Hulpverleners, Artsen, Politici de kans dat er door hen iets mis gaat is (te) groot... Over triage en iatrogenics.

"De juiste diagnose stellen en de slachtoffers naar het juiste ziekenhuis vervoeren." dat was volgens een politica de oplossing om de problemen bij slachtofferhulp te voorkomen. Ze heeft gelijk: weet je de juiste diagnose van de verwondingen/de ziekte/de crisis te stellen en daarbij vervolgens de meest passende oplossing te vinden, dan is de kans op herstel, sterker nog op overleven, het grootst! Alleen blijkt praktijk lastiger dan theorie; zeker als het crisis is.....

Er doet zich een ernstige calamiteit voor en vervolgens dient er door de hulpverleners stante pede maatregelen te worden genomen, maatregelen die hoe dan ook vergaande gevolgen zullen hebben: dood of overleven (& in welke staat dan wel?). Op het slagveld staat deze actie bekend als Triage: de keuze die de behandelend arts onder extreme omstandigheden & direct dient te maken.

Maar zelfs dan zijn we er nog niet want wordt je uitgekozen voor de operatietafel dan is nog er zoiets als iatrogenics.... Je bent er als patiënt mooi klaar mee. :-o

"De hulpdiensten in Nederland zijn niet goed voorbereid op grote ongevallen en rampen. Het komt nog steeds voor dat hulpverleners niet weten waar slachtoffers zijn en dat gewonden naar het verkeerde ziekenhuis worden gebracht." meldden de media dit weekeinde in het bericht "Veel mis bij slachtofferregistratie." Toeval of niet (....) ook de combinatie Samsom-Rutte maakt op hun 'slagveld' opnieuw een inschattingsfout: de aanstelling van Co Verdaas was op zijn zachtst gezegd niet handig. Het is als de keuze die de hulpverlener maakt: "Laat hem nog maar even liggen....". Helaas.

Ook hier vormt dat wat er onder extreme omstandigheden gebeurt op het slagveld, op welk slagveld dan ook, een interessante (sic.) leerschool.

Lange tijd maakte de veldheren zich nauwelijks zorgen over de slachtoffers die er vielen tijdens hun campagnes. De meeste veldslagen duurden niet veel langer dan enkele uren & ieder die achterbleef op het slagveld zag de verslagen maar ook de winnende veldheer spoorslags de bloederige locatie verlaten. "In the 1500s soldiers were often left on the battlefield for two or three days until they died or their condition stabilised." weet het Britse SienceMuseum te melden. Een diagnose werd niet gesteld, de crisis loste zich als vanzelf op & voor meerdere slachtoffers was dit achteraf maar goed ook; zal zo dadelijk blijken.

Pas op het moment dat oorlogen meerdere jaren gingen duren en min of meer gezonde soldaten (dus) hard nodig waren voor de volgende veldslag, werd enige behandeling van de gewonden een noodzaak. Eenvoudig gezegd: het was crisis. De Amerikaanse Burgeroorlog geeft van dit alles het eerste beeldende verslag.

Vervolgens werden er veldhospitalen ingericht en werd er een procedure opgesteld om snel een keuze te kunnen maken uit slachtoffers die nog behandelbaar waren en die dat helaas niet meer waren. De 'behandeling' of dit keuzemoment staat bekend als Triage: "A process for sorting injured people into groups based on their need for or likely benefit from immediate medical treatment. Triage is used on the battlefield, at disaster sites, and in hospital emergency rooms when limited medical resources must be allocated."

Deze beslissingen dienen op het moderne slagveld snel, zéér snel zelfs, te worden genomen zo ondervond het Britse leger: "Statistics show that most battlefield deaths occur within the first 10 minutes of wounding. To survive injury in combat every second counts." 'Iedere seconde telt", voor het slachtoffer zeker....toch?

Voor deze keuzemomenten bestaan er voor de behandelend artsen beslissingsbomen.

Bron: Army Study Guide

(toch) Handig zo lijkt als juist jij de uitverkorende bent maar dan gaan we hier wel voorbij aan de emoties c.q. persoonlijke voorkeuren van de 'arts-in-kwestie'. Ook hier geldt (helaas) er bestaat niet zoiets als objectief beoordelen....

Daarnaast is er nog een ander fenomeen genaamd Iatrogenic: "resulting from the activity of physicians; said of any adverse condition in a patient resulting from treatment by a physician or surgeon." Eenvoudig gezegd: de behandeling van je arts maakt het er alleen maar slechter op.... Niets doen is vaak toch beter: ben je gewond en gaat de arts aan je voorbij wie weet wat dan je toekomst nog brengt. :-o

Op de één of andere manier is dit alles een mooie (sic.) metafoor voor de berichten waarmee DNB komt: "Krimp voor 2013". Conclusie: (ook) alle pogingen van de politieke 'artsen' hebben de patiënt Nederland er niet beter opgemaakt.

VID: de crsis lijkt zo langzamerhand ook op één hele lange aflevering van M*A*S*H.