Volgens mij kun je mensen wel zelf laten rapporteren of ze gelukkiger worden in hun werk als ze "mindfull" gaan werken.

Er zijn genoeg onderzoeken gedaan en die zijn redelijk positief over de effecten. Dus geen zweverig gedoe, maar echt effect. Wetenschappelijk bewezen.

Kijk zeker even op het zeer aanbevelignswaardige blog van Coert Visser: http://progressiegerichtwerken.nl/tag/mindfulness/

Zijn blog is zeer prijzenswaardig. Hij gebruikt als skepticus altijd echte wetenschappelijke bronnen in zijn werk als coach/trainer. Erg interessant blog om te volgen. Meld je aan voor de nieuwsbrief zou ik zeggen!

Ik verbaas me over de "wetenschap".

Het eerste artikel waar Coert Visser naar verwijst zegt "All participants declared to be naïve to mindfulness and meditation practice". En dat terwijl ze reageerden op een "announcement for an 8-week mindfulness-based training, promoted by the Department of Neurological, Neuro- surgical and Behavioral Sciences, University of Siena, Italy".

Mensen die net veel tijd en energie in iets gestoken hebben zijn natuurlijk anders dan anderen. #fakescience dus. Ik heb geen tijd om die andere referenties door te spitten, maar ik suggereer "to rest the case".

Klassieke 'belasting- belastbaarheid' dilemma. Geen of/of oplossing naar En/En.
Vlgns mij goede business case met menselijk gedrag van te maken met maatwerk aanpak voor geschetste organisatie.

Richard verwart het fenomeen Mindfulness, dat zeker zijn merites heeft, met de manier waarop het wordt verkocht en hoe het in dit geval verkeerd is ingezet.

Als hij dan zo hecht aan een wetenschappelijke aanpak, mag hij ook best wat kritischer zijn op zijn eigen redenering. Zijn onderbouwing is gebaseerd op n=1. En afwezigheid van bewijs is niet hetzelfde als bewijs van afwezigheid.

Ik vermoed dat deze uitglijder het gevolg is van de - terechte - emotie over het beschreven voorval. En dat begrijp ik ook wel.

Het is een mooi voorbeeld van waar Mindfulness had kunnen helpen. Als Richard de emotie eerst had doorleefd, had hij daarna een minder emotioneel en genuanceerder stukje kunnen schrijven.

Met een knipoog,

Erik Volkers.

Hi Richard. Je mening over mindfulness is naar mijn idee iets te kort door de bocht. Mindfulness is niets anders dan bewustwording. Bewustwording met wat jij als persoon doet in het leven. Hoe je eet, werkt, slaapt, contacten onderhoud, enz. Als je werkt van de verlangt dat je 60 uur per week declareert dan besef ik mij terdege dat dit een hele hoge druk is maar jij als persoon bent er nog altijd zelf bij. Kies dus bewust wat jij wilt. Als je werk mindfulness gaat aanbieden dan ga je (bij een goede cursusleider) ook bewust stilstaan hoe jij je leven aan het leiden bent. Waarschijnlijk komt je tot de conclusie dat er meer is dan alleen werken, en dat werken niet zaligmakend is maar dat jouw geluk voorop staat. Is de training ten einde en je gaat weer op de oude voet verder dan gaat het binnenin wringen en dat kan resulteren in extra stress met een burn-out tot gevolg. Als stress expert ben ik hier pas nog over geïnterviewd door omroep Brabant. Als je interesse hebt www.empower.coach. Waar het mij om gaat is dat je verantwoordelijk bent over je eigen leven en je deze dus zelf de kleur kunt geven die je wilt.

Ben het eens met de schrijver dat organisaties met Mindfulness niet meer succes gaan boeken. Net zo min als door het uitkeren van bonussen.

Mindfulness versterkt vaardigheden in zelfmanagement. Relevanter dan ooit voor werkgevers die baat hebben bij enige mate van continuïteit in kennisintensieve organisaties of waar vervanging schaars is. Om van de kosten van uitval door burn-out nog maar te zwijgen; minimaal 60.000 euro per werknemer en de wettelijke verplichting om goed voor werknemers te zorgen zodat ze niet ziek worden.

McMindfulness ontwikkelingen horen bij het succesdenken van de markt. Iedereen die zich serieus beroepsmatig bezig houdt met kennisontwikkeling en uitvoering van training kent het fenomeen. Het is niet te voorkomen en zal vanzelf uitkristalliseren. Wat overblijft is onderbouwde scholing.

