“Spreken is zilver, Zwijgen is goud” versus “Geen Woorden maar Daden”.

Niemand schijnt te begrijpen dat debatten, praatprogramma’s, vergaderingen en meer van dat soort ad hoc gesprekken waarbij meerdere mensen aanwezig zijn, meer kapot maken dan nodig is en voor het overgrote deel tijdverspilling en daardoor geldverspilling is.

Daarenboven is het slecht voor iemands welzijn, roept het innerlijke tegenstand en dikwijls agressie op. Deze word weggestopt en ondermijnt dus zo het welzijn van het individu. 

In vorige mijn columns “Cultuur” en gedeeltelijk  in “Cultuur deel II” heb ik het al eens gehad over samenwerking en wanneer dit verstoord wordt, dit over de gehele linie is waar te nemen.

Onlangs volgde ik de discussies over het vormen van onze regering bestaande uit de CDA, VVD en PVV. Ik schreef een hierover een alinea in mijn column over “Comfortzones vanuit (oneerlijk) leiderschap”. Ook hieronder genoemde punten kwamen daarin min of meer onder de aandacht. Al mijn Columns maar ook Hyves Blogs zijn algemeen en bedoelt om mensen (ongeacht zakelijk of privé) eens verder te laten kijken dan de tendens en terug te laten gaan naar de basis en begrip te creëren over de “motor” achter ons handelen en de uitslag daarvan. Met de billen bloot om het zomaar eens uit te drukken.

In een praatprogramma ging het onlangs over het verhogen van de snelheid maximale snelheid van 120 naar 130 km per uur. Aangehaald werd de luchtverontreiniging door die hogere snelheid. Dit in tegenstelling van de huidige files en de 80 km zones rondom grote steden enz.

Als er ’s nacht gereden wordt op onze snelwegen dan is er geen ‘hond’ te bekennen. 130 km per uur in de nachtelijke gebieden waar er niet aan de weg gewerkt wordt zou dan geen probleem hoeven te zijn en dan zou werkelijk die 10 km per uur harder/sneller rijden een winst op kunnen leveren, welke dat gedurende de drukte overdag, niet op zou opleveren. De luchtverontreiniging die dit extra meebrengt valt in het niets ten overstaande van de veroorzaakte luchtverontreiniging die files tijdens de spitsuren veroorzaken en die dus vele, vele, vele malen groter is .

Terug naar de discussie,

Er werd dus over en weer gesoebat over voornoemde punten . Er werd door elkaar heen gepraat, er werd ingebroken, men liet elkaar niet eens uitpraten enz. Mijn inziens gaat het in het boven staande over het volgende,

• Harder rijden in nachtelijke tijdstippen op lege snelwegen in Nederland zou dat erg zijn voor de luchtverontreiniging?
• Leveren de 80 Km zones minder luchtverontreiniging op of ontstaan hierdoor eerder files en dus toch meer luchtverontreiniging?

Wat veroorzaakt dus de huidige luchtverontreiniging op de huidige wegen?

Leveren de tegenstellingen die dit oplevert meer stress bij de automobilist en ondermijnt dit het individu?

Mijn persoonlijke visie?

Wat bvb als er landelijk gekeken zou worden naar een 24 uurs cultuur? Wie zijn er voor en/of wie zijn er tegenstanders. Men wil meer flexibiliteit, is het genoemde in de vorige zin hier geen voorbeeld van. Levert dit een beter verkeersbeeld dus minder files op en zou dat flexibiliteit in de hand werken? Dus minder files, meer handel en minder stress zouden de mogelijke voordelen kunnen zijn.

De Clou,

Maar in discussies draait men liever om de brij heen, heb je goed geïnformeerde en slecht geïnformeerde partijen omdat de een inhoudelijk op de hoogte is en de ander het moeten hebben van anderen en daar hun info vandaan halen. Of dit terecht is of niet, het komt allemaal voor.

Dus onbalans, onkunde, tijdgebrek enz. zorgen ervoor dat ad hoc, face to face vergaderingen enz. ten grondslag liggen aan onvrede, strijd, indoctrinatie, afgunst en vooral tijd en geld verlies.

Het ergste is dat het stress oplevert!!!! Want het resulteert in het aantasten en ondermijnen van het individu.

Gezond verstand / macht en onmacht zaaien?

Als er op voorhand een vragenlijst verstrekt zou worden aan mensen die aan de bovenstaande discussie waren verwikkeld, zeg bvb 2 weken vooraf, dan had die discussie er heel anders uitgezien.

In die vragenlijst kan makkelijk de verschillende overwegingen en huidige know how meegenomen worden. Want al deze zaken zijn al bekend.

 Ad hoc of face to face maakt veel kapot omdat de een zijn macht (tijd gehad voor onderzoek) de ander zijn onmacht is (degene die geen tijd heeft gehad voor onderzoek). Waarbij vermeldt dient te worden dat degene die dus de tijd heeft gehad dus gelijk heeft. Dit is normaliter wel wat gevolgd gaat worden. Besef dat van dit soort machtspelletjes dikwijls misbruik wordt gemaakt.

Dit leidt ook in vergaderingen, debatten en/of andere discussies tot onbalans.

‘Wat is de tendens’, ‘Wie heeft de macht’ of ‘Hoe pakken we het aan’ zijn verschillen die laten zien dat er weinig sprake kan zijn van flexibiliteit omdat de grondslag al ergens op is gebaseerd en/of moet zijn.

Mijn bedrijvigheden richten zich hierop en dat is dat men er pas achteraf achterkomt dat van de voornoemde alinea sprake is.

Alles heeft te maken met machtsverdeling, visie ofwel wie ‘wat’ bepaald of wil bepalen.

Het recht van de sterkste is dat wel een ‘recht’ of is dat een macht die een ander onmacht geeft?

Mijn motto: “Alles heeft tijd nodig”, zowel de voorbereiding van ad hoc discussies alsook de nazorg wanneer men tot een gezamenlijke conclusie en daaruit gebonden afspraak tussen partijen is gekomen.  Oeverloze ad hoc praatprogramma’s of vergaderingen, debatten die aan het eind afgebroken moeten worden vanwege tijdgebrek, onvoorbereid zijn, en daardoor nooit opgelost worden, omdat ze niet zijn afgehandeld zijn door bvb tijdgebrek, is wat wij ondervinden.

Bovenstaande brengt stress, onvrede en wat al niet meer teweeg.
Dit is wat ik dagelijks ondervindt, zowel zakelijk als privé.