Wat OR Nationale Politie en Donald J. Trump kunnen leren van Willem Holleeder.

"We hadden te maken met een informatie achterstand.", "Sorry to keep you waiting complicated business, complicated business.", "Je bent verraden door je beste vriend, je kunt beter op mij vertrouwen." Dit lijken 'zo maar' 3 uitspraken, toch kun je er een correlatie in zien.

"We hadden te maken met een informatie achterstand." zei Anja Nijs gisteren bij de NOS. Nijs is interim Centrale Ondernemingsraad voorzitter bij de inmiddels roemruchte Nationale Politie. Idd niet handig een informatie achterstand, zeker niet als je als OR optimaal wil functioneren.

"Sorry to keep you waiting complicated business, complicated business.", zei vanochtend Nederlandse tijd de zojuist tot president van de VS gekozen Donald J. Trump. Nu het voor het 'eggie' is, is zelfs de Real Donald van mening dat regeren 'gecompliceerd' is.

"Je bent verraden door je beste vriend, je kunt beter op mij vertrouwen." citeert Astrid Holleeder haar broer Wim ('Willem' voor buitenstaanders) in het zojuist van haar hand verschenen boek 'JUDAS, een familiekroniek'. Waar Nijs en Trump informatie misten en complicaties zien, dacht Willem juist in oplossingen.

Willem Holleeder als inspirator voor crisismanagement, wie had dat gedacht? Iig zeker niemand bij de Nationale Politie....

"We hadden te maken met een informatie achterstand." Voor een 30-koppige Centrale Ondernemingsraad die in 2015 nog € 1.269.460,75 uitgaf aan 'het inhuren van externe (imago)deskundigen en vergaderkosten' is dit toch wel een gotspe. OK, veel van dat geld is gaan zitten in maatkostuums à raison van € 8.250 maar de 'imago adviseur' c.s. zijn vergeten communicatie advies te geven aan Giltay, Nijs & consorten.

"Sorry to keep you waiting complicated business, complicated business.", 'Sorry mensen, het is allemaal toch gecompliceerd!' Het understatement van het jaar. Niemand, behalve de Real Donald Trump zelf, had 15 maanden geleden verwacht dat juist hij Obama zou opvolgen. Zo keek Donald gisteren in het stemhokje nog over de schouder van zijn vrouw Melania of zij het kruisje op de juiste plaats zette.... Zijn v/h sceptische, kritische, afstand nemende, Republikeinse partijgenoten sluiten zich nu in rap tempo bij hem aan omdat Trump een klinkende overwinning heeft behaald op de Democraten. "And now business." Idd.

"Je bent verraden door je beste vriend, je kunt beter op mij vertrouwen." Astrid Holleeder laat in haar familiekroniek zien hoe broer Wim mensen bepraatte, charmeerde, inpakte, paaide en uiteindelijk ving. Voor de COR wellicht te laat, voor Trump een aanrader: JUDAS!

Nadat ik Willem Holleeder in 2012 in 'College Tour' acte de presence zag geven, was ik geïnteresseerd in de manier waarop hij dat voor elkaar kreeg: aan de ene kant was er het beeld van iemand die criminaliteit tot Kunst had verheven, aan de andere kant van iemand die voor de goegemeente door kon gaan als een Robin Hood, zelfs een Pietje Bell. Hoe doe je dat? Hoe krijg je mensen mee, zelfs in tijden van Ernstige crisis? Beter nog: wat kunnen wij er op een (mogelijk) goede manier van leren? Nu, Astrid komt met een belangrijk deel van de antwoorden.

Citaat (JUDAS pg. 71)

"Allemaal dachten ze bevriend met hem te zijn en geen van allen hadden ze zien aankomen dat Wim plotseling van vriend in vijand veranderde. Integendeel, zij hadden het volste vertrouwen in hem, en geloofden hem dan ook toen hij kwam vertellen dat hij je als goede vriend kwam waarschuwen voor de snode plannen van een aantal enge criminelen die het op je vermogen, je leven of dat van je gezin voorzien hadden.

