De eerste storingsreactie na het maken van een fout of het ontstaan van een probleem is vaak het uitgeven van meer richtlijnen en het aanscherpen van de regels. Het is een automatisme dat we bij de overheid en bedrijfsleven maar al te vaak zien. De economische crisis van de laatste jaren en de daarmee verband houdende gevallen van fraude en zelfverrijking hebben tot nog meer procedures en regels geleid. Daardoor zijn toezichthouders nog actiever geworden dan daarvoor en houden ze de directies scherp in de gaten. Als een gevolg daarvan laten de directies alles wat hun mensen doen verantwoorden. Dit heeft weer geleid tot micro-management en een regelcultuur. Het is goed om na een fout vast te stellen wat de oorzaak was en daarop te anticiperen.
Maar de balans tussen regels en vertrouwen moet...
Dank voor de aanvulling.
Daarom vond ik de opmerking van Simon Sinek 'Leaders determine the circuleren of safety' in relatie tot het creëren van veiligheid zo toepasselijk.
Ik denk voor velen een voorbeeld.
Trainingen, elk jaar minimaal 1, soms 2. Het ene oor in het andere uit. Het klinkt bekend. Het is logisch. Rollenspel geweldig. 1 op 1 inkoper verkoper, emotie geeft een andere wending, goed slecht, een kunstje?. Nee, een nieuwe kijk, het moet anders.
Uiteindelijk stress. Het individu voldoet niet aan het beeld van de ander. Welke ander?
Denk vaak terug aan mijn diensttijd. Geeft een goed gevoel. Dat zou een ieder verplicht moeten ondergaan. Bewust onbewust creeerd dat toch een ander individu. Voor nu voor de toekomst streven naar een team.
Otto dank je wel voor je moed om te willen delen.