Allereerst is het zeer verheugend dat iemand een recensie wil schrijven over een publicatie. Dat geeft - los van het oordeel van de schrijver - toch enig inzicht.
Het is echter lastig als een medewerker van het ene adviesbureau de instrumenten van medewerkers van de concurrentie gaat beoordelen. Ik proef in dit stukje toch ook een poging tot diskwalificatie van KPMG en Berenschot. ( "Nu valt KPMG de wereld ermee lastig" en " er begint me iets te dagen" )
Voorts is het de vraag of de recensent zich heeft ingeleefd in de doelgroep, of zich simpelweg opstelt als docent?
Tot slot wil ik opmerken dat ik mij niet druk maak om taal- en spelfouten van anderen. Zolang ik maar begrijp wat er staat. Muggenziften wekt de indruk dat iemand inhoudelijk niets te melden heeft. Iemand die zich daarover WEL uitlaat, moet kritisch zijn op zijn of haar eigen spelling. Daardoor is een constructie als "de opdrachtgever omarmd" niet acceptabel (geen voltooid deelwoord, dus 'omarmt' ).
Natuurlijk is het denkbaar dat de resencent zich echt heeft geërgerd aan vorm en inhoud van de beide boeken. Voorlopig concludeer ik echter dat ze interessant kunnen zijn!

Beste Guus,
Een Engels gezegde luidt: 'everyone's a critic'. Dat geldt kennelijk voor ons allebei. Om te beoordelen of sprake is van beroepsnijd of mijn eerlijke mening over twee boeken, raad ik je aan beide boeken eens te lezen. En je hebt gelijk: muggenziften over spelling wekt de indruk dat je inhoudelijk niets te melden hebt. Ik ben benieuwd wat jij van beide boeken vindt!
Robin Janszen