Innoveren of stagneren

Uit onderzoek over innovatie van het Strategic Renewal Center van de Erasmus Universiteit blijkt: Het is de organisatie van het bedrijf en de manier van managen die de innovatiekracht bepaalt.

Zal iemand dat verrassend vinden? Wellicht. Ik vind het zelf veel verrassender dat zovelen innovatie nog zien als een zaak van techniek en R&D. Ideeen en technische vondsten zijn er vaak genoeg. Het zijn organisatie en management die de zaak blokkeren. Waar zit het vooral op vast?
Het Nationaal Onderzoek Verandermanagement wordt vanaf 2004 elk jaar on-line afgenomen. In 2004 en 2005 onder duizenden respondenten. Het onderzoek brengt de belangrijkste belemmeringen bij 6 soorten van verandering in kaart. Een van de soorten verandering is ‘innoveren’, breed gedefinieerd als: ‘Introductie nieuwe systemen of technologie, door ICT aangedreven verandering, innovaties van product en/of service al of niet in combinatie met nieuwe businessconcepten’. In 2004 en 2005 waren er in totaal 567 respondenten die vanuit hun ervaringen met dit type verandering aan het onderzoek meededen. Wat blijken de 3 meest belemmerende factoren:
1. Weerstanden als:
    •     Ik wil wel, maar mijn collega's zijn nog niet zover
    •     Ik wil wel, maar we hebben geen tijd
2. De medewerkers in deze organisatie vinden de top onduidelijk over wat anders of beter moet.
3. Het management zorgt er te weinig voor dat de onderdelen van deze organisatie leren van elkaars problemen en ervaringen.

Deze factoren blijken ook tal van andere veranderingen te blokkeren. Ik citeer uit het onderzoek: ‘Het grote probleem is 'managerial' en organisatorisch van aard. Een gebrekkig aanpassingsvermogen, onvoldoende deling en verspreiding van kennis, slome aansturing, te weinig initiatiefkracht, trage absorptie, demotivatie, vastkleven aan oude routines, eindeloze weerstanden en veel onnodige rompslomp’.
Hadden we iets anders verwacht? Het is net als met ontwikkelingshulp. Als organisatie en management niet deugen zijn nieuwe technieken en subsidies weggegooid geld. Pierre Pieterse is op ManagementPro weliswaar iets optimistischer op het effect van subsidies maar hij signaleert ook:  ’Alleen komen ze op de verkeerde plaats terecht en worden verdeeld door een gremium dat bepaald geen marktbelangen heeft.’

De vraag waarom het gaat is natuurlijk: “Wat is er aan te doen!?” Een aantal op zich simpele maatregelen kunnen organisaties er bovenop helpen. Waarom gebeurt dat dan zo weinig? Tja, men moet het wel kunnen en willen. Lees verder hierover.