De politiek in Nederland smoort urgentie van excellent onderwijs en innovatie

Dé leidende gedachte in het onderwijsbeleid voor de komende decennia moet zijn dat het hoge loonniveau in Nederland alleen te rechtvaardigen is indien daartegenover een hogere toegevoegde waarde staat. Die hogere toegevoegde waarde kan alleen door goed opgeleiden worden geleverd. Omdat alle vragen over de toekomst van Nederland uitkomen bij de kwaliteit van onze beroepsbevolking is hoogwaardig onderwijs op basis -, hoger en academisch niveau – zowel regulier als niet- regulier- van het grootste belang.

Daarnaast moeten we ons goed realiseren dat de Nederlandse economische structuur met haar hoge loonkosten een beleid van de overheid vereist waarin naast onderwijs ook innovatie sterk moet worden gestimuleerd. We zijn in Nederland echter in een vicieuze cirkel beland. Dit omdat het hoge niveau van welvaart de wil en noodzaak om te innoveren heeft verminderd.

Wat je momenteel kan constateren, is dat de weg omhoog veelal alleen wordt gezocht in het verlagen van de totale loonkosten. Hiermee wordt misschien op korte termijn de economische groei gestimuleerd, maar op langere termijn zal de groei terugvallen omdat deze alleen duurzaam kan zijn wanneer we nieuwe producten en diensten ontwikkelen. We hebben immers de strijd om de laagste lonen al van de Aziatische landen verloren!

Wetenschappelijk is Nederland behoorlijk excellent. De stap van die excellente wetenschap naar grote maatschappelijke impact moet te zetten zijn. Daarvoor moeten we jonge onderzoekers aan universiteiten van het begin af aan proberen duidelijk te maken dat het in de 21^ste eeuw niet meer voldoende is dat je alleen aan de wetenschappelijke wereld laat zien dat je iets moois hebt ontwikkeld. Je moet er ook voor zorgen dat je echt waarde toevoegt aan wat we als samenleving of bedrijfsleven nodig hebben. Bedrijfsleven en wetenschap moeten daartoe ieders kwaliteit meer gaan herkennen en erkennen en veel meer dan tot nu toe het geval is tot samenwerking overgaan.

Dit soort beleid en aanpak vergt een doordachte aanpak en katalysering vanuit de overheid; dat is voor de toekomst van Nederland van groot belang. Essentieel daarin is de vraag, of wij ons ervan bewust zijn dat we een grote verantwoordelijkheid voor volgende generaties hebben. Zo ja, laten we dan in die zin handelen en onderwijs en innovatie niet alleen als belangrijk betitelen maar ook als uiterst urgente zaken kwalificeren. Om daar dan vervolgens inhoud en vorm aan te kunnen geven, is een minister van Toekomst geen luxe maar een absolute noodzaak. Daarmee toont de politiek tevens haar politieke wil Nederland voor jongere generaties een aansprekend perspectief te willen geven en dit urgent te achten.

Urgent gedrag wordt niet ingegeven door de gedachte dat de wereld grote kansen en grote risico`s bevat. Sterker nog, urgent gedrag komt niet voort uit gevoelens van tevredenheid, zorg, teleurstelling of woede. Maar uit een breed politiek gedragen vastberadenheid om NU in te grijpen met als doel te willen winnen.