Nederlanders, nu echt wakker worden!

De huidige Nederlandse samenleving heeft alle kenmerken van toenemende preferentie voor vrije tijd boven arbeidstijd en legt meer nadruk op het verdelen van de welvaart dan het creëren van nieuwe welvaart op basis van de nieuwe kansen in de 21ste eeuw. Het wordt steeds duidelijker dat niet dankzij maar ondanks de huidige politici er nog welvaart is. Dat we zo`n enorm rijk land zijn, hebben we te danken aan onze Gouden Eeuw! Weinig Nederlanders zullen dat beseffen.  Onze machthebbers zijn door de weelde die ze geërfd hebben week, bureaucratisch en regelliefhebbers geworden. Daardoor zullen we steeds verder in verval raken. In het huidige nieuwe tijdperk moet er een klimaat  voor pioniers, ondernemerschap en innovaties worden gekatalyseerd. Dat vraagt machthebbers met een totaal andere instelling, achtergrond en ervaring.

De huidige Kamerleden hebben voor circa 75%  een ambtelijke en geen ondernemers of bestuurlijke bedrijfsachtergrond. Het gaat de huidige politici erom de volgende keer weer gekozen te worden en politiek carrière te maken. Dat is gezien de achtergrond van de meeste Kamerleden logisch maar daarmee is politiek wel van roeping tot job verworden.  Het is maar de vraag of dat in het licht van de nieuwe kansen en bedreigingen in de 21^ste eeuw een goede zaak is.   

Het probleem in Nederland zit hem niet in nieuwe ideeën, maar in het ontsnappen aan oude ideeën en inzichten die bij veel mensen, die in het Industriële Tijdperk hun carrière maakten en nu (nog) aan de macht zijn, in hun brein zijn vastgeroest. Veel bestuurders in bedrijfsleven, overheid en politiek denken, ondanks we in de 21^ste eeuw het Industriële Tijdperk achter ons hebben gelaten, op de oude voet door te kunnen gaan. Zij realiseren zich niet dat de winnende strategie van de 20^ste eeuw veelal de verliezende strategie in de 21^ste eeuw is geworden.

De weg om nu eens echt uit de crisis te komen wordt niet gezocht in katalyseren en faciliteren van investeringen en innovaties, maar vooral in het verlagen van de  loonkosten. Hiermee is alleen op korte termijn de economische groei gestimuleerd, maar (zoals inmiddels wel te voorspellen is) zal  op langere termijn – als we op de ingeslagen doodlopende weg voortgaan- de groei enorm tegen gaan vallen. Dit komt omdat de groei alleen duurzaam kan zijn wanneer we nieuwe producten en diensten ontwikkelen die afgestemd zijn op de eisen van de 21ste eeuw.

Er is in de politiek geen eensluidend beeld over de toekomst van Nederland. Het beeld is te veel versplinterd over te veel belangengroepen. Die hebben zo allemaal hun eigen visie, waardoor van een gezamenlijke aanpak geen sprake is, terwijl Nederland  juist dat nu zo hard nodig  heeft. We blijven maar “polderen”waardoor we met  bloedloze compromissen van onze beheerders opgescheept  blijven zitten. Beheerders die volstrekt ten onrechte menen dat zij na de kredietcrisis weer gewoon op de oude voet kunnen doorgaan terwijl we snakken naar nieuw elan, daadkracht en pragmatisme.

Omdat banken cruciaal zijn voor het scheppen en exploiteren van krediet, heeft de bankcrisis rechtstreeks tot een kredietcrisis geleid. De enorme geldbedragen die regeringen in de banksector hebben gepompt, vertonen niet de neiging te doen wat ze moeten doen: namelijk de leningen aan bedrijven en consumenten weer echt op gang brengen. Dit komt doordat banken twee totaal onverenigbare doelstellingen opgelegd hebben gekregen ( herkapitalisatie om een faillissement te voorkomen en het verstrekken van krediet). Als banken dan ook hun te hoge leverage- ratio willen of moeten verlagen dan betekent dit dat zij, vanwege het inkrimpen van hun eigen activa, nog minder krediet aan bedrijven en consumenten kunnen verstrekken. Aldus is gebeurd.

Dit is catastrofaal geweest omdat een economie die eenmaal tot stilstand is gekomen buitengewoon lastig weer op gang kan worden gebracht, zoals we inmiddels ook ervaren.  Het is een illusie en zelfs naïef om te denken dat het opnieuw oppompen van onze  systeembanken automatisch leidt tot herstel van het algehele vertrouwen. Mensen zijn nu eenmaal op emotioneel niveau  niet aan te zetten (zoals ook al is bewezen) tot blinde consumptie of beleggen, simpelweg omdat “het systeem”dat van hen verwacht.