Loopbaancoaching kan effectiever

Columns

Het aanbod van werknemers op zoek naar een andere plek, neemt alleen maar toe. Lifetime employment is een gepasseerd station en steeds meer werkgevers zullen naar alternatieven zoeken om toch een goede werkgever te zijn, zonder die levenslange baangarantie. En daar ligt een kans voor loopbaanbegeleiders/coaches en HR managers. Wie helpt werknemers nu echt verder in die complexe en onoverzichtelijke wereld van vraag en aanbod? Om die rol te vervullen moet loopbaancoaching minder statisch en introvert worden. Geen langdurige analyses op kantoor; maar een aanpak die vooral gericht is op het opdoen van inzichten onderweg.

Veel trajecten starten nu met een assessment en een aantal gesprekken over je mogelijkheden, verlangens en ambities. Als klant onderzoek je samen met je coach eerst wat je ku...

Joop de Kler
Beste Esther,
Bedankt voor je bijdrage. Deze zette mij aan het denken. Mijn gedachten deel ik graag met je. In zijn algemeenheid herken ik wel iets in het beeld dat je van loopbaancoaching schetst, met name de statische en introverte aspecten. Als dit beeld gebaseerd is op persoonlijke ervaringen, dan spijt me dat als loopbaancoach om te lezen. Maar ons vakgebied is zo gedifferentieerd, dat enige nuance mij op zijn plaats lijkt. In onze aanpak onderscheiden wij vier kernfasen van loopbaancoaching: zelfverkenning, visieontwikkeling, marktverkenning en marktbenadering. Tijdens de intake wordt overeengekomen waar in eerste instantie de accenten gelegd dienen te worden en welke loopbaancoach daar het beste bij past. Dat wordt onder meer bepaald door de vraag, aanleiding (van binnen uit en/of van buitenaf), doel en context van de kandidaat (en desgewenst van de opdrachtgever). Soms blijkt tijdens de intake dat de kandidaat al aan het solliciteren is en dat het relevant is om daar praktisch op aan te sluiten. Wellicht blijkt dan dat het persoonlijk profiel en/of zoekprofiel wat scherper kan, waarvoor de aandacht zich tegelijkertijd verplaatst naar onderwerpen m.b.t. zelfverkenning en/of visieontwikkeling. Daarmee krijgt niet ieder traject automatisch een lineair (standaard) karakter (wat soms net zo goed van toepassing kan zijn), maar krijgt het een circulair karakter. Uiteindelijk gaat het, gezien de veelheid aan factoren bij loopbaancoaching, om maatwerk. Loopbaancoaching varieert van curatieve (ontslag, boventalligheid) en preventieve trajecten (heroriëntatie, waarbij het doel veel breder kan zijn dan alleen het vinden van een (nieuwe) baan) tot re-integratietrajecten. Voeg daar uiteenlopende doelgroepen aan toe (geslacht, leeftijd, opleiding, cultuur, milieu) waarin ieder over leer- en gedragsstijlen beschikt (evenals iedere loopbaancoach) en het wordt duidelijk dat het leveren van maatwerk onontkoombaar is. Maar dat brengt natuurlijk altijd wat onzekerheid met zich mee. Met een standaardaanpak worden kandidaten tekort gedaan en blijven loopbaancoaches zichzelf herhalen. In onze aanpak nodigen wij onze kandidaten graag uit om een beeld van hun ideale functie te schetsen, niet om daar letterlijk mee aan de slag te gaan, maar om inzicht te krijgen waar dat beeld voor staat (avontuur, mensen helpen, iets met kinderen doen) en hoe dat te vertalen is naar een functie die wel binnen handbereik is. Naar mijn mening liggen de antwoorden op de vragen van kandidaten wel degelijk in henzelf, maar komen deze pas naar boven in dialoog en interactie met de omgeving. Dat is de waarde van verkenning, onderzoek en toetsing (ook i.r.t. fasen als zelfverkenning en visieontwikkeling), het levert stap voor stap een aanscherping op van de iemands focus en een verkenning van de arbeidsmarkt die steeds gerichter wordt. Dat geeft energie en goede moed. Persoonlijke moed die hard nodig is bij het verkennen en verleggen van eigen grenzen, want vanzelf komt het nooit goed.

Vriendelijke groet,

Joop de Kler
Loopbaancoach
Esther, een geweldige column. Ik heb met plezier gelezen.

Meer over Human Resources Management