Nederlands onderwijs scoort mondiaal prima

Columns

Regelmatig worden we overvallen door een instantie of een gezagsdrager die weet te melden dat het zo slecht is gesteld met het Nederlandse onderwijs. Vrijwel zonder uitzondering baseert men zich daarbij op de positie die Nederland inneemt op de ranglijst van PISA. En zoals dat gaat met ranglijstjes, de uitslag wordt niet bediscussieerd en we geven er een eigen interpretatie aan. Nu weer het CPB. Bekwaam als ze zijn in het doorrekenen van een rij gegevens tot hapklare informatie hebben ze hun modellen nu losgelaten op de economische consequenties van de rangorde op de PISA lijst. Uiteraard mogen we daarbij bedenken dat berekeningen uit het verleden geen garantie voor de toekomst geven. Maar het CPB staat weer op de kaart en politici zijn voorzien van munitie.

Waar ik me zorgen over maak is ...

Peter te Riele
Een column naar mijn hart! Kan ik me helemaal in vinden. Zo'n Pisa-score zegt wel iets en tegelijkertijd bijna niets. Doen wij het prima of het minder slecht t.o.v. vele anderen. Kijken we naar het wiskunde-niveau, naar de creatieve vermogens, naar de sociale competenties, de potentiële waarde voor de arbeidsmarkt of naar het welbevinden.
En zo je het resultaat/niveau al kunt meten, is dat dan te wijten aan het onderwijs of spelen de opvoeding en de invloed van de samenleving (peergroup) een veel doorslaggevender rol?
'It takes a village to raise a child'
Hoe samen, zijn wij in onze samenleving? Is het samen de schouders eronder of je met ellebogen omhoog werken ten koste van een ander?

Ik denk graag mee over de toekomst van ons onderwijs en daarmee onze samenleving. Een onderwijsrevolutie is aanstaande als we niet snel een evolutie in gang proberen te zetten vanuit visie en inzicht ipv ranglijsten en competities.

Peter te Riele
www.advieshulpacties.nl
Anne
Vaardigheden en vermogens. Prima dat je dit aankaart. Wat mij in het bedrijfsleven opvalt is dat de nieuwsgierigheid, de neiging tot onderzoeken, een kwaliteit is die aandacht nodig heeft, de attitude wordt steeds afhankelijker, het initiatief is laag, u vraagt, wij draaien.

Met de mogelijkheden tot het verzamelen van kennis via internet ontstaat er een gemak dat alles wel opgezocht kan worden, lijden aan een informatie overload en gebeurt er weinig.

Gegeven het feit dat internet de indruk geeft dat bijna alles al bedacht of gedaan is, verdwijnt de neiging van de puber om -de wereld te verbeteren-, daarmee wordt het oplossend en creatief vermogen te weinig ontwikkeld. (mischien zit die energie nu wel in de gaming industrie)

Naar mijn idee ligt er een vraag bij het onderwijs om de mogelijkheden en de begrenzingen van internet in kaart te brengen. Dus internet als onderdeel van kennisvergaring, maar los van het aureool dat daar te toekomst ligt. Centraal zal er een beeld moeten komen welke vaardigheden in de opvoeding aangesproken moeten worden. -what is an educated man-

Meer over Onderwijs