In het ootjen genomen door Semper Augustus.

" 'Hij had een dik horloge, een Porsche en een gebruind gelaat.' Dus moest er met de hem tot dan toe onbekende Ton de Kroes wel goed zaken te doen zijn, besluit voormalig belastingmedewerker Marco Vrijburg." Zo opent een artikel in Het FD dat dieper ingaat op de misére rondom het beleggingsfonds NOVACAP. De openingszin toont maar weer eens aan dat er met behulp van je lichaamstaal veel te bereiken is in de financiële wereld, zo niet alles. Een mooie (huur)auto, een chique (huur)maatpak, gemanicuurde nagels, een goed ingebonden en van veel officieel ogende stempels voorziene prognose, vervolgens is succes gegarandeerd én we kunnen constateren dat er sinds 1637 weinig veranderd is.
1637, het Rampjaar van de Hollandse Tulpen (wind)handel. Menig koper werd dat jaar zowel letterlijk als figuurlijk 'in het ootjen genomen'.  Het 'ootjen' was een cirkel waarin de veilingmeester het hoogste bod schreef dat er voor een tulpenbol werd gedaan. Eerst was het 'ootjen' een officiële handeling tijdens een veiling, na het debakel met de tulpenhandel kreeg 'in het ootjen genomen worden' een geheel andere betekenis.... Begin 17e eeuw ontstond er in Holland een tulpenhandel die menig ooit welvarende Gouden Eeuw-er aan de bedelstaf bracht; zelfs de financiële gevolgen van de beruchte Wall Street Crash in 1929 vallen bij dit debakel uit 1637 in het niet. Het is waarschijnlijk dat juist daarom 'Holland Tulpenland' is geworden en niet Turkije waar de tulp toch zijn oorsprong kent. (NB: meer wetenswaardigheden over de tulp schreef Anna Povard in het mooi geïllustreerde boek 'De Tulp'.)

De recente gebeurtenissen rondom NOVACAP en de manier waarop enkele welvarende 'kwajongens' andere welvarenden maar ook minder gefortuneerden van hun al-dan-niet zuurverdiende €-'s af wilden helpen, leest als een spannend jongensboek. De methodiek die zij hanteerden was het welbekende pyramidespel; dus niet alleen voor de tennis-sponsor-wereld is dit bekende materie (sic.). Verschillende partijen zijn door deze 2e tulpenwindhandel 'in het ootjen' genomen, en niet de minsten! Wat te denken van: de Fiscus, accountant Deloitte, een bank als ING, welvarende (& bekende) Nederlanders zoals de voormalig voetballers Regi Blinker, Richard Witsche en Aron Winter. Een groot succes dus, ook nog eens als je leest dat er nu blijkbaar een 'paar honderd miljoen € zoek zijn' & waarschijnlijk zeer leerzaam.

Nu is het in de financiële geschiedenis niet voor het eerst dat vooral hongerige beleggers 'in het ootjen' worden genomen, dat toont 1637 ons aan. Later is dit voorbeeld nog eens met veel verve herhaald, wat te denken van de speculatieve handel in zilver eind jaren 80 van de vorige eeuw. 2 rijkere Amerikanen kochten zo wat al het zilver op en trokken tijdens hun speculatieve handel veel andere beleggers 'in hun ootjen' mee. Kortere tijd later kende aardappeltermijnmarktcontracten een zelfde scenario. Zoals hiermee aangetoond: vooral edelmetalen, grondstoffen en tastbare producten lenen zich voor het ootjen.

Hoe komt het toch dat mensen mee worden getrokken 'in het ootjen'? Allereerst is het niet onmogelijk dat bij de toekomstig investeerder hebzucht en verveling een essentiële rol spelen. De zucht naar meer €-i en het antwoord op de vraag 'wat doen we vandaag?' is dan snel gevonden. Als dan ook nog eens de uitstraling van de aanjager achter deze investering, deze pyramide, boven elke twijfel verheven is want voorzien van: 'een dik horloge, een Porsche en een gebruind gelaat', wat weerhoudt u dan nog? Niets toch!

Wat leren we hier ook van: je kan de ander dus beïnvloeden met je lichaamstaal, je kan de ander met je gefingeerde voorkomen meenemen naar het ootjen!

(NB: dit is tevens een aanvulling op de vorige entry omdat sommigen me dit weekeinde vroegen of ik het echt meende: je partner met een essentiële vraag naar de Bank sturen, zo kort na de feestdagen; ja dus & uw bankier wordt dan eens een keer niet 'in het ootjen' genomen!)