Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Ik hou mezelf voor de gek, bij veel van de beslissingen die ik neem. Ik rechtvaardig ze, door de argumenten er bij te zoeken, die mijn beslissing ondersteunen. Maar welke motivatie heb ik daarvoor? Ik weet dat mijn brein het niet leuk vind om toe te moeten geven, dat beelden en ideeën niet kloppen. Maar wat heb ik aan die wetenschap?
Of betekent dit gewoon, dat ik iedere beslissing die ik vanaf nu neem af moet zetten tegen allerlei regels? Of zou er een eenvoudigere manier zijn, waarbij ik niet eerst allerlei regels moet langslopen om mijn gedachten in het gareel te krijgen? Want schijnbaar is het heel eenvoudig om te leren jezelf te bedriegen, maar veel moeilijker om te leren eerlijk tegen jezelf te zijn?
Slechts de allerkleinsten, de jongste kinderen onder ons, zijn nog onbesmet genoeg om voor puur door te kunnen gaan. Maar vóór het gemiddelde kind van de lagere school komt, is het allang afgelopen met de aangeboren eerlijkheid, directheid en integriteit. Ik wijt het aan de culturele dwang, de omgeving - gezin én daarbuiten - waarin het kind opgroeit.
De oplossing is volgens mij een strikt individuele: jij, de auteur, en ik, de aangeraakte lezer, kunnen de persoonlijke keuze maken zelf te veranderen. Dat is al een hele kluif. En dan helpt het niet om je hoofd te schudden over het "falen" van zovelen. Voor je het weet gebruik je de anderen als excuus voor het handhaven van een lage integriteitsnorm voor jezelf. In plaats van een verzuchting over "de anderen" te voelen, doen we er volgens mij goed aan, vooral begrip te hebben voor hoe wij, net als al die anderen, in godsnaam tot ons huidige Zelf zijn gekomen. We moeten hier echt begrip hebben, het snappen, om het te kunnen loslaten. Wij hebben onszelf niet gevormd. Het Is Niet Onze Schuld. Maar nu we weten hoe we het anders willen, nu we onszelf opnieuw willen uitvinden, is het wel onze verantwoordelijkheid. Geen verwijt, wel een kans.
Daarbij past een persoonlijk plan van aanpak - geen sabbatical, want je moet een veranderplan hebben dat in de gewone realiteit (je werk en je gezin) is ingebed. Daar kan het echte veranderwerk plaatsvinden.
Ik ken een aantal zeer succesvolle managers die aangeven dat ze heel veel beslissingen nemen op basis van informatie van hun 6e zintuig en daar heel veel goede beslissingen mee nemen. Het is echter niet aan onze buitenwereld uit te leggen dat je dit doet. Wij willen altijd een rationele onderbouwing van onze beslissingen c.q. keuzes.
Dus gaan we de rationele argumenten verzinnen bij de keuzes die we gemaakt hebben, om ons te rechtvaardigen tegenover onze collega's, familie, vrienden etc.
Ik weet niet precies of je dat nu onder zelfbedrog moet scharen...