wij' niet toe aan een allochtoon als burgemeester van een grote stad?
Hoeveel jaar zouden we moeten wachten tot we dat we zijn?


De eerste vrouwelijke burgemeester was ook een risico, de eerste zwarte president evenzeer.
Ik vind het dapper van Aboutaleb dat hij dit aan durft. Alle ogen zijn op hem gericht en als hij het goed doet, geeft hij een geheel nieuw integratieperspectief. Lijkt me goed voor de Marokkaanse jongens die hier nu niet echt aarden, om te zien dat hard werken hier wel degelijk ergens toe leid.

@Caroline,

Je argument - nieuw leven in het integatiedebat - is nu precies de focus op cultuur en blijkbaar dus een probleem. Bovendien, er kwam geen debat, want er is geen gekozen burgmeester.

De kwaliteiten van de persoon. Heb ik het inderdaad niet over gehad. Maar ik twijfel ook niet aan de kwaliteiten de bankbestuurders (allemaal van hun voetstuk gevallen sinds kort) en,

ik twijfel ook niet aan de kwaliteiten van Paul Krugman. Deze ontving de nobelprijs voor de economie. Weet je (mede) waarom dat gebeurde, omdat een selectiecriteria bij de Nobelkandidaten is inhoeverre ze passen bij de visie van het Nobel-committee. Krugman is tegen Bush en dat past precies. Daarmee maakt het Nobel-committee een politiek statement. (Doen ze wel vaker).

Ik denk inderdaad dat dit soort overwegingen gespeeld hebben bij de verkiezing van de Burgemeester van Rotterdam en het lijkt me dat de focus op het integratieproblematiek te veel aandacht krijgt. Er is meer. En dit kan later een risico worden.

Let wel, dit is een managementforum. Dat ik mogelijk 400.000 negatieve reacties had kunnen verkrijgen op deze column had ik vooraf ook al ingeschat...