Bij fiNext BV te Voorburg werken we al bijna 10 jaar op deze wijze. Persoonlijke ontwikkeling, ondernemerschap en bevoegdheden zo laag mogelijk in de organisatie staan voorop. Mensen vinden elkaar op thema's en vormen daaromheen sociale groepen, business projecten genaamd. De naam 'projecten' geeft al aan dat ieder team iets tijdelijks heeft en dat is ook zo blijkt in de praktijk. Na een paar jaar kan het zijn dathet bestaande Business Project opgegenaan is in meerdere nieuwe initiatieven.
De kunst is om ook bij groei van de organisatie niet tot verstikkende organiseerprincipes te komen en dat vraagt voortdurend alertheid van de medewerkers.
De business projecten hebben resultaatverantwoordelijkheid, sales verantwoordelijkheid en doen zelf werving & selectie, persoonlijke ontwikkeling, salarisbepaling. Zelfs nu met 130 medewerkers is er geen behoefte aan een OR. Dat zou de boel aleen maar kapot maken. De gedeelde waarden van de onderneming sturen alles wat we doen.
Het grootste gevaar blijft echter de neiging tot het tradiotioneel organiseren omdat mensen de boel onder controle willen houden. Dat wordt in ons geval nog eens versterkt doordat we een moeder hebben die beursgenoteerd is, traditioneel georganiseerd en die moeite heeft onze bedrijfsvoering te begrijpen. Machtgevechtjes vinden steeds plaats en het veroveren van een machtspositie is (voor iedereen) heel verleidelijk. Celstructuren vragen een andere mindset en dat valt niet mee. Ons natuurlijk gedrag lijkt nog steeds op die van apen. En ook daar zijn machtsconflicten aan de orde van de dag.
Gaarne tot meer informatie bereid.

De cellen theorie van Eckard Wintzen was al over de hill toen hij vertrok. Door zijn charismatisch leiderschap had hij de toko BSO ontwikkeld en tot grote bloei gebracht, maar in het eind stadium voor de fusie met Origin van Philips was men al meer bezig om elkaar onderling als cellen ‘oude’ klanten afhandig te maken dan ‘nieuwe’ te werven, zijn ‘nieuwe’ boek is dus oude wijn in een nieuwe zak. Bij de grotere schaalgrootte van BSO was de eenduidigheid van de productmarkt combinatie volledig zoek en dan ben je toe aan een nieuw model. Dat ze daar nu nog na zoveel jaren over beginnen…

Als ik het idee van de cellen doortrek ad absurdum wordt het pas ECHT leuk. Een "normaal" bedrijf lijkt op een dobbertje met bovenin een kurk (omzet, winst) en onderin een stukje lood (kosten, liefst op één hoop)

Doorgetrokken tot op moleculair niveau betekent cellen idee het dat DE HELE DOBBER gemaakt wordt van een soortelijk gewicht dat drijft. Ook als ie in tweeën wordt gedeeld . . . en zo vervolgens. Dat is toch wel iets anders volgens mij. Klinkt in ieder geval gezond, zéér gezond.

Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer

Personeel, personeel, personeel, hoe vaak dat woord gebruikt is in dit artikel. Misschien moet je het boek nog een keer lezen?