Over de PANAMApapers, WikiLEAKS, Bestuurdersaansprakelijkheid voor Zonnekoningen (+ collega-bestuurders) en Bestuurders IN DE BAK.

Ondergetekende was in 2009 van mening dat Wikileaks, het lekken van dit soort informatie, een onverantwoordelijke actie was. Het zou immers de levens van militairen die op missie waren in het buitenland in gevaar brengen. Toen ik echter de beelden zag van misstanden, kennis nam van het handboek van de gevangenis van Guantanemo Bay en kon lezen hoe een Zwitserse bank “bankierde”, kon ik mij voorstellen dat er wetenschappers, journalisten en dissidenten waren die deze informatie graag met de wereld wilden delen.

Een aantal jaren geleden schreef ik voor het eerst over “Het jaar van de ontmaskering”. Ik bedacht dit overigens niet zelf. Een coach die ik “toevallig” in Doorn ontmoette, zei dit. Ze kreeg gelijk, want na ons gesprek was het raak. De paardenvlees affaire, rattenvlees en vossenvlees in China, het achterhouden van informatie na de kernramp in Japan, de inferieure borstimplantaten uit Frankrijk,, de LIBOR affaire om maar een paar te noemen.

En dan nu de PANAMApapers. Weer een mooi voorbeeld van “Ontmaskering”. Ook een interessante case als het gaat om ethiek. Waar ligt de grens tussen ontwijking en ontduiking. Wanneer is het immoreel, wanneer amoreel. Joris Luyendijk (van “Het kan niet waar zijn”) schreef over immoreel/amoreel een mooi artikel: http://www.nrc.nl/next/2016/04/09/panama-mag-dus-wat-houdt-ze-tegen-1608756

Na het lezen van zijn artikel bedacht en schreef ik “De koopman komt voor de dominee”. Op zondag (voor) in de kerk, door de week doe je zaken. Er zijn ondernemers die geloven en ondernemen scheiden….

Ik kan mij voorstellen dat een aantal managers, bestuurders, toezichthouders en “Gewone” (met dank aan Marja Ruijterman) klanten van Mossack Fonseca op dit moment pijn in de buik hebben. Het zal jouw naam (of de naam van je bedrijf of organisatie ) maar zijn die in een van de 11.500.000 miljoen documenten staat. Het gaat tenslotte om 214.000 offshore bedrijven……

Het gaat tegenwoordig niet meer alleen om reputatieschade. Als je er als bestuurder en / of toezichthouder een potje van hebt gemaakt en als dank daarvoor enkelen miljoenen hebt meegekregen, dat blijf je gewoon een tijdje in de luwte, totdat de publicitaire storm over is. Daarna kun je weer “gewoon” aan de slag. Dat dacht overigens een van de toezichthouders van toezichthouders van MEAVITA ook.

Door de rechter veroordeeld wegens gebrekkig toezicht en tot het betalen van enkele tonnen schadevergoeding toch maar direct aan de slag als Burgemeester… Even niet gedacht aan de impact van social media.

Hij had waarschijnlijk ook niet bedacht, dat bestuurders uit Europa het grote risico lopen om te moeten verschijnen voor een rechter in de Verenigde Staten of in het Verenigd Koninkrijk. (Lees over de FIFA bestuurders s.v.p.).

Moeilijk uit te leggen aan je kinderen, kleinkinderen en relaties. Het kan echter nog erger. Eerder schreef ik dat ik mij kon voorstellen dat een aantal managers, bestuurders en toezichthouders van verzekeringsmaatschappijen die bestuurdersaansprakelijkheid verzekeringen aanbieden ook een beetje onrustig worden en nog eens kritisch gaan kijken naar hun polissen.

Stel je voor, dat je in het buitenland je straf uit moet zitten terwijl je in Nederland persoonlijk aansprakelijk wordt gesteld wegens wanprestatie en dat je verzekering niet wil uitkeren..

In dat verband kwam mij de volgende casus ter ore. Een “Zonnekoning” van een groot bedrijf heeft veel geld laten stoppen in risicovolle projecten. “No guts, no glory” zou je zeggen. In dit geval ging het niet om geld uit de cashflow of uit een andere bron, maar om geld dat het bedrijf als eigen risicodrager opzij had moeten zetten als voorziening voor WW uitbetaling. Ach, als de investering geld oplevert, dan zou schuiven met geld of het (tijdelijk) gebruik maken van een ander potje (dat doe je privé ook wel eens) toch geen probleem moeten zijn.

Nu is echter sprake van een situatie, dat het bedrijf in zwaar weer verkeert en dat er tientallen mensen hun baan dreigen te verliezen. Die lopen dus het risico dat ze geen WW uitkering via de eigen risicodrager kunnen ontvangen. Dat geld is er namelijk niet meer. Ze kunnen dus rechtstreeks door naar het loket voor het aanvragen van een bijstandsuitkering. In een ander scenario worden ze uitbetaald door het UWV. Dat gaat dan over de ruggen van de belasting betaler. Persoonlijk vind ik het misbruik van deze specifieke gelden gewoon misdadig. Als dit de hierboven beschreven consequentie(s) heeft, dan vind ik dat alle bestuurders persoonlijk aansprakelijk moeten worden gesteld. Als ik vervolgens de claim van de bestuurdersaansprakelijkheid verzekering zou moeten goedkeuren, dan wist ik wel wat mij te doen stond…Afkeuren dus.! Ik ben ook benieuwd naar de mening en visie van de juristen in mijn netwerk.

Tot slot. Fons Jansen maakte de grap “Voorkomen is beter dan genezen”. Hij bedoelde natuurlijk voorkomen bij de rechter. Ik adviseer bedrijven en organisaties om te dat te voorkomen en sowieso te voorkomen dat de toekomst van je bedrijf of organisatie op het spel komt te staan.

Ik zou beginnen met het organiseren van TEGENSPRAAK. Daar kan het gelijknamige boek u goed bij helpen:  “TEGENSPRAAK – Hoe je beter wordt van DWARSLIGGERS-” van Peter van Lonkhuyzen.. Zie mijn recensie s.v.p. https://goo.gl/dVqgb7

Uiteraard kunt u ook een beroep op mij doen. Aarzel niet om mij in te schakelen (0629008353 of Koos.Groenewoud@AAA-TFM.nl ). Ik help u graag en met veel plezier. Ik denk graag met u mee over de toekomstbestendigheid van uw bedrijf en /of organisatie. Dat doe ik uiteraard ook voor de niet Mossack Fonseca klanten; -).

Koos Groenewoud. Lelystad 11 april 2016 Met dank aan Willem Scheepers voor de eindredactie.

Al vast meer weten over mijn visie? http://www.slideshare.net/KoosGroenewoud/whitegreen-paper-aaa-triple-a-juli-2015 In a nutshell: We hebben NIEUWE leiders nodig. Die kijken naar de horizon. Managers kijken naar de bottomline.