Wie zich overigens verder zou willen oriënteren op wetenschappelijke bronnen kan eens een kijkje nemen op
Center for Mindfulness - http://www.umassmed.edu/cfm/
Oxford Mindfulness Centre - http://oxfordmindfulness.org/
en in Nederland
Het Radboud Universitair Medisch Centrum voor Mindfulness https://www.radboudcentrumvoormindfulness.nl/

Annelies op twitter @blomcoachingnl

Bottom line is: Een succesformule is zuiver persoonlijk en staat garant voor levensgeluk als het de juiste ingrediënten bevat en (waar nodig) periodiek wordt bijgesteld. Een mindfulness-training op de zaak zal daarentegen een definitie van succes hanteren die goed aansluit bij wat jouw baas daaronder verstaat.

Dag Niels,

ik verbaas me over de woorden 'echt effect. Wetenschappelijk bewezen' van je. Dat er wetenschappelijk onderzoek is gedaan, wil nog niet zeggen dat daarmee een echt effect is vastgesteld. Harold geeft hierboven al het eerste probleem aan: de conclusies zijn gebaseerd op meningen van mensen die aan een mindfulness-traject hebben meegedaan. Dat is bij voorbaat al zeer gekleurd en subjectief.

Verder is er geen sprake van dubbelblind testen: mensen weten dat ze meedoen aan mindfulness en ook dat beinvloedt de resultaten.

Daarnaast is er geen controlegroep: we kunnen de resultaten dus niet vergelijken met andere interventies.

Met andere woorden: prima dat er onderzoek wordt gedaan, maar op het gebied van causaliteit helpt dit onderzoek ons niets verder. Het toont niet aan dat mindfulness leidt tot succes. Het toont alleen aan dat er mensen zijn die in mindfulness geloven.

Beste Richard,

Graag maak ik je attent op een metastudie die het Journal of Management ruim een jaar geleden heeft geplubiceerd. Hierin hebben ze ruim 150 onderzoeken en studies naar het effect van mindfulness naast elkaar gelegd. Toegegeven, het ene onderzoek zal wetenschappelijker aangepakt zijn dan het andere. Desalniettemin heeft men een aardig beeld kunnen schetsen van de "vrij zekere" baten van mindfulnessbeoefening.

Een link naar de studie: http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0149206315617003

Het Journal of Management is één van de toonaangevende platformen wereldwijd op het gebied van management en werk. Als je het volldige rapport wilt, ik heb hem destijds aangeschaft, ik mail hem je graag.

Ik ga ook graag een gesprek met je aan mocht je daarvoor open staan.

Hartelijke groet,

Micha van Aart
Mindfulnesstrainer in Organisaties
M.vanAart@gmail.com

Probleem is niet mindfulness, wel het gebruik (misbruik) ervan als recept voor succes. Dit wordt ook wel "spiritueel materialisme" genoemd. Het beoefenen van een spiritueel pad om er materieel beter van te worden is gedoemd te mislukken. Juist het streven naar materieel succes is het eerste waar je afscheid van neemt bij elke serieuze spirituele discipline, inclusief mindfulness.

Dank voor alle reacties!

@Erik: dank voor je leuke knipoog. Ik gebruik inderdaad 1 voorbeeld, om te laten zien wat de uitwassen van mindfulness kunnen zijn. Nergens stel ik dat mindfulness onzin is, of altijd gevaarlijk. Ik stel wel vast dat het in mijn ogen ondoenlijk is om overtuigend bewijs te leveren dat mindfulness leidt tot meer succes. Die stelling lijkt me keurig wetenschappelijk, aangezien het nog geen wetenschapper gelukt is dat dubbelblind, met controlegroep en met een representieve groep proefpersonen te doen.

@Micha: dank voor je suggestie. Mocht er tussen die 150 studies een studie zitten die dubbelblind is, een controlegroep heeft, een representatieve groep proefpersonen heeft en niet is vastgesteld op basis van zelfrapportage, houd ik me zeer aanbevolen.

Het enkele feit dat iets is gepubliceerd in een toonaangevend blad, wil nog niet zeggen dat het waar is dat mindfulness leidt tot meer succes. Ik snap dat je een conclusie kunt trekken in de sfeer van 'er zijn mensen die aangeven dat ze baat hebben bij mindfulness'. Dat kun je echter ook zeggen van het katholicisme, een avondje Netflixen en een stevig robbertje bridge. Dat is allemaal echt iets anders dan de stelling dat mindfulness leidt tot meer succes. En laat dat laatste nou net de stelling zijn uit mijn artikel.

Ik wens iedereen uiteraard alle mindfulness van de wereld toe, maar vraag enkel om u -
heel mindful - bewust te zijn van de mogelijke gevaren en van het eenvoudige feit dat het ondoenlijk is te bewijzen dat mindfulness leidt tot succes.

