Komt de Geschiedenisles van Hillary Clinton niet wat laat?

Voor wat betreft de thema's diversiteit en gelijkheid schreef ons land deze week ook geschiedenis: Elanor Boekholt-O'Sullivan wordt de nieuwe commandant van Vliegbasis Eindhoven. Kolonel Boekholt is daarmee de eerste vrouwelijke commandant van een operationele luchtmachtbasis in Nederland. Dit nieuws haalde het NOS Journaal, dus belangrijk.

"Hillary Clinton Just Shattered the ‘Highest, Hardest Glass Ceiling", de media vallen vanochtend met superlatieven over elkaar heen om te berichten dat Hillary Clinton 'the first woman to lead a major party’s bid for the White House' is.

Mooi, héél mooi zelfs & ik verwacht niet anders of Kolonel Boekholt en (waarschijnlijk) President H. Clinton geven een geheel nieuwe invulling aan Leiderschap. Jaren later, 'in hindsight,' kunnen beiden dan ook geschiedenis hebben geschreven. Maar aan de andere kant: Hallo, we leven in 2016!

Naar mijn mening, m.n. gevoed door het feit dat ik vader ben van 3 jonge vrouwen, verloopt de implementatie van gelijkheid en diversiteit binnen organisaties, binnen instituten véél te traag. Aan het gebrek aan talent bij vrouwen kan het niet liggen: aan hogescholen en universiteiten studeren niet alleen meer vrouwen af, dat doen zij ook nog eens sneller en met betere resultaten. Iets dat voor mij als docent heel herkenbaar is.

Dat het proces van gelijkheid en diversiteit traag verloopt kan ik illustreren met een voorbeeld van: student Elanor Boekholt.....

Toen nog (in mijn herinnering) Luitenant Boekholt ontmoette ik in 2007 tijdens de Masterclass Coaching. Haar afstudeerthema 'Meer Diversiteit bij de Luchtmacht'. Mijn reactie, als haar docent, daarop: 'Mooi Elanor maar we doen niet aan positieve discriminatie.' Ik meen nu nog haar verbaasde blik te zien, 'We willen de Beste, de Beste en niet anders dan de Beste en (niet) toevallig kan dat een vrouw zijn.', vulde ik aan. Waarom 'de Beste'? Als je niet om deze reden wordt benoemd in een leidinggevende functie dan doet dat afbreuk aan je autoriteit. Jij was dan mogelijk de enige vrouw (of andere 'minderheid') die op dat moment beschikbaar was.

De laatste jaren volgde ik Boekholt-O'Sullivan 'op afstand'; de (multi-)media helpen je daarbij. Dat de Kolonel in deze functie wordt benoemd omdat zij daarvoor de Beste is, is voor mij dan ook logisch. Wat ik echter jammer vind d.i. dat de media deze benoeming koppelen aan de mededeling "Op dit moment is 10 procent van de medewerkers van Defensie vrouw. Om meer vrouwen te interesseren voor een baan als militair startte vorige week een wervingscampagne."  Stel dat Defensie mannen tekort kwam, was dit dan ook een aanvulling geweest op de benoeming van een mannelijke commandant?

Terug naar Hillary. 07 juni 2008 hield zij haar Glass Ceiling Speech 'the most memorable moment of oratory in her political career'. Clinton legde zich neer bij de overwinning van Barack Obama in de democratische nominatie. Ze had gestreden maar verloren en bedankte degenen die haar hadden gesteund: "18 miljoen van jullie uit alle lagen van de bevolking, mannen en vrouwen, jong en oud, blank, african american, latino, caucasian, rijk, arm en middenklasse, gay and straight, jullie stonden naast mij". Deze speech staat nu bekend als 18 million cracks, 18 miljoen scheurtjes in het glazen plafond. Nu, toeval of niet, 8 jaar later zijn het er meer, veel meer.

Het is geen volksvertegenwoordiger vreemd, ook een president niet, om zich in te zetten voor de achterban. Op haar campagne site lezen we o.m. "Women’s issues are family issues, economic issues, and crucial to our future competitiveness."

Haar belofte: "Hillary will:

• Ensure equal pay for women.
• Defend women’s health and reproductive rights against attacks.
• Right for paid family leave and affordable child care.

Too often, these are called women’s issues. Well, I am a proud lifelong fighter for women’s issues, because I firmly believe what’s good for women is good for America. … As far as I’m concerned, any issue that affects women’s lives and futures is a women’s issue.”

Net als presidents kandidaten voor haar is ook Hillary Clinton niet van onbesproken gedrag; helaas. Toch werd het hoog tijd dat een vrouw, hier: vrouwen, het Glazen Plafond doorbreken. Het is tenslotte 2016, een jaar waarin (toch) 'History is in the Making'.