Veel projecten lopen nog steeds uit de tijd, kosten meer dan begroot of leveren niet de gevraagde resultaten. Nu wil ik het met u dan ook eens niet hebben over het feit dat veel projecten schijnbaar falen. Ik wil het hebben over het feit dat wij als ‘mens’ méér oog lijken te hebben voor ‘falen’ dan voor successen.
Als mens zijn we van nature meer gefocused op zaken die fout gaan dan voor de dingen die goed gaan. Onderzoek zal ongetwijfeld uitwijzen, dat dit te danken is aan onze oergenen die ons in de prehistorie hielpen te overleven. In die tijd was het belangrijk, dat wij als jager afwijkingen in de natuur kon interpreteren als een potentieel gevaar óf een avondmaal in wording.
Helaas speelt dit overlevingsmechanisme ons anno 2012 nog steeds parten. Kijk bijvoorbeeld eens naar auditieprogramma’s op de televisie.
Ieder jurylid, heeft primair de neiging te beginnen met het opsommen van zaken die ‘niet goed’ waren bij de deelnemer. Slechts in uitzonderlijke gevallen zal een jurylid starten met positieve feedback en eindigen met ‘verbeterpunten’. Zet eens een groepje collega’s bij elkaar met de vraag of ze feedback willen geven op de rol van een voorzitter van een vergadering. Steevast zal het grootste deel van deze mensen beginnen met de zaken te noemen, die volgens hen niet goed zijn gegaan. Zelden zal iemand spontaan starten met het benoemen van zaken die positief waren. Pas op uitdrukkelijk verzoek kunnen wij ook positieve zaken benoemen.
Het zit diep in onze genen, deze focus op ‘afwijkingen’ zeker ook waar het gaat om gedrag van ándere mensen. Dit fenomeen speelt ons dus ook parten bij projecten of veranderingen in het algemeen. Met name bij veranderingen vinden wij het lastig te zoeken naar de dingen die goed gaan. Alle aspecten die in onze ogen mislukken, bijvoorbeeld de ‘gebrekkige communicatie naar ons toe’ of ‘de weinige mate van betrokkenheid van ons als werknemer bij het project’, valt ons nu eenmaal eerder op en blijft ons het langste bij.
Wij blijken slecht in staat om de winst van een project of verandering te zien en te onderkennen. Ook hier zitten onze oergenen in de weg en hebben we vrijwel alleen oog voor de ‘failures’. Ook de projectleiders en verandermanagers zelf, hebben vaak moeite met het zoeken naar successen. In ieder project of verandering zijn áltijd successen te vinden, je moet ze alleen leren zien. Veel organisatieveranderingen stranden omdat de betrokkenen niet in staat zijn de successen te benoemen en bewust te vieren. Sterker nog, we moeten de successen eigenlijk in de strategie van de verandering zoveel mogelijk van te voren benoemen en hierop sturen. In de veranderstrategie van John Kotter is dit zelfs een concrete stap in zijn aanpak(creëer korte termijnsuccessen!).
Kortom, veel projecten en veranderingen verlopen nooit feilloos maar er zijn áltijd successen te behalen, we moeten er alleen meer op gefocust zijn. Het feit dat sommige mensen bij veranderingen al kritische vragen durven stellen over het ‘hoe’ en ‘waarom’ van deze verandering kan al gezien worden als winst, zij denken er blijkbaar serieus over na! Laten we zoiets dan ook écht zien als een succes. Ik denk dat het voor veel projectmanagers belangrijk is om wat meer te kijken door de bril van succes. Ze zijn er altijd………je moet ze enkel leren zien.
Uiteindelijk blijken organisaties altijd te kunnen leren van gemaakte fouten, óók dat kan je zien als pure winst en dus een succes!
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro