Bram, ofwel free publicity

Wat verbaast, is de verbazing van Moszkowicz en de zijnen over de uitspraak in het kort geding dat hij heeft aangespannen tegen ‘de heer Kelder’. Hij wil geen maffiamaatje genoemd worden. Hij wil niet dat Kelder insinueert dat hij koffers zwart geld aanneemt. Dat tast zijn goede naam als advocaat aan. Zegt hij. Alsof wij, het gemene volk, Kelder op zijn woord zouden geloven. Alsof wij denken dat Kelder een deskundige is. Een soort Maurice de Hond, om maar eens een andere deskundige te noemen. Wij zien het als modern zij het een wat geborneerde vorm van entertainment. Deze heren vakmensen hebben, ijdel als acteurs, artiesten en entertainers, het publieke domein gekozen in ruil voor roem en rijkdom. 
Neem Kees Post. En nee, dat is geen fictieve naam. Hij heeft een bedrijf, Juresta, in Apeldoorn. Juresta verleent incassodiensten en juridische bijstand aan het midden- en kleinbedrijf en heeft een vertakking in Turkije. “Want,??? zo zei Kees eens, “als je een Turkse wanbetaler hebt, ga je naar zijn familie of dorp in Turkije, praat met het hoofd van de familie of dorpsoudste en dan is het probleem direct opgelost. Zij hebben eergevoel.???
Een jaar of acht geleden speelde de zaak van de Hennies, minder begaafde mensen die in Turkije waren vastgezet. Net toen iedereen zijn bruine boterham met kaas verorberde, verscheen Kees in Ontbijt-TV. En diezelfde dag en dagen erna nog een aantal keren, in het journaal en bij actualiteitenrubrieken. Kees had zich over de Hennies ontfermd. “Waarom doe je dat? Wat reken je deze mensen? Die kunnen jou toch niet betalen???? Kees lacht graag en lachte toen heel hard: “Ik bereken helemaal niets en het is puur voor de publiciteit. Dat doen de Moszkowiczen van deze wereld ook.??? De schellen vallen van je ogen. Deze week zat Moszkowicz bij Pauw & Witteman en werd hem de vraag gesteld wat hij Holleeder berekent. Moszkowicz ontweek de vraag. Je hoort Kees. Kees is in diezelfde tijd verhuisd en nog altijd actief. Maar nooit meer op televisie geweest.  En naar verluid floreert Juresta.
Juristen als Moszkowicz, Spong, Doedens, Hammerstein en weet ik veel wie, kiezen de weg van de publiciteit. De televisie maakt artiesten van ze. Ze treden op in showprogramma’s als RTL Boulevard. Ze worden publiek bezit en komen op het wankele podium te staan waar menigeen op gezette tijden, met hulp van hetzelfde journaille, vanaf tuimelt. Onder het mom dat de lezers of kijkers het willen weten, wordt elke beweging die zij doen of elk woord dat zij spreken uitvergroot. En omdat ze naast Gerard Joling, Gordon, Bonnie Sint Clair, Patrick Kluivert, Mabel Wisse Smit, Cees van der Hoeven en natuurlijk niet te vergeten Jort Kelder en Maurice de Hond zijn gaan staan, wordt hun geloofwaardigheid automatisch minder groot.
Natuurlijk is Moszkowicz een maffiamaatje. Toch? Natuurlijk neemt hij koffers met zwart geld aan. Toch? Want wie met pek omgaat, raakt ermee besmeurd. Zo is het toch? Of niet? En waar rook is, is vuur. Toch? Of niet?

(Deze column is eerder verschenen op Hollands Glorie.)