Hallo Richard,

Je vraagt om een dubbelblind uitgevoerd onderzoek, dat een controlegroep en een representatieve groep proefpersonen heeft en dat niet is vastgesteld op basis van zelfrapportage. In 1989 werd in de Journal of Personality and Social Psychology een artikel gepubliceerd waarin oude mensen in vier groepen werden verdeeld: één groep werd getraind in trancedente meditatie (TM), een andere in mindfulness (M), een derde in het toepassen van ontspanningsoefeningen en de vierde groep was de controle groep (geen training). Vervolgens werden alle deelnemers getest op diverse cognitieve vaardigheden, als ook systolische bloeddruk. De TM en M groepen bleken significant te zijn verbeterd in vergelijking tot de overige twee groepen. Bovendien bleken in de TM en de M condities na drie jaar significant meer ouderen in leven te zijn dan in de overige groepen.

Volgens mij vallen de afhankelijke variabelen te duiden als 'succesvol zijn'. Dubbelblind is de studie niet uitgevoerd, maar dat is dan ook onmogelijk. Aan al jouw andere vragen lijkt het onderzoek te voldoen.

Hier is een link naar de samenvatting: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2693686.

Hartelijke groet,
René Richard

Dank voor het delen Rene! Inderdaad, dubbelblind is niet te doen. Daarom is het onmogelijk om vast te stellen of ook in dit onderzoek mindfulness het resultaat heeft veroorzaakt. Dat is ook precies wat ik probeer duidelijk te maken. Als deze studie zou zijn toegepast op een medicijn, zou het niet geaccepteerd worden. We weten dat de resultaten beinvloed kunnen zijn doordat mensen weten dat ze meedoen aan mindfulness, en daardoor betere resultaten boeken.

Verder weet ik niet hoe groot de onderzoekspopulatie is. Wel lees ik dat het uitsluitend getest is op uitsluitend oude mensen. Dat brengt ook direct de representativiteit in gevaar: we kunnen deze resultaten niet zomaar extrapoleren naar mensen van andere leeftijden. Zie bijvoorbeeld ook de actuele discussie over epo: er is net een studie gedaan onder amateurrenners, maar dat is een ander slag mensen dan profs die de Tour rijden.

Nogmaals, ik waardeer je suggestie, maar hoop ook dat je begrijpt dat dit soort onderzoek altijd mitsen en maren bevat. Vandaar dat ik stel dat het onmogelijk is te bewijzen of mindfulness leidt tot meer succes.

Ik wens jou en alle lezers een fijn en - als je daar gelukkig van wordt - een heel mindful weekend toe!

Echte mindfulness is dus: Idioot hoge eisen afkomstig van het management terugbrengen naar realistische properties, en dat uiteraard zonder er schuldgevoelens aan over te houden. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar daarom is 'mindfulness' dan ook een werkwoord.

P.S.,

Laten we bidden en mediteren dat mindfulness zoveel mogelijk als een Paard van Troje zal werken. Er is altijd nog de hoop dat medewerkers die met mindfulness onder de duim worden gehouden daar stiekum toch wel een beetje verlicht van raken en de illusie (maya) gaan inzien van onmogelijke managementeisen. Dat kan soms de mentale energie leveren om de tirannie te verdrijven die ons hart doorwondt, maar succes natuurlijk nooit verzekerd, en wat een opluchting om daarmee gewoon te kunnen afsluiten. En misschien toch een goede strategie om zoveel mogelijk Paarden van Troje los te laten onder de managementgoeroes?

Beste Reddende Engel Richard Engelfriet (RERE),

Echt geweldig dat Wij Professionals Die Het Beste Kunnen Werken Zonder Enige Vorm Van Managament (WPDHBKWZEVVM) op deze site spontaan kunnen lotgenotennetwerken. Heerlijk om alhier achteraf gewaarschuwd te worden dat er weer de zoveelste managementmythe vol van hypes de ronde is gaan doen. Maar wordt het niet hoog tijd wij vanaf nu Pro Actieve Paarden van Troje (PAPvTs) worden? Noord-Koreaanse raketten die zich al implementerend in het luchtruim dreigen uit te rollen, kunnen beter preventief bij voorbaat al op de grond worden vernietigd en uitgeschakeld.

Lieve RERE, jij beschikt over een uitgebreid spionagenetwerk, vol van Intelligence and Security (IaS), waarschuw ons a.u.b.s.v.p. nu alvast pro-actief van te voren: Wat staat er allemaal al op het punt om op ons af te komen? Laat de sirenes loeien! Welke oude wijn in nieuwe zakken komt er allemaal op ons af?

