‘Look me in the eyes, Rumania’

De Saab 2000, een propellervliegtuig voorzien van 50 zitplaatsen, stijgt die vroege ochtend op van de historische plek Timisoara. Het vliegtuig zit vol met zakenmensen, althans vol met voornamelijk mannen en slechts een enkele vrouw uit Italië, Oostenrijk, Duitsland én Nederland, die voor zaken in dit deel van Roemenië zijn geweest. De plaatselijke luchthaven is nog steeds een naar Westerse begrippen veredeld busstation maar aan alles merk je dat binnen enkele jaren na nu ook deze luchthaven van Timisoara niet meer hetzelfde zal zijn. Wanneer stapt u in?
Timisoara, een stad in het westen van Roemenië die ook ontdekt was door de CIA, want pas nog hoorden we dat ook daar 'ergens' geheime gevangenissen waren. Timisoara een stad waar eind 1989 de revolte tegen Ceausescu werd ontketend onder de bezielende leiding van Laszlo Tökes. Slechts enkele dagen later stond diezelfde Ceausescu voor het laatst op het balkon van zijn groteske paleis. Met verbazing constateerden hij en zijn vrouw dat de menigte niet meer naar hem wilde luisteren(!). De tv-beelden van die voor hen laatste dag laten diezelfde verbazing zien in hun lichaamstaal als beiden terechtstaan aan een keukentafel en vervolgens naar hun executieplaats worden geleid. 'Hoe kan dat nu?'.

Als u nu in Roemenië komt dan kan u diezelfde verbazing overkomen: 'Hoe kan dat nu?'. Allereerst ben je verbaasd over het feit dat deze Roemenen zo rigoreus met hun dictator zijn omgesprongen. Want Roemenen blijken zeer vriendelijke mensen die al bij een eerste ontmoeting vooral nieuwsgierig zijn en die een bijzondere, bijna onwesterse, manier van benaderen hebben: Roemenen kijken je altijd recht in de ogen.... Vervolgens constateer je dat dit een land is waar, nog steeds, een groot deel van de bevolking leeft in armoede, waar de wegen een aanslag vormen op je schokbrekers, waar draadloos internet aanwezig is, waar een gemiddeld maandloon van een werknemer ca. € 150,- is én dat Roemenië een land is dat je, iedere keer als je het bezoekt, letterlijk verder ziet groeien 'in de vaart der volkeren'.

Goed, de infrastructuur kan stukken beter (maar dat kan straks dankzij EG middelen) en buurman Hongarije mag wat vriendelijker worden bij c.q. sneller handelen met het afhandelen van douanepraktijken, Roemenië biedt zeker zakelijk perspectief is het niet in uitbesteden van productie dan toch op zijn minst in investeren in nu nog verpauperd stedelijk onroerend goed. Misschien is Roemenië dan ook 'iets' voor u. (NB: leest u dan eerst nog even 'Doing Business Russian Style' want de adviezen die ik daar noem gaan hier zeker ook op).