De keerzijde van een flexibelere arbeidsmarkt

Columns

Laatst zag ik een discussie op TV over de voor en nadelen van verdere flexibilisering van de arbeid. De discussie kwam voort uit de trend naar steeds meer tijdelijke contracten. In 2011 is slechts een heel klein aantal vaste arbeidscontracten afgesloten. Iedereen lijkt de voordelen van flexibilisering te zien. Het is heel fijn voor de werkgevers. Ook voor de werknemers zouden er alleen maar voordelen aan zitten. De enkeling die tegen flexibilisering van arbeid is, lijkt een zonderlinge, ouderwetse socialist te zijn, die niet doorheeft dat de tijden zijn veranderd.

Nadenken over de vraag of dit allemaal wel gewenst is, is dus al gevaarlijk, want als je vraagtekens stelt, heb je al snel een brandmerk. Voor iemand die met de toekomst van werk en van organisaties bezig is, zoals ik, is dat t...

M.Stevens
Tsja, het artikel begon leuk: opmerkelijke observaties (die eigen observaties in een wat ander kader plaatsten). Maar daarna volgden retorische vragen (nee natuurlijk willen we niet dat de mens slechts één kunstje tot in de perfectie beheerst). En daarna vragen zonder richting 'kunnen werkgevers zich omvormen tot aantrekkelijk werkgever voor de toekomst?". Het antwoord "vast wel maar hoe?". Dat antwoord wordt vooral ingegeven door de boardroom culture. En die zijn weer een afspiegeling van de maatschappelijke opvattingen als "je bent regisseur van je eigen loopbaan", "succes is een keuze", et cetera".
Hans Doorenspleet
Beste M.Stevens,
Hartelijk dank voor deze samenvatting, die geheel correct is. Ik had twee doelstellingen met deze column. In de eerste plaats in het algemeen de discussie starten of dit effect wel onderkend wordt. Gezien het gebrek aan reacties ben ik daar niet erg in geslaagd.
De tweede was een aantal werkgevers / managers aan het denken zetten over deze situatie. Natuurlijk stel ik daarbij retorische vragen. Als het antwoord zo voor de hand liggend is, is de noodzaak tot acteren dat immers ook?
De oplossing moeten ze in mijn optiek zelf bedenken. Het begint bij het iets anders tegen het fenomeen medewerker aan te kijken. Kosten en makkelijker van af komen zijn nu de drivers, zolang ze zo blijven denken verandert er niets, maar missen ze ook kansen. Ik kan daar nog van alles over vertellen, maar dat wordt dan weer een nieuwe column.
Of ik werkgevers aan het denken zet met deze column? Ik zal het waarschijnlijk nooit weten, maar al ie het er maar één, dan is dat al een mooi resultaat.
Mike Schiltmans
Het is teleurstellend hoe weinig mensen afweten van payroll, maar er wel een mening over hebben. Men doet alsof payroll iets nieuws is en sterk afwijkt van 'uitzenden'. Payroll is exact hetzelfde als uitzenden / detacheren met dat verschil dat de opdrachtgever/inlener zelf het personeel werft.

Ik begrijp dan ook niet waarom er bij payroll ineens lastig gedaan wordt over arbeidsvoorwaarden zonder in een adem het reguliere uitzenden daarbij te betrekken. Helemaal vreemd is dat de VPO payroll cao die betere arbeidsvoorwaarden kende dan de reguliere uitzend cao niet is verlengd door vakbonden, waardoor payrollmedewerkers minder rechten kregen.

Ik zou het fantastisch vinden als pensioenfondsen massaal zouden meewerken om uitzendkrachten (en dus ook payrollmedewerkers) toe te laten tot hun pensioenfonds. Richt daar ook eens wat pijlen op.

Meer over Human Resources Management