Met de familie doe je zaken….

...en vier je geen feest. Fijn om te weten, zeker nu we bijna van plan waren om onze ouders / kinderen uit te nodigen voor de komende feestdagen. Op dinsdagochtend hebben we ons familieberaad, of Management Team overleg, en het past niet om op 05 december 's ochtends ieders verantwoordelijkheden door te nemen en vervolgens 's middags, in dezelfde samenstelling, rustig Sinterklaas te spelen. Neen dat kan niet en dus laten we onze ouders / kinderen vrij en bemoeien we ons vooral niet met hun privéleven!
Het is al weer jaren geleden, en betrokkenen zijn inmiddels overleden, dat een oom van mij vaak bij mijn vader op bezoek kwam. Als hij op bezoek kwam dan kwam hij toch vooral op zakenbezoek. Altijd ging het bij hen over zaken waarin zij, al dan niet samen, participeerden. Samen wisselden pa en oom hun kennis en ervaringen uit en deden er vervolgens ieder hun voordeel mee. Ver in het verleden waren pa en oom ook wel eens op privé bezoek gekomen bij elkaar, op een verjaardagsvisite bijvoorbeeld, maar dat leidde er toch altijd weer toe dat pa en oom de verjaardag omturnde in zoiets als een MT overleg. De rest van familie, vrienden en bekenden waren dan begenadigd toeschouwers en -hoorders. Niet echt ideaal dus en dat deed mijn moeder en mijn tante er toe besluiten dat beide heren niet meer bij elkaar op privé-visite mochten komen; wel zo prettig voor het feestje. Overigens, beide betrokken heren hadden hier geen enkel probleem mee, sterker nog het gaf hen mooi de gelegenheid om zich ook dan, & in alle rust, te richten op hun zaken! 'Met de familie', zei mijn oom, 'doe je toch vooral zaken, want je kent elkaar zo goed, en vervolgens heb je toch geen tijd om feest te vieren!'.

Hoe terecht (ook) deze opmerking was, dat ervaarde ik later in mijn carriére. Zoons en dochters die ik ontmoette, ieder werkzaam in hun familie-organisatie, die tot op ruim volwassen leeftijd geen enkele weet hadden (c.q. mochten hebben) over 'het wel en wee' of 'het reilen en zeilen' van de familie-onderneming. Hun pa hield alles onder de pet; en dat niet alleen voor de KvK, voor de concurrentie en de kredietverzekeringsmijen. 'Vertrouw maar op mij!' was bij menig organisatie, in menig familie, een gevleugeld gezegde van pa. Moeders probeerden daar, voor de lieve vrede, wel enige verandering in te brengen, goed- en soms zelfs kwaadschiks, maar dit had toch vaak zeer weinig succes. 'Vertrouw maar op mij!'. Dus knalde het vervolgens op menig privé-partijtje; zeker geen familiefeestje dus.

Met een Strategisch Plan of de richting die de organisatie op diende te gaan was het vaak hetzelfde binnen enkele familiebedrijven. Pa vertelde dan zijn kinderen, en andere zakelijk betrokkenen, aan het einde van het jaar dat hij heus wel een Plan voor volgend jaar had (nb: hoe had hij anders zo ver kunnen komen? 'Twijfelen jullie soms!?') maar dat hij toch vooral intuïtief, op zijn buik gevoel e/o op de achterkant van zijn sigarendoos plannen wilde blijven maken. &  Dus: 'Vertrouw maar op mij!'

Mocht het nu zo zijn dat, ik kan het me nauwelijks voorstellen maar toch, zo'n situatie u bekend voorkomt dan is het wellicht verstandig om uw (o)pa op 05 december toch vooral voor Zwarte Piet te laten spelen en pas na 01/01 a.s. een Plan te maken om te bezien of (o)pa nog getransformeerd kan worden in Sinterklaas!

(NB: Bent en blijft u intussen maar optimistisch want: Optimisme, Respect & Vertrouwen (nb: van beide zijden) vormen dé fundamenten voor een (familie)bedrijf.)

O ja, mijn pa die handelde toch vooral situationeel; dit m.b.t. tot mijn entry op 06/11.