• Er is een conflict! Maar hij weet wie erachter zitten, dus geen zorgen.
• Hij komt je als goede vriend te hulp. Omdat hij het beste met je voor heeft, wil hij wel bemiddelen in het conflict, een conflict waarvan je vermoedelijk nog niet eens wist dat je erin beland was. En door zich als bemiddelaar op te stellen, kon hij de partijen verdeeld houden.
• Dan begon het betalen. Hij was degene die als boodschapper optrad en dus had hij volledig in de hand wat hij over de een tegen de ander vertelde. ‘Je bent verraden door je beste vriend, je kunt beter op mij vertrouwen.’ ‘Je moet betalen, anders vermoorden ze je.’
• Die verdeeldheid stelde hem in de gelegenheid iedereen tegen elkaar op te stoken en tegen elkaar uit te spelen. Zo had geen van beide partijen in de gaten dat ze allebei door hem gebruikt werden, dat ze inmiddels allebei slachtoffer van hem waren. Het is een rol die hij in al zijn verdere afpersingen zou blijven spelen. En zolang mensen verdeeld blijven, kan hij die rol spelen. Niemand die daardoor zag dat hij, en hij alleen, de oorzaak van het conflict was.
• Als zijn slachtoffers eenmaal doorhadden dat hun beste vriend hun ergste vijand was geworden, konden ze niet naar de politie stappen, omdat zij zelf van alles op hun kerfstok hadden, al dan niet in samenwerking met hem gepleegd. Als hij dan toch moest zitten voor afpersing, dan had hij de politie ook nog wel wat over hen te vertellen, en zou hij ervoor zorgen dat ook zij vast kwamen te zitten.
• Waren ze hiervan niet onder de indruk, dan maakte hij hun duidelijk dat op praten met de politie de doodstraf staat en dat hij daar altijd achter kwam via zijn Petten. Wanneer ze door zijn terreur inmiddels zo levensmoe waren dat ze ook dat risico op de koop toe wilden nemen, dan bedreigde hij hun dierbaren en zette zijn dreigementen kracht bij door voor de school van hun kinderen te gaan staan posten.
• Het was een meesterlijke perfectionering van de klassieke ontvoering: mensen gijzelen in angst, zonder daarvoor de risico’s van een fysieke ontvoering te hoeven nemen.
• Maar het meest briljante aan deze vorm van afpersing was dat hij van zijn rol als bemiddelaar zijn alibi maakte. Hij had geen ruzie, zíj hadden ruzie, hij gaf alleen maar de boodschap door en wilde helpen.
• Hij koppelde aan zijn afpersing een heuse marketingstrategie, die hem jarenlang ongrijpbaar maakte. Hij zorgde ervoor dat het verhaal over zijn ‘bemiddelende rol’ terechtkwam bij zowel justitie, de onderwereld als de media, zodat het communicerende vaten werden. Hij voedde iedereen met zijn boodschap dat hij juist het conflict wilde oplossen en daar was toch niets strafbaars aan? Al zijn contacten met verdachten en slachtoffers duidde hij als volgt: ‘Ik probeer alleen maar te helpen.’ Justitie moest eigenlijk heel blij met hem zijn."

Inderdaad: niet alleen de Centrale Ondernemingsraad maar ook de volledige Nationale Politie, het Ministerie van Justitie, de Belastingdienst, zeg maar de complete Overheid kan blij zijn met Wim's aanpak van crisismanagement. Zodra het boek in het Engels is vertaald, stuur ik een ex. naar de Real Donald. Mogelijk dat hij er (toch) nog 'iets' van leert (sic.).

=====

080917

NOS komt met het bericht: 198 flessen prosecco op kosten van de politie. Bericht bestaat uit de resultaten van een intern onderzoek. Opmerkelijk blijft toch dat niemand ingreep en de voorzitter van de OR blijkbaar koning was in zijn eigen koninkrijk.....