In onze dwingende (werk)wereld probeert men alles en iedereen onder controle te houden. Dat gebeurt overal en in elke relatie tussen mensen. De druk en controle van alledag zorgt ervoor dat we er stress aan overhouden. (zie Column; “Waar komt stress vandaan?”)
Of je bestuurslid, directeur, manager, vader, moeder, rector, voorzitter of wat voor een leidinggevende functie ook bekleed, we beleven en/of bevelen (voorgaande woorden zien er bijna hetzelfde uit).
We beleven onze omgeving en bevelen op dezelfde manier als het bij ons overkomt. Het rare aan dit verhaal is dat we eigenlijk doen, wat we niet willen dat ons aangedaan wordt. Dit gaat van de ene generatie op de andere en van de ene samenwerkende mens op de andere. Of dit nu in een overkoepelende organisatie, vereniging, werkomgeving, club, familie, gezin vriendenkring of wat dan ook is, men controleert, reguleert en commandeert.
We kopiëren dit dikwijls vanuit onmacht die ons aangedaan wordt en projecteren deze onmacht weer op onze omgeving. Het is een vicieuze cirkel.
Dit heeft een impact die niemand schijnt te beseffen en die we klakkeloos herhalen.
Regeltjes, controle, regeltjes, controle (zie ook mijn Column; Cultuur II).
Door constant MEER te controleren, reguleren en commanderen krijg je steeds meer verzet en afkeer door onmacht.
Bij alles rondom de “GOUDEN KOE” (onze auto), kijk eens naar het parkeerbeleid, de accijns op de brandstof, de snelheidscontrole, autogordel, telefoneren in de auto enz., enz. Men verdient aan deze materie GELD ALS WATER en het gaat hierbij om regeltjes, controle, commanderen. Tevens het aan de kaak stellen van deze materie op de TV als ‘soapserie’ rondom die items. Wil ik hierover oproer kraaien? Nee natuurlijk niet, ik wil enkel een levend voorbeeld van Controleren, Reguleren en Commanderen laten zien. Het frappante hieraan is, dat men zich daar in de hoogste regionen aan ergert en eraan zondigt.
Dit gebeurt in meer of mindere mate ook tussen mensen op en om het werk, alleen wordt daar minder ruchtbaarheid aan gegeven, dit gebeurt dagelijks en het is ingeburgerd (wat een rotwoord om te gebruiken in deze context).
Wat wil ik nu duidelijk maken?
Welnu: “Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet!”
Regeltjes vragen om controleren en commanderen.
KIS is een welbekend gezegde bij de politie en het betekend: Keep It Simpel.
Eigenlijk wel lachwekkend als je bedenkt dat het alleen bedoeld is voor de uitvoering van de strafregel.
Want als je het simpel houdt dan kijk je enkel naar het gevolg en dat is de fout die iemand begaan heeft. De oorzaken zijn niet belangrijk en worden weggewuifd. Want je wilt toch niet dat de oorzaken aan het licht komen en die zouden er best eens op kunnen wijzen dat het aan de regeltjes ligt. Hierdoor kunnen de oorzakelijke grondliggers behoorlijk afwijkend zijn
(toebedeelde onmacht, zie bvb: http://m-duivis.hyves.nl/blog/13352542/Kan_het_waar_zijn/t7It/)
Als je vanuit toebedeelde onmacht kijkt en ervaart, is dat juist hetgeen waar het om draait en dan is het ineens niet meer zo SIMPEL. Want onmacht wordt ons door iedereen aangedaan. Ook de agent weet best dat (vanuit zijn/haar innerlijke/menselijke overtuiging) de wet soms wel iets te SIMPEL wordt voorgesteld.
Hetzelfde gebeurt binnen werkkringen waar de lager gesitueerden het onderspit moeten delven vanwege onmacht. Dat stress dan een factor wordt vanuit het KIS principe maakt tevens duidelijk waarom men onmacht ervaart en in opstand komt. Dagelijks ervaren mensen onmacht omdat zij niet meer kunnen handelen vanuit vrije wil en onmacht ervaren vanuit het KIS principe.
Velen raken hierdoor arbeidongeschikt voor kortere of langere termijn (burn-out) omdat zij geen uitweg zien vanuit die onmacht. Regeltjes om regeltjes te kunnen bewaken, om van daaruit te kunnen controleren en commanderen gaat vooraf aan een KIS principe dat enkel naar het gevolg kijkt.
De weg terug en vereenvoudiging van regeltjes en controle kan ervoor zorgen dat iedereen dichter bij de bron komt en menselijkheid weer een kans krijgt, zodat tandwieloverbrengingen weer een kans krijgen en gaan samenwerken (zie mijn Column “Cultuur?!”.
Mattie Duivis
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
Maar vergeet niet dat zij die gecomandeerd worden ( zich dus nog steeds laten comanderen) en dat dus ooit zelf over zich hebben afgeroepen!
En zij die comanderen of zich uitgeven voor de wet en of gezag, zijn nog veel verder verwijderd van vrijheid!
Het bloed komt over ons en over onze kinderen, men heeft zichzelf veroordeeld en blijft dat doen totdat men inziet (evolutie) wat men zichzelf telkens aandoet.
Dit even wat betreft de regeltjes die de regelgever ons voorhoud, ik laat de regelgever zijn eigen spiegelbeeld zien, dat vindt deze niet leuk maar dat is wel het recht dat iedereen voor zichzelf moet verdienen.
Er is een wet, en wel een natuurlijke, die het goede ons heeft meegegeven, (natuurlijke wet)!
Die dwingt niet en heeft zijn of haar vokomen vrijheid.
En zolang men deze vrijheid niet beheerst, men zichzelf niet kan controleren heeft men het recht nog niet verkregen om in vrijheid door het leven te gaan!
We kunnen ook niemand helpen, we kunnen enkel het goede laten zien, zij die in zichzelf willen kijken en willen veranderen verdienen deze vrijheid!
Veel geluk voor iedereen gewenst om in vrijheid te leven!!
Groetjes en liefs, Andre Elfrink*****