Even een gokje wagen?

Steeds weer kom ik mensen tegen die, meer nog dan paarden, oogkleppen op hebben.

Ik bedoel hiermee dat ze net doen alsof alles goed gaat en er met hen niets aan de hand is en/of dat hen niets mankeert, terwijl als je goed kijkt de alarmbellen rinkelen en in hun ogen vermeld staat: “HELP!!!!!!”
Maar deze kreet blijft echter in hun binnenste afspelen en komt niet naar buiten.

Zou het bij bedrijven anders zijn?

Ik schrijf dit speciaal voor de leidinggevenden en/of verantwoordelijken binnen bedrijven/organisaties onder jullie waar dit op dit ogenblik van toepassing is of voor diegenen waar er een issue, zoals hiervoor genoemd, dreigt.

Hé wakker worden, als je niets doet en dan zul je onherroepelijk naar de ........ gaan.
Jammer genoeg leest men hier voornamelijk achteraf pas iets over.

Zie het als een gokverslaving, na eerst een winst te hebben behaald en daarna verlies gaat men op de winst blindvaren en krijg je het volgende: als ik nog één euro eraan spendeer dan zal de winst wel weer terugkomen en de jackpot wel vallen. Dit typisch (gok)gedrag bij mensen zie je dikwijls. Niets mis mee als je multimiljonair bent en wel wat euro’s kunt missen (Zoals Jhon W. bijvoorbeeld, alhoewel van wie was dat geld ook alweer?)

Met andere woorden als je bedrijf niet goed loopt doordat iedereen een eigen tokootje bedrijft en er onderling geen samenwerking en inzicht hieromtrent aanwezig is en men meent beter te zijn dan de andere tokootjes in het bedrijf/organisatie en ook de verantwoordelijke leidinggevenden in het bedrijf het allemaal op hun manier beter lijken te weten, het bedrijf daardoor steeds slechtere resultaten daardoor behaalt, dan heeft dat sterke overeenkomsten met gokken. Omdat er geen samenwerking aanwezig is, dit zich blijft herhalen en talent dus ver te zoeken is, kun je er gif op innemen dat het bedrijf/ de organisatie ophoudt met bestaan.

Door niets te doen, niet aan de bel te trekken en deze situatie te laten bestaan kan dat dus ook niet anders.
Liever eronderdoor dan erbovenop is dan het motto. Eigenlijk hetzelfde als wat de gokker bedrijft.
Aanmodderen en betweterigheden jegens elkander (gokken) kosten een bedrijf/organisatie de kop.

Een keer de bezem erdoorheen kan geen kwaad, bvb door iemand in de keuken te laten kijken hoe het reilt en zeilt, daar is niets mis mee.

Over de keuken gesproken, er is een keuringsdienst van waren die toezicht houdt op de hygiëne en die ingrijpt als er iets niet in orde is.
Er zijn kwaliteitsdiensten die zorgen dat er voldaan wordt aan een bepaalde ISO norm.

Maar als het gaat om de controle van menselijk kapitaal en talent (samenwerkende medewerkers)in het functioneren van bedrijfsonderdelen en mensen onderling, dan pakt men dat niet aan omdat het niet verplicht is en men liever oogkleppen op zet.
Waar het fout gaat, is wanneer men denkt dat men roomser is dan de paus, dus de betweter uithangt en men niet samenwerkt of meewerkt maar tegenwerkt.

De vraag is, waar is men beter mee af;
• Doorgaan doordat men niet weet hoe de situatie om te buigen?
• Hulp inroepen en iemand in de spreekwoordelijke keuken te laten kijken?

Aan u de keuze.

Al die euro’s die dagelijks over de balk worden gegooid door het slechte functioneren binnen bedrijven kunnen beter uitgegeven worden aan iemand die in de keuken komt kijken en overlegt wat deze ervaart en ontdekt. Hiermee kan menselijk kapitaal en talent bewerkstelligd, en een nieuwe koers uitgezet, worden.