Dank alvast, groet, Guus PAPvT

Beste Richard,
Ik snap je insteek. Mijn opmerking ligt meer in het probleem dat 'de mens' als zodanig symptomen/resultaten/gevolgen lijkt te willen herkennen als de oorzaak. Dus het ligt in essentie niet aan de tools (mindfulness, coaching, training, mentoring, NLP).

Als telkens dezelfde ingrediënten worden gebruikt, blijft het resultaat immers hetzelfde. Hetgeen ik hierboven ook zie ontstaan in de reacties. Ieder gaat uit van het eigen (emotioneel geconstrueerde) gelijk, waarna de intelligentie de redenen begint te zoeken om te onderbouwen waarom iemand gelijk heeft, of wil hebben.

Vanuit neurowetenschap is dit biochemisch gezien een mooi proces, omdat het heel goed te meten is met een EEG en fMRI scanner. We zien dan dat de emotionele beslissing tot wel 7 seconden eerder genomen wordt, voordat de ratio (intelligentie) zich ermee gaat bemoeien om de verklaring te verzinnen voor het emotioneel genomen besluit...:)

Onze neuro wetenschappelijk onderbouwde hypothese, die we beschrijven in ons boek dat nu op Amazon staat onder titel: "Why of Everything" gaat uit van een geheel ander principe. Wij hebben de N.C.E (neural cause and effect) methode ontwikkeld. Niemand is immers naar een brein school geweest en dus is het voor mensen moeilijk te snappen dat iedere oorzaak van gevoel of opvolgend gedrag zich bevindt in het gebrek aan kennis over de werking van je eigen hersenen.

Voorafgaande aan iedere beslissing die een mens neemt, vinden diverse biochemische processen plaats. Binnen die processen besluit het brein (binnen ca. 250 milliseconden) vanuit voorprogrammatie (DNA en jeugd), of iets relevant is of niet, iets pijn of geluk veroorzaakt en of het gevaarlijk is voor de bestaande gedachten/gevoelens of situatie. Daarna neemt het brein positie in en voert het over het algemeen uit wat het gewend is altijd uit te voeren. Dit komt omdat het brein eigenlijk lui is en graag de bestaande snelwegen gebruikt om data te transporteren binnen de reeds aangelegde neurale netwerken. De basis voor het fenomeen dan mensen rationeel JA zeggen en uiteindelijk toch weer NEE (emotioneel besloten) doen.

Werkdruk bestaat dus eigenlijk niet in de zin zoals deze vermeld werd in jouw aanhef. Wat wel bestaat is dat als het werk niet voldoende leuk is, dit als werkdruk (negatief) ervaren wordt door je brein. Dat lijkt een nuance, maar is voor het brein een essentieel verschil.

Iemand die zijn/haar hobby uitoefent voelt doorgaans helemaal geen werkdruk. Dit om twee belangrijke redenen: 1 omdat het leuk is wat die persoon doet en 2 omdat de zelfbeschikking volledig overeind blijft. Op basis van die combinatie van factoren maakt het brein gelukshormonen aan en ervaren we dat als; "ik heb zoveel energie, ik kan de hele dag of nacht wel doorgaan nu". En dat kunnen we ook omdat de positieve spiraal het gevoel blijft versterken, totdat we tevreden vermoeid raken en de volgende dag vrolijk weer verder gaan.

Ik merk dat ik nu al weer teveel schrijf (geen werkdruk)...Mocht je interesse hebben in een structurele oorzakelijke oplossing ipv te blijven frutten in het gevolg, lees dan ons boek en laat me weten wat je van onze visie vindt. Of lees hier eerst vrijblijvend de reviews van onze proeflezers: www.whyofeverything.com

Hartelijke groet,
www.sparkwise.nl
Eddie Tjon Fo

Mindfulness is wetenschappelijk bewezen, er zijn talloze onderzoeken geweest.
Of je succes hiervan afhangt is van een andere orde, dat heeft een psychologische component. Gewoon even googelen. Beste sceptici, probeer het zelf eens, laat je weerstand eens los. Maak een mooie wandeling en let op je ademhaling. Heel simpel.
We hebben de neiging alles weg te rationaliseren en dat zegt ook iets over onszelf.
Lees Manfred Kets de Vries zijn boek over Mindfulness eens, 35 jaar onderzoek en praktijk ervaring, of Marshall Goldsmith.
We hebben de sterke neiging naar het eigen gelijk toe te redeneren.
Een beetje meer ZENgeving. Niet alles weg rationaliseren, gewoon Dromen, Durven, Doen.