Leiderschap is een van de meest beschreven en tegelijk een van de minst begrepen onderwerpen in de managementliteratuur. Van de Amerikaanse zelfhulpboeken tot de analyses over succesvolle organisaties. We willen steeds weten wat succesvolle leiders en organisaties drijft. Wat doen, denken, voelen zij? En wat kunnen wij daarvan leren?
Gebrek aan leiderschap is het grote manco van deze tijd konden we onlangs in ‘De Gids’ van de Groene Amsterdammer lezen, die een hele uitgave aan het thema wijdde. Meer leiderschap, lees verantwoordelijkheid, zou ons van een heleboel problemen kunnen verlossen. Zo is de top van het ministerie van Veiligheid en Justitie naar een leiderschapscursus gestuurd omdat de hoeveelheid doofpotaffaires en onderlinge tegenwerking niet meer te hanteren viel.
Wie zichzelf nu niet herkent is onwetend.
Ik herken er veel in, zowel van mezelf als van omringende leiders/managers/bekenden.
jawel, een nieuw boek :)
Voor veel sectoren/organisaties nog een "long way to go", maar niet onmogelijk.
Verander je perceptie en heb de moed om dit te delen.
Zal het zeker delen in mijn netwerk.
Moed moet.
Anders dan Brown betoogd, weet ik uit mijn ervaring als docent in het Hoger Beroeps Onderwijs dat vaardigheden en houdingsaspecten als moed, empathie etc, uitstekend in het onderwijs te trainen zijn. In groepswerk en door ervaringsleren en niet door de geleende kennis van anderen als toevluchtsoord te kiezen. Dat vergt aandachtige docenten die het vermogen hebben om aan te sluiten bij de ontwikkeling van studenten. Dat gaat enigszins tegen de huidige stroom in, maar het kan: met moed! Ook dat is leiderschap.
Ik wens je veel succes om degenen verder te loodsen die zoeken naar een zij-arm in deze delta.
Dhian Sioe
communitycoach
Wel goed dat je vermeldt dat bepaalde nuttige vaardigheden aan te leren zijn, zoals beter luisteren. En om tegenspraak vragen, zou ik willen aanvullen... ;)
Wat is eigenlijk je droom doel?
Weet je wat je binnenkort wilt bereiken?
Wat staat je dan nu in de weg?
Wat is dan je volgende stap?
Wanneer kunnen we zien wat je geleerd hebt van deze stap?
Oké, tot dan ;-)
Thx
Ook heel herkenbaar. Veel van de genoemde zaken weten we natuurlijk al wel (van binnen), maar we hebben ook regelmatig een spiegel nodig om het te kunnen zien.
Mooi artikel. Helaas ook koren op de molen van mensen die juist geen management boeken of cursussen willen. 'Preaching to the converted', maar dan omgekeerd.
De zin die me het meeste raakte:
Wie zichzelf niet onder ogen wenst te zien, zal niet begrijpen welke beperkingen aan onze waarneming ten grondslag liggen. Het orakel van Delphi: Ken uzelve!
Met plezier en bewondering gelezen.
Aan het eind van de rit. Het moment dat de beslissing genomen moet worden telt maar één ding. Wie ben je zelf en waar ben je goed in. Al het andere is niets anders dan informatie die je in je rugzakje kan stoppen en waar je zo af en toe iets uit kan halen om je eigen capaciteiten te versterken. Het gaat om je eigen gedrag. Wat doe ik om mijn mensen te motiveren, wat doe ik om mijn mensen te inspireren en beheers ik het vak waar van ik van anderen eis dat ze het tot in de puntjes uitvoeren.
Ik persoonlijk kan mij nog steeds het beste vinden in de definitie zoals deze bij defensie wordt gehanteerd: Leidinggeven is het bewust richting geven aan het gedrag en het inspireren van anderen om gezamenlijk het gestelde doel te bereiken.
Overigens vind ik het verwonderlijk dat de organisatie die valt of staat bij goed leiderschap, defensie, in heel het artikel niet voorkomt.
Chapeau et merci.
Er zijn inderdaad meer dan 180.000 boeken over leiderschap verschenen. Ik heb de nodige gelezen en gerecenseerd. Dit boek schaf ik aan!
Ook bij mij zijn veel voorgangers door de mand gevallen. Niet "practice what you preach" dus... Teleurstellend, blijkbaar had ik dat van anderen verwacht maar het laat tevens zien dat ik daar zelf wel voor sta en ga. Altijd. Volgens mij is dit een nieuw soort leiderschap wat de "oude garde" nog niet als leiderschap kan zien omdat het van binnenuit komt. Iets wat onbekend terrein is bij een groot gedeelte van de "oude garde". Macht versus kracht. Recht van de sterkste vanuit competitie vs recht van de meest verbindende voor harmonie. Verborgen eigen agenda vs openheid en eerlijkheid waar je voor staat. Status verwerven vs status ontvangen zonder vragen. Zeggen waar je voor staat vs doen waar je voor staat etc. Ofwel leiderschap gericht op de buitenwereld vanuit angst en onzekerheid vs leiderschap van binnenuit in verbinding met de buitenwereld.
zij die graag slaven willen zijn; en zij die graag slavenhouders zouden willen zijn!
Ik noem het Response Ability Management - ben je in staat om antwoord te geven op wat zich aandient, in jou, in je team, in je organisatie en in de wereld? Dat kan volgens mij alleen door eerst de verbinding met jezelf aan te gaan en levend te houden. Vervolgens, je vanuit je hart te verbinden met wie ook maar belangrijk is en gezamenlijk te ontdekken welk antwoord nodig is op de uitdaging die voor je/jullie ligt. Het maakt ook dat niemand zich groter of kleiner hoeft voor te doen dan hij of zij is. "Simpelweg" jezelf zijn... Bij de Grieken stond "ken uzelf" niet voor niets op de poort van het orakel van Delphi ;)
Nogmaals, goed stuk!
Dus wees moedig, volg je hart! En dat is niet te leren uit boekjes maar door te doen, te ervaren en mensen te zoeken die dit pad reeds zijn opgegaan.
In een nutshel waar leiderschap over gaat in de huidige VUCA realiteit waar minder leiders nodig zijn, maar meer leiderschap. Beter leiderschap kan niet zonder afzien, want leren doet pijn. Lange termijn gedragsverandering vraagt inzicht in jezelf en vooral heel veel oefenen, proberen, reflecteren, feedback vragen en ontvangen, oefenen, proberen, incasseren...... Uit die comfort zone en shift naar "where the magic happens".
Is leiding geven aan anderen in de kern niet meer dan het verleggen van verantwoordelijkheden naar de juiste plek? En dat kan prima. Als meerdere mensen gezamenlijk een richting willen bepalen of een knoop willen doorhakken, leidt dat vaak tot chaos. Waarom? Zoveel mensen zoveel meningen. We vergeten vaak dat iedere situatie een andere competentie of verantwoordelijkheid vraagt. Dus, of je nu een visie wilt ontwikkelingen met een stip op de horizon of een operationeel besluit wilt nemen.....leg de verantwoordelijkheden op de juiste plek bij de juiste mensen. Een team, afdeling, bedrijf heeft dus meerdere verantwoordelijken nodig voor specifieke situaties. Er zijn mensen die verbinding kunnen leggen, mensen die creatief zijn, mensen die snel besluiten kunnen nemen, mensen die een visie hebben, mensen die praktisch en vaardig zijn, mensen die verantwoordelijkheid willen en niet willen. Toch? Ik gun iedereen z'n eigen leidinggevende te zijn. Semantische nonsens? Het lijkt me niet anders dan doen waar je goed in bent of kunt worden en daar de verantwoordelijkheid voor nemen. Toch hebben de meeste bedrijven leidinggevenden. Waarom? Misschien zit het toch in de aard van het beestje. Een Leider hebben, is wel zo gemakkelijk. Kuddegedrag ook. En dat heeft niets met opleidingsachtergrond te maken. Ik vrees dat het toch in ons genetisch materiaal opgesloten ligt dat we graag een leidinggevende willen hebben waar we soms trots op kunnen zijn, soms over kunnen klagen maar vooral de verantwoordelijkheid kunnen geven. Klinkt gemakkelijk. Nog meer boeken over leiderschap produceren is dus logisch. We houden de mythe over leiderschap zelf in stand.